Η αλλαγή του κλίματος είχε φανεί από τις αρχές της εβδομάδας με τις μαζικές γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων που αποφάσιζαν κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με καταλήψεις των σχολών ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και στην αντισυνταγματική παράκαμψη του άρθρου 16.
Την ώρα που η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που διαχρονικά έχει ένα θέμα με την αριθμητική (όπως στις φοιτητικές εκλογές), έβλεπε «μειοψηφίες» στους αντιδρώντες και η κυβέρνηση έστελνε την αστυνομία να καταστείλει τις αντιδράσεις, αυτές μέρα με τη μέρα αυξάνονται. Στην τελευταία συνέλευση του Πανεπιστημίου Κρήτης συμμετείχαν πάνω από 1.000 άτομα. Στο αμφιθέατρο, όχι σε κάποια ηλεκτρονική ψηφοφορία από το σπίτι τους.
Οι χθεσινές μαζικές διαδηλώσεις διαψεύδουν τις κυβερνητικές Κασσάνδρες που θεωρούν πως η κυβέρνηση θα κάνει υγιεινό περίπατο στην ψήφιση του νομοσχεδίου. Χθες οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν με φοιτητές και μαθητές που φώναζαν το σύνθημα «Το 6 και το 7 μάς δείχνουνε τον δρόμο, με όπλο την κατάληψη θα ρίξουμε τον νόμο». Πολλοί από αυτούς δεν είχαν καν γεννηθεί τη διετία 2006-2007, επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου, στην τελευταία μεγαλειώδη έξοδο του φοιτητικού κινήματος.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, η ιδιωτικοποίηση ήρθε από την πίσω πόρτα, πρώτα με την επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων των διάφορων ιδιωτικών κολεγίων και σταδιακά με τη συνεχή διαδικασία της παθητικής ιδιωτικοποίησης μέσω της συστηματικής υποχρηματοδότησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ολες οι επιστημονικές έρευνες συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: τα ελληνικά ΑΕΙ είναι μακράν τα πιο υποχρηματοδοτημένα στην Ευρώπη και η χώρα μας εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα -πανευρωπαϊκά- ποσοστά Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού.
Η κυβέρνηση δείχνει καθησυχασμένη από τις αλκυονίδες μέρες καθώς το κύμα των κινητοποιήσεων δεν προσεγγίζει το ύψος της περιόδου 2006-2007. Ακολουθεί πιστά τις κατευθυντήριες οδηγίες οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ και ο ΣΕΒ, που οδηγούν με μαθητική ακρίβεια σε δυσμενή αποτελέσματα: μετατροπή της εκπαίδευσης σε ακριβό και συνήθως σκάρτο εμπόρευμα, υποβάθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων, κατακόρυφη αύξηση των οικογενειακών χρεών από τα φοιτητικά δάνεια, μεγαλύτερη υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση και διάλυση των δημόσιων υποδομών.
Φαίνεται όμως ότι οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές που κατεβαίνουν στους δρόμους δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη.
Οι χθεσινές μαζικές διαδηλώσεις διαψεύδουν τις κυβερνητικές Κασσάνδρες που θεωρούν πως η κυβέρνηση θα κάνει υγιεινό περίπατο στην ψήφιση του νομοσχεδίου. Χθες οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν με φοιτητές και μαθητές που φώναζαν το σύνθημα «Το 6 και το 7 μάς δείχνουνε τον δρόμο, με όπλο την κατάληψη θα ρίξουμε τον νόμο». Πολλοί από αυτούς δεν είχαν καν γεννηθεί τη διετία 2006-2007, επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου, στην τελευταία μεγαλειώδη έξοδο του φοιτητικού κινήματος.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, η ιδιωτικοποίηση ήρθε από την πίσω πόρτα, πρώτα με την επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων των διάφορων ιδιωτικών κολεγίων και σταδιακά με τη συνεχή διαδικασία της παθητικής ιδιωτικοποίησης μέσω της συστηματικής υποχρηματοδότησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ολες οι επιστημονικές έρευνες συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: τα ελληνικά ΑΕΙ είναι μακράν τα πιο υποχρηματοδοτημένα στην Ευρώπη και η χώρα μας εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα -πανευρωπαϊκά- ποσοστά Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού.
Η κυβέρνηση δείχνει καθησυχασμένη από τις αλκυονίδες μέρες καθώς το κύμα των κινητοποιήσεων δεν προσεγγίζει το ύψος της περιόδου 2006-2007. Ακολουθεί πιστά τις κατευθυντήριες οδηγίες οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ και ο ΣΕΒ, που οδηγούν με μαθητική ακρίβεια σε δυσμενή αποτελέσματα: μετατροπή της εκπαίδευσης σε ακριβό και συνήθως σκάρτο εμπόρευμα, υποβάθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων, κατακόρυφη αύξηση των οικογενειακών χρεών από τα φοιτητικά δάνεια, μεγαλύτερη υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση και διάλυση των δημόσιων υποδομών.
Φαίνεται όμως ότι οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές που κατεβαίνουν στους δρόμους δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη.