Σκηνή πρώτη. Ενας φιλοναζιστής βρίσκει θέση σε ψηφοδέλτιο για την Περιφέρεια Αττικής. Το αυτονόητο θα ήταν κάτι τέτοιο να μην είχε συμβεί ποτέ - ειδικά όταν το εν λόγω ψηφοδέλτιο υποστηρίζεται από ένα ιστορικό κόμμα του κεντρώου χώρου. Παρ' όλα αυτά, ο ακροδεξιός όχι μόνο κατεβαίνει, όχι μόνο ο επικεφαλής της παράταξης δεν τον απομακρύνει από το ψηφοδέλτιό του, όχι μόνο ουδείς αντιδρά στις δίκαιες αιτιάσεις του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, αλλά και το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να προσφέρει στήριξη στον κ. Σγουρό, ο οποίος δεν διαγράφει τον Σπύρο Χατζάρα.
Σκηνή δεύτερη. Μάιος. «Δημαρχάρα» αποκαλεί ο πρωθυπουργός τον δήμαρχο Βόλου. Το φθινόπωρο, κι ενώ η πόλη έχει πνιγεί, η «δημαρχάρα», που έχει γίνει γνωστή για τα σεξιστικά παραληρήματα, πρώτα καταβρέχει έναν πολίτη και μετά χαστουκίζει έναν άλλον αφού «έχω μάθει σαν άντρας τις διαφορές μου να τις λύνω με ξύλο. Εσείς λύστε τες με καλσόν... Τι να κάνουμε τώρα, να γίνουμε λουλούδες;». Το αυτονόητο θα ήταν η Νέα Δημοκρατία να έχει άρει εδώ και καιρό τη στήριξή της στον κ. Μπέο, ωστόσο ακόμα και τώρα απαντά κουτοπόνηρα ότι δεν του έχει δώσει επίσημο χρίσμα.
Σκηνή τρίτη. Η Θεσσαλία, αντιμέτωπη με τη χειρότερη ίσως εθνική καταστροφή σε καιρό ειρήνης. Η Δικαιοσύνη κάνει έρευνα για το τι συνέβη με τα αντιπλημμυρικά έργα που είχε στην ευθύνη του ο «γαλάζιος» περιφερειάρχης. Το αυτονόητο θα ήταν ο κ. Αγοραστός να έχει παραιτηθεί ή, τουλάχιστον, η κυβέρνηση να άρει την υποστήριξή της. Αντ' αυτού, μονάχα ένας υποψήφιος παραιτήθηκε από το ψηφοδέλτιο λέγοντας: «Η παρωδία της περιφέρειας “έπνιξε” τον Δήμο Παλαμά και σκότωσε και εξαθλίωσε τους συμπολίτες μου». Ο δε πρωθυπουργός δήλωσε ανερυθρίαστα: «Παραμένει ένας πολύ καλός περιφερειάρχης».
Σκηνή τέταρτη, στις κουίντες. Ενώ τη δημόσια σφαίρα απασχολούν ακραία μεταπολιτικά παραπροϊόντα, σχεδόν αθόρυβα -αφού τα ΜΜΕ δεν ρίχνουν φως, παρ' όλα τα πυρά της αντιπολίτευσης- περνάει το νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που μεταξύ άλλων προβλέπει τον πολλαπλασιασμό της... τηλεδιαβούλευσης σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, ενώ ενισχύει ακόμα περισσότερο την ενός ανδρός αρχή.
Το έργο είναι θλιβερό και επικίνδυνο. Οι μόνοι που μπορούν να το ανατρέψουν είναι οι πολίτες με την ψήφο τους την Κυριακή.
