Αυτό το WTF που γράφω στον τίτλο, αναπτύσσεται σε What Τhe Fuck, δηλαδή σε απλά ελληνικά «πωτς γκένεν αυτό». Ο γίγαντας ο Ογκουνσότο το είχε πει αν θυμάστε, μετά από ένα ματς κάτι παραπάνω από φαντασμαγορικό, κι από τότε έμεινε ως meme στη μυθολογία του ίντερνετ. Ωραίο κι αυτό, αλλά το WTF είναι πιο διεθνές, πιο πονηρό, πιο γατίσιο και τώρα που θα έρθει το Harvard στην Ελλάδα (ή το Yale, μπερδεύομαι ρε φίλε), προβλέπω να εγκαθίσταται για τα καλά στο προσκήνιο της ελληνικής γλώσσης.
Προσωπικώς το βίωσα χτες το πρωί που κατέβηκα στη συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας και είδα ένα ταληράκι κόσμο στα Προπύλαια και ένα δεκαπενταράκι στη Σταδίου. Χωριστά μπλοκ εννοείται, μη μαγαρίσουμε την καθαρότητα των ιδεών και των απόψεών μας, από εδώ εσείς από εκεί εμείς, φχαριστούμε πολύ, χαίρεται. Είκοσι χιλιάδες κόσμος τόσο για αιτήματα οικονομικά όσο και για τον ένα χρόνο από το έγκλημα των Τεμπών, στρόγγυλο νούμερο δε λέω, αλλά όχι και τόσο εντυπωσιακό. Και μην ακούσω κανέναν ή καμιά να μου λέει για συγκοινωνίες, γιατί και πέρυσι, στη διαδήλωση τη μεγάλη αμέσως μετά απ’ το φονικό τράκο, δεν παίζανε στγκοινωνίες, πλην όμως είχε κόσμο μιλιούνια. Άρα WTF…
Με ένα μύριο υπογραφές στην έκκληση για τα Τέμπη, υπολογίζει κανείς ότι οι πεντακόσιες χιλιάδες προέρχονται από την Αττική. Θέλετε να το κάνουμε τριακόσιες χιλιάδες, για να λάβουμε υπόψη και τον παράγοντα τυχαιότητα; Να το κάνουμε τριακόσιες χιλιάδες. Να πούμε ότι οι εκατό χιλιάδες εξ αυτών υπέφεραν από προβλήματα υγείας και δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν; Να το πούμε. Να δεχτούμε ότι άλλες εκατό χιλιάδες είχαν ανάλγητο αφεντικό και δεν γινόταν ν’ αφήσουν τη δουλειά για να κατέβουν στη συγκέντρωση; Να το δεχτούμε. Να σβήσουμε κι άλλες πενήντα χιλιάδες λόγω ηλικίας, δωδεκάχρονα ας πούμε και ογδοντάρηδες που δεν είναι για συγκεντρώσεις και πορείες; Να τις σβήσουμε. Οι υπόλοιπες πενήντα χιλιάδες που ήταν; Που ακριβώς ήταν; Στο διαδίκτυο, να δείχνουν με το δάχτυλο και να καταθέτουν την οργή τους; Και περιμένουν έτσι να τους φοβηθεί κανένας αναρμοαρμόδιος και κανένας ανευθυνοϋπεύθυνος;
Και καλά οι ανωτέρω. Οι υπόλοιποι και οι υπόλοιπες, που υποτίθεται ότι θα πλημμύριζαν τους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν επειδή είναι δυσβάστακτο το κόστος ζωής και οι μισθοί δεν λένε να πάρουν την ανηφόρα; Πρώτοι σε πληθωρισμό τροφίμων σε όλη την Ευρώπη ήμασταν τον περασμένο Οκτώβριο, δεύτεροι τον περασμένο Νοέμβριο, δεύτεροι τον περασμένο Δεκέμβριο και δεύτεροι ξανά τον περασμένο Ιανουάριο. Μετρημένα, ζυγισμένα, με στοιχεία της αγοράς, δεν τα βγάλανε απ’ τα κεφάλια τους ο Κασσελάκης, ο Τσακαλώτος κι ο Κουτσούμπας. Και άντε πες ότι καινούρια παπούτσια δεν αγοράζεις, θα τη βγάλεις με τα παλιά. Χωρίς ένα πρόστυχο ψωμοτύρι, χωρίς έστω ένα πρόστυχο ψωμοτύρι πως θα επιβιώσεις;
Κανονικά, λοιπόν, μόνο οι σκληρά δοκιμαζόμενοι Έλληνες και οι σκληρά δοκιμαζόμενες Ελληνίδες να κατέβαιναν στο δρόμο, θα έπρεπε να έχει μια κατοστάρα χιλιάδες κόσμο. Τι λέω ο άσχετος, μόνο οι μανάδες που ταΐζουν πλέον τα παιδιά τους με σπορέλαιο να κατέβαιναν στο δρόμο, θα έπρεπε να έχει εκατό χιλιάδες κόσμο.
Αλλά δεν είχε.
Οπότε αφήνω εδώ ένα WTF να μας βρίσκεται, βγάζω απέξω ουρίτσα, παίρνω τα πόδια στο ώμο και κατευθύνομαι ολοσούμπητος στα σόσιαλ για να μην αφήσω τίποτα όρθιο. Αν ακούσετε να τρίζει το ίντερνετ, από εμένα θα είναι!
Υ.Γ. 1: Τι ωραίοι τύποι αυτοί στη ΓΣΕΕ, που αποφάσισαν να κηρύξουν πριβέ απεργία στις 17 Απριλίου…
Υ.Γ. 2: Επιεικώς άκυρη η ιδέα για καπνογόνα, χτες. Γλυκά το λέω.
Χρήστος Ξανθάκης