Tο αποτρόπαιο γίνεται κανονικότητα. Είκοσι διαπιστωμένοι μέχρι στιγμής θάνατοι αμάχων από ισραηλινό βομβαρδισμό ορθόδοξου ναού στη Γάζα. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων καταγγέλλει έγκλημα πολέμου και αποκαλύπτει ότι δέχεται πιέσεις από τις ισραηλινές Αρχές να εκκενώσει τα εκκλησιαστικά ιδρύματα από τις οικογένειες που βρήκαν καταφύγιο εκεί.
Να παραδώσει δηλαδή στον θάνατο τους κυνηγημένους από τις βόμβες. Και πώς αντιδρά το δικό μας υπουργείο Εξωτερικών; Εκφράζοντας τη λύπη του για την «απώλεια ζωών» - τουλάχιστον βάζουν τον τόνο στη λήγουσα και όχι στην παραλήγουσα, όπως ο Νετανιάχου. Και ψιθυρίζοντας ως αιτία της σφαγής κάποιο ανώνυμο «χτύπημα».
Και δεν ντρέπονται καθόλου που δεν τολμούν ούτε να κατονομάσουν το Ισραήλ, ακόμα και μπροστά σε ένα τέτοιο έγκλημα που εν πάση περιπτώσει αφορά άμεσα την Ελλάδα και την Ορθοδοξία, που έχουν κορώνα στο κεφάλι τους. Το ίδιο Ισραήλ που διαβεβαίωναν πριν λίγες μέρες ότι μετά από διαβήματά τους θα σεβαστεί τη χριστιανική κοινότητα. Το ίδιο Ισραήλ που κατονομάζουν με υπερηφάνεια όταν κοσμούν την ελληνική Βουλή με τη σημαία του. Το ίδιο, τέλος, Ισραήλ που του αναγνωρίζουν πάλι και πάλι το δικαίωμα στην «αυτοάμυνα». Το δικαίωμα δηλαδή που ασκείται πάνω σε παιδιά της Γάζας. Και σωρεύει βουνά αμάχων νεκρών στην πολύπαθη αυτή ζώνη του θανάτου.
Ούτε «τους δικούς μας» δεν υπερασπίζονται απέναντι στον θάνατο. Ούτε όσους βρήκαν καταφύγιο κάτω από την εικόνα του Χριστού, που σε κάθε ευκαιρία φιλούν και προσκυνούν. Ούτε το Πατριαρχείο που εκφράζει και εκπροσωπεί μεταξύ άλλων τον ελληνισμό στη γωνιά αυτή της γης. Άμα ο Νετανιάχου μιλάει για ζώα, είναι ζώα. Άμα σπέρνει τον θάνατο σε νοσοκομεία και εκκλησίες, ασκεί κάποιο αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας του. Και η κυβέρνηση, ο υπεράνω Γεραπετρίτης, ασκείται στη συνενοχή. Στη σιωπή και στην υπόκλιση απέναντι στους εγκληματίες. Και αντί, όπως γινόταν πάντα τις τελευταίες δεκαετίες, να είναι σύμμαχος της ειρήνης στην περιοχή, γίνεται σύμμαχος όσων την αιματοκυλούν.
Ζωές ή ζώα; Για ζωές μιλά η κυβέρνησή μας, αλλά στη φάρμα των ζώων που ελέγχουν ο Νετανιάχου, ο Μπάιντεν και οι άλλοι καλοί άνθρωποι έχει αναλάβει ρόλο πρόθυμου επιστάτη. Για τη Χαμάς κατάρες - και σωστά. Αλλά όταν οι «τιμωροί» ανατινάζουν νοσοκομεία, καταδικάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε θάνατο, δολοφονούν ακόμα και μέσα σε εκκλησίες, η δική μας κυβέρνηση συγκατανεύει, όταν δεν χειροκροτεί. Ασήμαντοι, μικροί, δουλικοί, σέρνουν μια ολόκληρη χώρα στη συνενοχή. Θέτουν σε κίνδυνο τον λαό που έχουν ταχθεί να προστατεύουν, καθώς τον καθιστούν στόχο αντιποίνων. Συνένοχοι, ναι. Όπως όλοι όσοι επιλέγουν την υποκριτική θλίψη για τα θύματα, αποσιωπώντας και χαϊδεύοντας τους θύτες…
Θανάσης Καρτερός
Αυγή (22.10.2023)