Το είδαμε κι αυτό. Την αντιπαράθεση δύο αυταρχικών ηγετών για ζητήματα ηθικής. Ο ένας κατηγορεί τον άλλο για βαναυσότητες. Ο ένας απαγορεύει στον άλλον να κάνει κριτική. Και οι δύο όμως θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν δικαιούνται να ομιλούν για τέτοια ζητήματα, δεν δικαιούνται να το παίζουν τιμητές, αφού και οι δύο χρησιμοποιούν τα ίδια μέσα για να αντιμετωπίσουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους και αυτούς που θεωρούν εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.
Η κριτική, ακόμη κι αν είναι σωστή, όταν διατυπώνεται από ανθρώπους που έχουν παράδοση σε πρακτικές εξόντωσης κάθε διαφορετικής φωνής, είναι το λιγότερο υποκριτική. Μιλάμε για τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου. Οι σχέσεις τους είναι κακές. Οσες προσπάθειες έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν για να εξομαλυνθούν απέτυχαν με διάφορες αφορμές.
Σήμερα η αιτία της σύγκρουσής τους είναι οι δολοφονικές επιχειρήσεις των υποτίθεται αμυντικών δυνάμεων του Ισραήλ στη Γάζα και των εποίκων στη Δυτική Οχθη. Από την πρώτη στιγμή ο Ερντογάν πήρε θέση υπέρ της Χαμάς. Αρνήθηκε να μιλήσει για τρομοκρατική οργάνωση, έχει επαφές με την ηγεσία της και καταγγέλλει σε όλους τους τόνους την πολιτική του κράτους του Ισραήλ χωρίς να τσιγκουνεύεται τους χαρακτηρισμούς, με αναφορές στον ναζισμό, συγκρίνοντας τις πρακτικές των ναζί εναντίον των Εβραίων με τις πρακτικές του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων.
Από τη ρητορική του δεν λείπουν οι κατηγορίες κατά των ΗΠΑ και της Δύσης γενικώς, επειδή, όπως υποστηρίζει, όχι μόνο ανέχονται τον Νετανιάχου, αλλά τον ενθαρρύνουν, του επιτρέπουν να δολοφονεί αμάχους, τον αφήνουν να κλιμακώνει την εγκληματική δράση του και συνεπώς καθαγιάζουν την πολιτική γενοκτονίας που εφαρμόζει στην περιοχή.
Από την άλλη πλευρά, η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ επιτίθεται στον Ερντογάν, εγκαλώντας τον για τη δολοφονική πολιτική του έναντι των Κούρδων καθώς και για αντιδημοκρατικές συμπεριφορές που έχουν θύματα τους πολιτικούς αντιπάλους του και δημοσιογράφους. Ιδού το τελευταίο δείγμα «δημόσιου διαλόγου» ανάμεσα σε Ερντογάν και Νετανιάχου:
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιμένοντας στη σκληρή κριτική του στο Ισραήλ, συγκρίνει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου με τον Αδόλφο Χίτλερ. Μιλώντας σε μια εκδήλωση στην Αγκυρα, ο Ερντογάν επισήμανε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνένοχες στους θανάτους 20.000 ανθρώπων στη Γάζα, επειδή «υποστήριξαν» το Ισραήλ. «Παρακολουθήσαμε τα ναζιστικά στρατόπεδα του Ισραήλ στα γήπεδα, σωστά;» είπε ο Ερντογάν, αναφερόμενος σε ένα βίντεο που μεταδόθηκε στις τουρκικές τηλεοράσεις στο οποίο φέρεται να απεικονίζονται Ισραηλινοί στρατιώτες να μαζεύουν ημίγυμνους άνδρες σε ένα στάδιο στη Γάζα. «Τι είναι αυτό; Θυμάστε που μιλούσαν για τον Χίτλερ με έναν περίεργο τρόπο; Πώς διαφέρεις από τον Χίτλερ;»
Ο Ερντογάν συνέχισε: «Θα μας κάνουν να λαχταράμε τον Χίτλερ. Υπάρχει κάτι διαφορετικό στις ενέργειες του Νετανιάχου σε σύγκριση με αυτές του Χίτλερ;» Ο Τούρκος ηγέτης συνέχισε λέγοντας ότι ο Νετανιάχου λάμβανε «κάθε είδους υποστήριξη» από τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Και με όλη αυτή την υποστήριξη, τι έκαναν σε περισσότερους από 20.000 πολίτες της Γάζας; Τους σκότωσαν».
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιμένοντας στη σκληρή κριτική του στο Ισραήλ, συγκρίνει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου με τον Αδόλφο Χίτλερ. Μιλώντας σε μια εκδήλωση στην Αγκυρα, ο Ερντογάν επισήμανε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνένοχες στους θανάτους 20.000 ανθρώπων στη Γάζα, επειδή «υποστήριξαν» το Ισραήλ. «Παρακολουθήσαμε τα ναζιστικά στρατόπεδα του Ισραήλ στα γήπεδα, σωστά;» είπε ο Ερντογάν, αναφερόμενος σε ένα βίντεο που μεταδόθηκε στις τουρκικές τηλεοράσεις στο οποίο φέρεται να απεικονίζονται Ισραηλινοί στρατιώτες να μαζεύουν ημίγυμνους άνδρες σε ένα στάδιο στη Γάζα. «Τι είναι αυτό; Θυμάστε που μιλούσαν για τον Χίτλερ με έναν περίεργο τρόπο; Πώς διαφέρεις από τον Χίτλερ;»
Ο Ερντογάν συνέχισε: «Θα μας κάνουν να λαχταράμε τον Χίτλερ. Υπάρχει κάτι διαφορετικό στις ενέργειες του Νετανιάχου σε σύγκριση με αυτές του Χίτλερ;» Ο Τούρκος ηγέτης συνέχισε λέγοντας ότι ο Νετανιάχου λάμβανε «κάθε είδους υποστήριξη» από τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Και με όλη αυτή την υποστήριξη, τι έκαναν σε περισσότερους από 20.000 πολίτες της Γάζας; Τους σκότωσαν».
Επίσης, πρόσθεσε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να υποδεχθεί πανεπιστημιακούς και επιστήμονες που αντιμετωπίζουν διώξεις λόγω των απόψεών τους για τον πόλεμο στη Γάζα.
Ο Νετανιάχου απάντησε ότι ο Ερντογάν, ο οποίος διαπράττει γενοκτονία κατά των Κούρδων και φυλακίζει δημοσιογράφους, είναι ο τελευταίος που μπορεί να κάνει ηθικό κήρυγμα σε άλλους. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός πρόσθεσε σε ένα δελτίο Τύπου ότι «ο ισραηλινός στρατός πολεμά την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς», ενώ ο Ερντογάν «τους επαινεί και φιλοξενεί τους ανώτερους αξιωματούχους τους».
Κατηγορούμενοι λοιπόν και οι δύο. Τα κατηγορητήρια βαριά. Οι συντάκτες τους υποδύονται τους άμεμπτους. Ούτε φαίνονται ούτε είναι ενάρετοι. Ούτε φαίνονται ούτε είναι δημοκράτες. Ούτε φαίνονται ούτε είναι οπαδοί των ειρηνικών λύσεων. Είναι το κακό που παριστάνει το καλό. Ισχυρίζονται πως ό,τι κάνουν το κάνουν για να προστατεύσουν τις πατρίδες τους που απειλούνται. Η μία από τους εξτρεμιστές Παλαιστίνιους, η άλλη από τους Κούρδους τρομοκράτες και τους γκιουλενιστές. Αρα νομιμοποιούνται να μετέρχονται όλα τα μέσα προκειμένου να αμυνθούν (ναι για άμυνα μιλούν αμφότεροι) και να πετύχουν τον στόχο τους. Πυώδεις ρεκλάμες. Η φονική ουτοπία του ενός (Νετανιάχου) και το σουλτανάτο του άλλου (Ερντογάν). Ραδιούργοι και πανούργοι.
Ο ένας, πιθανότατα, μόλις τελειώσει τη βρόμικη δουλειά που έχει αναλάβει στη Γάζα, θα πάει σπίτι του, αφήνοντας τη θέση του σε κάποιον με τις ίδιες απόψεις ή, στη χειρότερη γι’ αυτόν περίπτωση, θα οδηγηθεί στη φυλακή, γιατί είναι μπλεγμένος σε πολλά σκάνδαλα και πήρε παράταση ο πολιτικός βίος του λόγω της ενέργειας της Χαμάς.
Κατηγορούμενοι λοιπόν και οι δύο. Τα κατηγορητήρια βαριά. Οι συντάκτες τους υποδύονται τους άμεμπτους. Ούτε φαίνονται ούτε είναι ενάρετοι. Ούτε φαίνονται ούτε είναι δημοκράτες. Ούτε φαίνονται ούτε είναι οπαδοί των ειρηνικών λύσεων. Είναι το κακό που παριστάνει το καλό. Ισχυρίζονται πως ό,τι κάνουν το κάνουν για να προστατεύσουν τις πατρίδες τους που απειλούνται. Η μία από τους εξτρεμιστές Παλαιστίνιους, η άλλη από τους Κούρδους τρομοκράτες και τους γκιουλενιστές. Αρα νομιμοποιούνται να μετέρχονται όλα τα μέσα προκειμένου να αμυνθούν (ναι για άμυνα μιλούν αμφότεροι) και να πετύχουν τον στόχο τους. Πυώδεις ρεκλάμες. Η φονική ουτοπία του ενός (Νετανιάχου) και το σουλτανάτο του άλλου (Ερντογάν). Ραδιούργοι και πανούργοι.
Ο ένας, πιθανότατα, μόλις τελειώσει τη βρόμικη δουλειά που έχει αναλάβει στη Γάζα, θα πάει σπίτι του, αφήνοντας τη θέση του σε κάποιον με τις ίδιες απόψεις ή, στη χειρότερη γι’ αυτόν περίπτωση, θα οδηγηθεί στη φυλακή, γιατί είναι μπλεγμένος σε πολλά σκάνδαλα και πήρε παράταση ο πολιτικός βίος του λόγω της ενέργειας της Χαμάς.
Ο άλλος δεν φαίνεται να κινδυνεύει από κανέναν στη χώρα του και, παρά το γεγονός ότι λειτουργεί σαν μονάρχης (εκλεγμένος, ωστόσο) για πάνω από είκοσι χρόνια, εξακολουθεί να έχει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος του πληθυσμού.
Τάσος Παππάς
Eφημερίδα των Συντακτών (30.12.2023)