Γειά σας, καλημέρα σας, εγώ είμαι ο ρεπόρτερ που πριν από περίπου οκτώ χρόνια είχε υπερασπιστεί τα πεπραγμένα της Χριστοδουλοπούλου στο μεταναστευτικό, εδώ στο Newpost, με ένα κείμενο που έφερε τον τίτλο «Υπέρ Τασίας λόγος».
Και αντιγράφω από εκεί για να θυμόμαστε, πάντα πιστός στο δόγμα του κόπυ πάστε και της ξεκούραστης δημοσιογραφίας:
“Ευτυχώς που βρέθηκε στη θέση της Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής η Τασία Χριστοδουλοπούλου κι ευτυχώς που ακολούθησε τη συγκεκριμένη πολιτική!Αυτά έγραφα τότε, ενώ πάνω κάτω την ίδια εποχή ο νυν υπουργός Ανεργίας βροντοφώναζε στην τηλεοπτική οθόνη:
Και ποια ήταν αυτή η πολιτική, θα με ρωτήσουν τα καϊνάρια που στο σχολείο τέτοια εποχή ευχαριστιόταν την εξεταστική διαδικασία. Η απάντηση είναι σαφής, ολιγόλογη και αφορά στη συμπεριφορά μας, στη συμπεριφορά των ελληνικών αρχών απέναντι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες:
1) Δεν τους πνίγουμε
2) Δεν τους βαράμε
3) Δεν τους κάνουμε μαύρη τη ζωή
Σας μοιάζουν απλοϊκά τα ανωτέρω; Σας φαίνονται έτσι ψιλοαστεία, κάπως φλου; Συγγνώμη, αλλά πάνω σε αυτές τις τρεις βασικές αρχές οικοδομήθηκε μια πολιτική που μας ξεχώρισε από τα κτηνάκια της Ανατολής, της Βαλκανικής και της Κεντρικής Ευρώπης. Διότι εδώ δίπλα ήταν που τους κοπανούσαν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, λίγο πιο εκεί ήταν που τους στέλνανε στη μέση της θάλασσας με τρύπια σωσίβια και όχι πολύ μακριά που τους κλείνανε ράιτ θρου στη μπουζού για να μάθουν να εγκαταλείπουν το μαγευτικό Χαλέπι και τη σαγηνευτική Χάμα.
Μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό η Ελλαδίτσα στάθηκε στο ύψος της με μια πολιτική φιλοξενίας που την επέβαλλε η Τασία Χριστοδουλοπούλου και την ακολούθησε άνευ αλλαγών (το δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος) ο Γιάννης Μουζάλας. Με τις πενιχρές δυνάμεις μιας ρημαγμένης χώρας, με τα κεφάλαια τα ευρωπαϊκά να μένουν μήνες επί μηνών στις υποσχέσεις, με ουκ ολίγους «επαναστάτες» βουλευτές να καθυστερούν το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια στο οποίο ήταν ενταγμένες οι διατάξεις για τις προσφυγικές δομές. Με διάφορα πλάσματα να ζητάνε τείχη και νάρκες στο Αιγαίο, μπουντρούμια για μικρούς και μεγάλους, αλλά και «να αφήσουμε την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της όπως αυτή ξέρει». Ο Βασίλης Κικίλιας το είπε το τελευταίο σε μια έξαρση πατριωτικού ήθους, αλλά ας του το χαρίσουμε για μια φορά μιας και κατά βάθος είναι καλό παιδί. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους συναδέλφους του που απαιτούσαν πολυβόλα εδώ και τώρα…”
“Η κυρία Χριστοδουλοπούλου δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα νοικιάζει σπίτια για τους μετανάστες, αλλά για τους Έλληνες αστέγους δεν κάνουν τίποτα.Τέτοιες ομορφιές προ οκταετίας, ενώ σήμερα το κο-κο-κο πάει σύννεφο. Χώρια η κόντρα με τον πάλαι ποτέ μέντορα Αντώνη Σαμαρά, που μόνο τρελό του χωριού δεν τον αποκαλούν πλέον στη Νέα Δημοκρατία. Και για να δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια εντός της γαλάζιας παρατάξεως –δεν θα το αναπτύξω τώρα εδώ, μια χαρά το ‘πιασε το θέμα χτες ο διευθυντής μας Νίκος Παναγιωτόπουλος, κάτι άλλο δεν έχω να προσθέσω.
Ναι, να νοικιάσουν και να πάρουν και το δικό σας σπίτι αφού ψηφίσατε ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι είναι το σωστό.
Θα τους φέρεις στο δικό μου σπίτι που είμαι δεξιός και ήθελα κλειστά σύνορα και δεν θα τους πάρεις εσύ που ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ; Όχι κύριε, ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ; Μπόνους ένας λαθρομετανάστης σπίτι σου. Να τελειώνει η πλάκα”.
Μπορώ όμως να φανταστώ την Τασία Χριστοδουλοπούλου και τον Γιάννη Μουζάλα να έχουν κατουρηθεί στο γέλιο μετά από τις απανωτές κωλοτούμπες των κυβερνητικών στελεχών και να ανάβουν κανένα απ’ αυτά τα Κοχίμπα τα διπίθαμα για να γλεντήσουν την έστω εκ των υστέρων δικαίωσή τους. Άντε να πάνε κάτω τα φαρμάκια, τώρα που οι μετανάστες θα ξαναρχίσουν να «λιάζονται»!
Υ.Γ.: Πενήντα χρόνια παρακολουθώ ποδόσφαιρο, έχω διαβάσει κι έχω βιώσει δεκάδες, μη σου πω εκατοντάδες στόριζ δωροδοκιών. Σαν αυτή, όμως, με την αύξηση 20 % στις εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών, μπας και βουλώσουν τα στόματά τους για την κατάρρευση της δημόσιας υγείας, πρώτη φορά βλέπω…
Xρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (19.12.2023)