Ακούστε την. Απλά ακούστε. Και όχι μόνο το απόσπασμα την εισαγωγικής ομιλίας της. Τις απαντήσεις σε ερωτήσεις βουλευτών, τις καταγγελίες της για το πώς μπαζώθηκε το σημείο του δυστυχήματος, για το ποιος έδινε εντολές στον Αγοραστό, για το ποιος επιβάλει τον αποκλεισμό του Γενιδούνια από την Εξεταστική, για το πώς γίνεται η Δημοκρατία δια της ψήφου να οδηγεί σε ασυλία εγκληματιών αν τύχει να είναι υπουργοί. Γενικά για το πώς μπορεί να ξευτελιστεί τόσο πολύ η δημοκρατία.
Η Μαρί Καρυστιανού που έχασε την κόρη της στην τραγωδία των Τεμπών είναι η φωνή που δεν έχουν οι 57 νεκροί, είναι η φωνή όσων ακόμα αναρωτιόμαστε για όλα αυτά που ανεχόμαστε. Ούτε συλλυπητήρια, ούτε συγχαρητήρια χρειάζεται. Της χρωστάμε ένα τεράστιο ευχαριστώ.