Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι χθες, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ελλάδα βρέθηκε στο «εδώλιο» του πιο αντιπροσωπευτικού θεσμού της Ε.Ε., πλάι στην Ουγγαρία του Βίκτορ Ορμπαν, για συστηματικές παραβιάσεις του κράτους δικαίου και των διακηρυσσόμενων αξιών της Ένωσης.
Είναι πραγματικά μια ταπεινωτική σύγκριση για τη χώρα που της αναγνωρίζεται η ιδιότητα της γενέτειρας της δημοκρατίας. Αλλά είναι ταυτόχρονα μια αναντίρρητη εξέλιξη, όσο κι αν εξεγείρει τους ευρωβουλευτές της Ν.Δ., που αναγκάστηκαν χθες να υπερασπίσουν τα μη υπερασπίσιμα. Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα.
Στην Ουγγαρία του Όρμπαν, ο Τύπος είναι υπό διωγμό και λογοκρισία, αλλά πόσο διαφορετική είναι η κατάσταση στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, όπου δημοσιογράφοι και ΜΜΕ πνίγονται στις «στρατηγικές αγωγές» με στόχο τη λογοκρισία και την εξαναγκαστική αυτολογοκρισία;
Στην Ουγγαρία του Όρμπαν, οι πρόσφυγες είναι ανεπιθύμητοι και αποδιοπομπαίοι, αλλά πόσο διαφορετική είναι η κατάσταση στην Ελλάδα της τραγωδίας της Πύλου, με τους εκατοντάδες νεκρούς, των επαναπροωθήσεων και των καταδικαστικών αποφάσεων από το Ευρωδικαστήριο για τις φονικές καταδιώξεις προσφύγων;
Το καθεστώς Όρμπαν επικρίνεται για τη συστηματική προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης και εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων του. Είναι όμως καλύτερο «το καθεστώς Μητσοτάκη» που ελέγχεται για την προσπάθεια να αποτρέψει μια ουσιαστική έρευνα για το έγκλημα των Τεμπών, για την παρακολούθηση πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων μέσω λογισμικού υποκλοπών και με «ευνουχισμό» των Ανεξάρτητων Αρχών που θέλησαν να συμβάλουν στην έρευνα του σκανδάλου Predator;
Στην Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν, θεμελιώδεις αξίες και δικαιώματα, που θεωρούνται ο βασικός λόγος ύπαρξης της Ε.Ε. για εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους, καταστρατηγούνται και διασύρονται στο όνομα της ευρείας υποστήριξης που απολαμβάνει ο Ούγγρος πρωθυπουργός από την πλειονότητα των πολιτών της χώρας του. Αλλά το ίδιο επικαλούνται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το κυβερνών κόμμα, προβάλλοντας τους εκλογικούς θριάμβους τους το περασμένο καλοκαίρι.
Η Ουγγαρία του Όρμπαν στη λίστα των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα για την ελευθερία του Τύπου βρίσκεται στη θέση 72, μεταξύ 180 χωρών. Αλλά η Ελλάδα του Μητσοτάκη είναι δεκάδες θέσεις πιο κάτω, στη θέση 107.
Κανείς δεν είναι ευτυχής για αυτή την εξέλιξη, κανείς δε νιώθει καλά για το γεγονός ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως μια «μπανανία του Νότου». Δεν νιώθουμε καμιά χαιρεκακία γι' αυτό. Αλλά νιώθουμε την υποχρέωση, μαζί με τους ευρωβουλευτές, να σημάνουμε συναγερμό.
