Αλήθειες να λέμε παιδιά, το Ελληνικό Παράδοξο δεν εξαντλείται στους αναρχοδεξιούς. Σε αυτό το μόρφωμα (καλά τα λέω Πάνο μου;), που από τη μία λατρεύει την ιδιοκτησία και από την άλλη απεχθάνεται τους νόμους και τους κανόνες. Έχει κι άλλα απίδια ο σάκος και ανάμεσά τους φιγουράρουν πρωτοκλασσάτοι οι απιστόθρησκοι! Όσοι και όσες (και όσα;) δηλαδή, αφενός ορκίζονται στον Χριστούλη και στην Παναγίτσα και από την άλλη τις ΧριστοΠαναγίες τις έχουν για ψωμοτύρι σε κάθε έκφραση του βίου τους. Με το σταυρό στο χέρι στα δύσκολα και στα εύκολα ποιος είναι αυτός ο παππούλης με τα γένια στον ουρανό, σόρυ δεν τον ξέρω. Αράδα τα κεριά στην εκκλησιά κι άμα δουν παπά φτύνουν στον κόρφο τους για καλή τύχη. Και πάρε και δώσε και βάλε, ο κατάλογος δεν έχει τέλος!
Ας πούμε ότι εγώ τους βάφτισα «απιστόθρησκους». Θα μπορούσαν να είναι και «θρησκευάπιστοι» ή και «απιστόθεοι», όρεξη να ‘χετε να βγάζετε ονόματα απ’ το βαρέλι. Κάπως πρέπει να τους αποκαλέσουμε, ας δεχτούμε ότι το «απιστόθρησκοι» κάπως τους ταιριάζει, κάπως τους περιγράφει, κάπως τους ενθυλακώνει. Και τέλος πάντων μη με φοβερίζετε γιατί το τηλέφωνο του Σεφερλή μπορώ να το βρω με μοναδική ευκολία. Και ύστερα, ποιος σας σώνει…
Είναι αυτό το 75% του ελληνικού λαού, δήλωσε ότι πιστεύει στο Θεό στην έρευνα του ινστιτούτου Eteron, έναντι του 4% που είπε ότι δεν γνωρίζει ή δεν απαντά και του 19,4% που τοποθέτησε εαυτόν στην αθεΐα. Κι από την άλλη σε αυτό το 75%, χώρεσε ένα 52,8% που υπογράμμισε ότι «πιστεύει στο Θεό, αλλά η θρησκεία δεν παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή του». Ένα «βόηθα Παναγία μου» θα το ξεστομίσει αντακλαστικά, εν ολίγοις, αλλά άμα το παιδί τζαζέψει μάλλον θα το πάει στον ψυχολόγο δεν θα το πάει στον άμβωνα να το διαβάσουν. Λέμε τώρα, υποθέσεις κάνουμε και σε θολά νερά ψαρεύουμε…
Όπου ψαρεύουν, βεβαίως, και οι δυνάμεις που ακούνε για γάμο ομοφύλων ζευγαριών και βγάζουν όλες τις καντήλες του κόσμου. Κι επειδή εκεί δεν κατάφεραν να έχουν καμιά συντριπτική επιτυχία (φίφτυ φίφτυ είναι πάνω οι υπέρ και οι κατά στην συντριπτική πλειοψηφία των μετρήσεων), επικέντρωσαν στην τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια όπου τα δύο τρίτα όσων ερωτήθησαν απαντούν «όχι». Βλέπε και το 54,9% που εμπιστεύεται «πολύ» ή «αρκετά» την εκκλησία, όπως μας έδειξε η έρευνα του ινστιτούτου diaNEOsis για το 2020. Πρόσθεσε και κάποιους από το «λίγο» που καλύπτει ένα 25,9 % και να πως καταλήγουμε να χαρακτηρίζει «ψυχική ασθένεια» την ομοφυλία ο μητροπολίτης Μεσογαίας…
Αλλά οι καιροί αλλάζουν. Αν δει κανείς, για παράδειγμα, τις ηλικίες από 17 ως 24 έτη και από 25 ως 34 έτη στην έρευνα του Eteron, θα σημειώσει ότι σε αμφότερες τις περιπτώσεις (με ποσοστά 63,4 % και 52,6 %) τη δέχονται την τεκνοθεσία των ομοφύλων ζευγαριών οι νεότερες γενιές. Και για το γάμο δεν το συζητάμε καν, εκεί πια πάμε στο πάνω απ’ τα δύο τρίτα. Ως εκ τούτου, μια νίκη της ιεραρχίας στο σήμερα μπορεί να αποβεί συντριβή στο όχι και τόσο μακρινό αύριο.
Και αν δεν στρογγυλέψει κάπως ο λόγος της στον μεγάλο καυγά των ημερών (ο Ιερώνυμος το κατανοεί, άλλα άντε να μαντρώσει τα γκεσέμια…), θα καταλήξουμε κάποια στιγμή, Πισσαρίδη θέλοντος και Θεού επιτρέποντος, σε μια κατάσταση σαν εκείνη της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Που τόσο πολύ έχει χάσει τ’ αυγά και τα πασχάλια, ώστε το συζητάει πλέον το Μπάκιγχαμ να ξεφορτωθεί ο Κάρολος την πρωτοκαθεδρία της. Μην μας τύχει κι εδώ κάνα τέτοιο Παναγία μου και ποιος μας σώζει ύστερα από το Βελζεβούλη!
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (29.1.2024)
