Δεν ξέρω αν τα μάθατε τα νέα. Ενας… φοβερός και… τρομερός… τρομοκράτης αθωώθηκε και μάλιστα η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ομόφωνη. Αν είχατε διαβάσει την Τρίτη το ρεπορτάζ της Εύας Παπαδοπούλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (σελ. 3) (να διαβάζετε την εφημερίδα για να μην πέφτετε από τα σύννεφα), θα βλέπατε ότι ισχύει. Αναφέρομαι στην υπόθεση του Κώστα Δημαλέξη, ο οποίος σύρθηκε στα δικαστήρια με πολύ βαριές κατηγορίες για την εμπρηστική επίθεση στα γραφεία της «Real News» τον Ιούλιο του 2022.
Απαλλάχτηκε απ’ όλες τις κακουργηματικές κατηγορίες και κρίθηκε ένοχος μόνο για τα πλημμελήματα της άρνησης δακτυλοσκόπησης (πολύ… σοβαρό αδίκημα, δεν νομίζετε;) και της οπλοκατοχής (μην τρομάζετε, ούτε βόμβες ούτε Καλάσνικοφ βρήκαν στο σπίτι του, αλλά κάτι σουγιάδες και ένα σπρέι πιπεριού).
Τι έχουμε εδώ; Μήπως πρόκειται για τη θεωρία που διακινούσε στο παρελθόν ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη (της Δεξιάς) και διακινούν σήμερα μετ’ επιτάσεως ορισμένοι συνδικαλιστές αστυνομικοί (επιρροές της Νέας Δημοκρατίας) που λέει ότι η αστυνομία κάνει σωστά τη δουλειά της, συλλαμβάνει τους δράστες εγκληματικών ενεργειών και η Δικαιοσύνη έρχεται μετά και τους αθωώνει, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι δεν κάνει το καθήκον της, ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων; Αστεία θεωρία. Λειτουργεί σαν άλλοθι για τις γκάφες ή τις εσκεμμένες ενέργειες των διωκτικών αρχών. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι κάποιοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης ξαφνικά έγιναν φίλοι της τρομοκρατίας και με τις αποφάσεις τους πλήττουν το κύρος των διωκτικών αρχών και αντικειμενικά (χαριτωμένος ευφημισμός) ρίχνουν νερό στον μύλο της ένοπλης ανυπακοής.
Μήπως το κατηγορητήριο κατέρρευσε γιατί ήταν σαθρό; Μήπως αυτοί που το συνέταξαν επιχείρησαν να ενοχοποιήσουν έναν πολίτη, να τον τυλίξουν δηλαδή σε μια κόλλα χαρτί, χωρίς στοιχεία και ήθελαν να τον κλείσουν φυλακή, να τον βγάλουν από την κυκλοφορία επειδή δεν γούσταραν τη διαδρομή του και τις πολιτικές απόψεις του; Λέω μήπως.
Τι έχουμε εδώ; Μήπως πρόκειται για τη θεωρία που διακινούσε στο παρελθόν ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη (της Δεξιάς) και διακινούν σήμερα μετ’ επιτάσεως ορισμένοι συνδικαλιστές αστυνομικοί (επιρροές της Νέας Δημοκρατίας) που λέει ότι η αστυνομία κάνει σωστά τη δουλειά της, συλλαμβάνει τους δράστες εγκληματικών ενεργειών και η Δικαιοσύνη έρχεται μετά και τους αθωώνει, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι δεν κάνει το καθήκον της, ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων; Αστεία θεωρία. Λειτουργεί σαν άλλοθι για τις γκάφες ή τις εσκεμμένες ενέργειες των διωκτικών αρχών. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι κάποιοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης ξαφνικά έγιναν φίλοι της τρομοκρατίας και με τις αποφάσεις τους πλήττουν το κύρος των διωκτικών αρχών και αντικειμενικά (χαριτωμένος ευφημισμός) ρίχνουν νερό στον μύλο της ένοπλης ανυπακοής.
Μήπως το κατηγορητήριο κατέρρευσε γιατί ήταν σαθρό; Μήπως αυτοί που το συνέταξαν επιχείρησαν να ενοχοποιήσουν έναν πολίτη, να τον τυλίξουν δηλαδή σε μια κόλλα χαρτί, χωρίς στοιχεία και ήθελαν να τον κλείσουν φυλακή, να τον βγάλουν από την κυκλοφορία επειδή δεν γούσταραν τη διαδρομή του και τις πολιτικές απόψεις του; Λέω μήπως.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Και στο παρελθόν είχαμε περιπτώσεις που κατηγορητήρια κατέρρευσαν μόλις ήρθαν σε επαφή με την πραγματικότητα. Συνεπώς δεν πρόκειται για μια άτυχη στιγμή, για μια επιπολαιότητα και πρέπει να είμαστε επιεικείς.
Εχουμε να κάνουμε με μια πρακτική που επαναλαμβάνεται παρά το γεγονός ότι έχει φάει κατραπακιές. Εχουν ταλαιπωρηθεί άνθρωποι. Ο κατηγορούμενος που αθωώθηκε έμεινε έναν χρόνο στη φυλακή περιμένοντας να δικαστεί. Δεν πρέπει κάποιος να πληρώσει για την περιπέτειά του; Συνεχίζουμε σαν να μην τρέχει τίποτα;
Υπάρχει όμως και ένα σημείο στη συγκεκριμένη υπόθεση που είναι πολύ σοβαρό γιατί ακουμπάει την πολιτική ηγεσία η οποία δεν σέβεται ούτε θεσμούς, ούτε τη διάκριση των εξουσιών, ούτε τις διαδικασίες και συμπεριφέρεται με τρόπο απαράδεκτο, προσβάλλοντας αυτό που λέμε «κράτος δικαίου», το οποίο υποτίθεται πως υπηρετεί. Ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος μετά τη σύλληψη του Δημαλέξη δήλωνε βέβαιος πως «ακόμα μια εγκληματική ενέργεια εξιχνιάστηκε». Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι δεν εξιχνιάστηκε.
Υπάρχει όμως και ένα σημείο στη συγκεκριμένη υπόθεση που είναι πολύ σοβαρό γιατί ακουμπάει την πολιτική ηγεσία η οποία δεν σέβεται ούτε θεσμούς, ούτε τη διάκριση των εξουσιών, ούτε τις διαδικασίες και συμπεριφέρεται με τρόπο απαράδεκτο, προσβάλλοντας αυτό που λέμε «κράτος δικαίου», το οποίο υποτίθεται πως υπηρετεί. Ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος μετά τη σύλληψη του Δημαλέξη δήλωνε βέβαιος πως «ακόμα μια εγκληματική ενέργεια εξιχνιάστηκε». Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι δεν εξιχνιάστηκε.
Γιατί βιάστηκε ο υπουργός; Προφανώς για να αποδείξει στον πολιτικό προϊστάμενό του ότι κάνει καλά τη δουλειά του και να μην τον ξεχάσει στον ανασχηματισμό. Δεν είναι ευάλωτος στην υποψία (βάσιμη πέρα για πέρα) ότι με τη δήλωσή του προσπάθησε να επηρεάσει την κρίση της Δικαιοσύνης, ότι αποπειράθηκε να της δείξει ποιο δρόμο οφείλει να ακολουθήσει; Ασήμαντη λεπτομέρεια κι αυτή;
ΥΓ. Η εμπρηστική επίθεση έγινε πρώτο θέμα. Η σύλληψη επίσης. Η αθώωση; Στα ψιλά. Η «τέταρτη εξουσία» αναιμική. Κρατάμε με νύχια και με δόντια την… τιμητική θέση 107.
ΥΓ. Η εμπρηστική επίθεση έγινε πρώτο θέμα. Η σύλληψη επίσης. Η αθώωση; Στα ψιλά. Η «τέταρτη εξουσία» αναιμική. Κρατάμε με νύχια και με δόντια την… τιμητική θέση 107.
Τάσος Παππάς