Η επιστολική ψήφος ήταν και παραμένει μια προβληματική ψήφος, που δεν διασφαλίζει τις συνταγματικές απαιτήσεις: την αμεσότητα, τη μυστικότητα και το ταυτόχρονο της ψηφοφορίας. Με τη θεσμοθέτηση αυτής της δυνατότητας ψήφου, στην πραγματικότητα δημιουργούνται δύο εκλογικά σώματα, τα οποία δεν θα έχουν καμία επαφή και κανέναν συγχρονισμό μεταξύ τους, στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου, αλλά θα καλούνται να αποφασίσουν για το ίδιο ζήτημα.
Όσοι θα ψηφίζουν με επιστολική ψήφο, θα μπορούν να ασκούν αυτό το δικαίωμα, ακόμη και 20 ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών στη χώρα. Στην πραγματικότητα, ταυτόχρονα με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, στην πιο σύντομη συνταγματικά διάρκειά της. Αλλά τότε τι νόημα έχει η προεκλογική περίοδος, όταν σε ένα τμήμα του εκλογικού σώματος δεν θα ασκεί καμία επίδραση, καθώς το εκλογικό δικαίωμα θα έχει ήδη ασκηθεί;
Είναι απολύτως φανερό ότι με την επιστολική ψήφο, το ταυτόχρονο και το άμεσο της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος πάει περίπατο. Περίπατο, όμως, πάει και η μυστικότητα της ψήφου, καθώς μπορεί η κυβέρνηση να διατείνεται ότι τη διασφαλίζει κατά την καταμέτρηση, αλλά δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί -πώς άλλωστε;- ότι τη διασφαλίζει κατά την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.
Για λόγους αρχής, συνταγματικής τάξης και δημοκρατίας, η κυβέρνηση δε θα έπρεπε να φέρει το νομοσχέδιο που νομιμοποιεί την επιστολική ψήφο και τα κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς θα έπρεπε να είχαν εκφράσει κάθετα αρνητική στάση σε αυτό. Αυτή τη θέση είχαμε εκφράσει ευθύς εξαρχής ως «Εφ.Συν.» και σε αυτή τη θέση μένουμε.
Δεν μπορούμε όμως να αφήσουμε ασχολίαστη την τάση της κυβέρνησης, η οποία, αφού εξασφάλισε στο σχετικό νομοσχέδιό της τη θετική, επί της αρχής, ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσε την επίμαχη τροπολογία με την οποία επέκτεινε την επιστολική ψήφο για τους απόδημους -πέραν των ευρωεκλογών και των δημοψηφισμάτων- και στις εθνικές εκλογές.
Προφανώς νόμισε πως με έναν σμπάρο μπορούσε να πετύχει δυο τρυγόνια. Να εκβιάσει τη θετική ψήφο των δύο προαναφερόμενων κόμματων (αφού λένε «ναι» για τις ευρωεκλογές, θα κάνουν το ίδιο και για τις εθνικές) και να δημιουργήσει στις επόμενες εθνικές εκλογές ένα εκλογικό σώμα περισσότερο βολικό γι' αυτήν. Αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία. Αυτό είναι νόθευση της δημοκρατίας ή δημοκρατία α λα Μητσοτάκη.
