Έχω έναν φίλο μαγαζάτορα γκράντε, κονομάει ένα σωρό λεφτά. Όνομα πολύ γνωστό στην πιάτσα, έχει γράψει και τα χιλιόμετρά του στη νύχτα. Μη ρωτάτε πως κολλήσαμε, αυτά είναι πριβέ δεν τα μοιραζόμαστε. Να μην τα πολυλογώ τέλος πάντων, στον πρώτο του γάμο ατύχησε. Πέρασε κάποια χρόνια μέγκλα, πέρασε κάποια χρόνια μέτρια, έκανε μαλακίες, ανταπέδωσε η συμβία, μαλλιά κουβάρια, διαζύγιο.
Μόνο που το έτερον ήμισυ αποφάσισε να διηγηθεί τα βάσανά του στα κανάλια κι άλλο που δεν θέλανε οι κανίβαλοι της μικρής οθόνης, κάθε τρεις και λίγο πρώτη μούρη τη βγάζανε να λέει σημεία και τέρατα. Όσα τους δίνεις, τόσα σου παίρνουν…
Ε, δεν θα έφτανε και η σειρά του φίλου μου; Χαλαρά και λάιτ, ένα βράδυ εκεί που μέτραγε τις εισπράξεις, ντριν ντριν το κινητό, από νούμερο άγνωστο η κλίση. Πονηρεμένος ήταν, δασκαλεμένος ήταν, αλλά σου λέει κάτσε μην είναι καμιά μπίζνα της προκοπής και τη χάσω. Το σηκώνει, «ορίστε», ακούει τη φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής:
«Γεια σας, είμαστε από την εκπομπή της τάδε ανκοργούμαν και θα θέλαμε την άποψή σας για όσα μας είπε η πρώην σύζυγός σας».Και απάντησε το γατόνι, ατάκα κι επί τόπου:
«Να πείτε στην κυρία τάδε ότι παρακολουθώ τις εκπομπές της τακτικά και εκτιμώ πάρα πολύ τη δουλειά της. Γεια σας κι ευχαριστώ»!Και τέλος.
Και μούγκα.
Και σιγή ασυρμάτου.
Ούτε τον ξανακαλέσανε ποτέ, ούτε τον ενόχλησε κάνα άλλο φυντάνι από άλλη εκπομπή. Πήρανε τη σήμα, που λένε και στο χωριό μου, ότι δεν θα βγάζανε λαγό κι έσπευσαν για φρέσκα κουλούρια. Νο χαρντ φίλινγκς, που λένε και στο Στάνφορντ…
Πράγμα το οποίο μας φέρνει στον Νταλάρα, που πήγε στον Real FM να μιλήσει για τον Βασίλη Τσιτσάνη κι όπως έβγαινε από το στούντιο του ραδιοσταθμού του την πέσανε οι ματσουκοφόροι των καναλιών για εκείνες τις δηλώσεις του περί καλλιτεχνών που «διαφημίζουν μπιφτέκια και λουκάνικα» κι έπαθε ντελούλου ο Γιώργαρος κι άρχισε να σολάρει.
Απολαύστε υπεύθυνα:
«Να ρωτήσω κάτι. Αυτό που κάνετε τώρα, δε το βρίσκετε αρκετά γελοίο; Και για εσάς προσωπικά και για τα κανάλια που εκπροσωπείτε. Δεν είναι δημοσιογραφία αυτό που κάνετε. Δεν είναι καλό αυτό που κάνετε. Σε λίγο, αν τα δεις αυτά και δεις τον εαυτό σου, θα ντραπείς. Δε το κάνουν αυτό. Στη βράση δε κολλάει το σίδερο. Κι εσύ που είσαι χαριτωμένη, ο μπαμπάς σου ή ο θείος σου, θα σου πει ότι είναι ντροπή αυτό που κάνεις, μη το κάνεις. Νομίζεις ότι κάνεις τη δουλειά σου. Δουλειά δεν είναι να κάνετε οτιδήποτε όποτε σας τύχει. Δουλειά είναι να κάνετε κάτι με συνέπεια, με ήθος και με αρχές. Αυτό που κάνετε στερείται αρχών».Συγκρίνετε, παρακαλώ, την απάντησή του, με όσα είπε ο Αργυρός, όταν του ορμήξανε οι ματσουκοφόροι για δηλώσεις Νταλάρα που, δια της πλαγίας οδού έστω, έμοιαζαν να τον υποτιμούν. Λα τα μινόρια:
«Εντάξει, τι να πω τώρα εγώ; Εγώ είμαι ένα τίποτα μπροστά στον Γιώργο Νταλάρα»!Και τέλος.
Και μούγκα.
Και σιγή ασυρμάτου.
Και δεν τον ξαναπλησίασαν τα τσακαλάκια της μικρής οθόνης, καθώς κατάλαβαν αμέσως ότι κανονικά «δεν τους βλέπει». Νέο μοντέλο γαρ ο Κωνσταντίνος, γνωρίζει πολύ καλά τους μηχανισμούς της προβολής και της προσοχής (ιτς δι ατένσιον εκόνομυ, στούπιντ!) στον εικοστό πρώτο αιώνα και δεν πέφτει διόλου εύκολα στις παγίδες της δημοσιότητας.
Εκεί όπου έκανε βουτιά κατά κυριολεξίαν ο Νταλάρας και αντί να παραδεχθεί το αρχικό λάθος του, που εξεφράσθη ως γυμνασιάρχης άλλων εποχών, πήγε να ζητήσει και τα ρέστα από τα πιτσιρικάκια που προσπαθούν να επιβιώσουν με τρεις κι εξήντα. Ο μηχανισμός του έφταιγε, με τα παιδάκια τα ‘βαλε. Λυπούμαι πολύ, αλλά άμα σε χαλάει ο γάιδαρος καλό είναι να μη βαράς το σαμάρι. Εκτός κι αν έχεις την εντύπωση ότι τα κάθε είδους «μπιφ», σε φέρνουν πιο κοντά στη νεολαία…
Υ.Γ.: Για να έχετε πλήρη εικόνα, ορίστε η δήλωση Νταλάρα για Αργυρό και Ρέμο:
«Για σκέψου ότι το παιδί βγαίνει στη δουλειά σήμερα και λέει “Θέλω να γίνω σαν τον Ρέμο, σαν τον Αργυρό”. Δεν έχει το ίδιο στίγμα ο Καζαντζίδης και ο Μπιθικώτσης, με το στίγμα που ενδεχομένως θα αφήσει ο Ρέμος».
Χρήστος Ξανθάκης
