«Καλύτερα να ανεβαίνεις ένα δύσβατο βουνό παρά να κυλιέσαι στον βούρκο». Αυτά είπε χθες ο Νάσος Ηλιόπουλος, αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ. Αξιος και πανάξιος ο Νάσος. Και τον ξέρουμε και τον
εκτιμάμε και πολύ μάλιστα. Και σε αυτό το πλαίσιο γράφουμε ό,τι γράφουμε, αλλά, δημοσιογραφικά μιλώντας, το να χαρακτηρίζουμε «βούρκο» τον ΣΥΡΙΖΑ είναι δυνατόν να γίνεται τόσο εύκολα και μάλιστα δημόσια; Ποιο το κέρδος; Οι ακραίες αυτές φράσεις σε τι αποσκοπούν; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν το κόμμα του κ. Ηλιόπουλου; Μέσα από αυτό το κόμμα δεν αναδείχθηκε; Δεν ήταν κοντά στον πρόεδρό του, Αλέξη Τσίπρα;
Είναι δυνατόν ελάχιστους μήνες μετά να έγινε «βούρκος»; Αυτό σημαίνει πως είχε ήδη πολλή λάσπη, αλλιώς οι χρόνοι δεν βγαίνουν, μάνα μου. Δεν γίνεται μια πεντακάθαρη λίμνη/θάλασσα/ωκεανός να γίνεται βούρκος σε ένα βλεφάρισμα του ματιού. Θέλει να αποχωρήσει; Σεβαστό. Οι τόσο ακραίες εκφράσεις σε τι και ποιον βοηθάνε;
ΝΟ.ΡΑ./EφΣυν
