Πάμε για θρίαμβο. Πάμε για επιβεβαίωση της κυριαρχίας μας. Να πάρουμε τα πάντα. Και τις περιφέρειες και όλους τους μεγάλους δήμους. Να έχει παντού ο χάρτης γαλάζιο χρώμα. Ούτε μία ροζ ούτε μία κόκκινη κηλίδα. Να κλείσουμε τα στόματα των πολιτικών αντιπάλων μας. Να συνειδητοποιήσουν ότι ματαιοπονούν προσπαθώντας να αμφισβητήσουν την παντοδυναμία μας.
Αυτά και πολλά άλλα του ίδιου… υψηλού επιπέδου, αυτά και πολλά άλλα αμετροεπή, προκλητικά και αλαζονικά, έλεγαν ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί του, οι βουλευτές της παράταξης και οι πάσης φύσεως και προελεύσεως αυλικοί του συστήματος Μητσοτάκη (υπάλληλοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου και γελωτοποιοί) πριν από τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών και συνέχισαν στους ίδιους τόνους μετά την πρώτη Κυριακή. Είχαν φτάσει στην πηγή και έμεναν μόνο λίγα εκατοστά για να πιουν το δροσερό νερό. Ηταν τέτοιο το άγχος τους που δεν ήθελαν να αφήσουν τίποτα στην τύχη.
Ο πρωθιερέας της κυβέρνησης των ατσίδων επισκέφτηκε τις περιοχές όπου υπήρχαν αντάρτες προκειμένου να στηρίξει τις επίσημες υποψηφιότητες του κόμματός του και τις περιοχές όπου είχαν ξεφυτρώσει υποψήφιοι από άλλα κόμματα για να πείσει τους πολίτες να πριμοδοτήσουν τους… σωστούς. Οι υπουργοί του έκαναν ανοιχτά εκβιασμούς στους ψηφοφόρους και τους προειδοποιούσαν πως αν διαπράξουν το λάθος και επιλέξουν για τις περιφέρειες και τους δήμους πρόσωπα που δεν είναι του γούστου του μεγάρου Μαξίμου, θα το πληρώσουν ακριβά. Ούτε λεφτά θα πάρουν οι τοπικοί άρχοντες ούτε βοήθεια θα έχουν αν υπάρξουν έκτακτα καιρικά φαινόμενα.
Κάτι ανάλογο είχαν κάνει και στις εθνικές εκλογές, αλλά τους χάλασε την εικόνα εκείνη η ροζ κουκίδα ψηλά, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Με απύθμενο θράσος καλούσαν τους δημότες του Χαλανδρίου να αναρωτηθούν αν είναι πολιτικά ορθό να εμπιστευθούν έναν τύπο που προέρχεται από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Η γκαστρωμένη κάλπη, όμως, και στις περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους έβγαλε εκπλήξεις. Το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας έχασε τη Θεσσαλία, έχασε τις περιφέρειες όπου υπήρχαν αντάρτες, έχασε την Αθήνα, έχασε τη Θεσσαλονίκη, έχασε το Ναύπλιο (την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας), έχασε το Αργος, έχασε ξανά την Πάτρα, έχασε και μεγάλους δήμους της Αττικής.
Πρέπει να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι και να πληρώσουν. Φταίει ο Μητσοτάκης; Πιπέρι στη γλώσσα. Φταίνε οι Γεωργιάδης, Αυγενάκης, Μαρινάκης που διέπραξαν γκάφες; Σε καμία περίπτωση. Ο αρχηγός τούς εμπιστεύεται. Και αφού τους εμπιστεύεται ο αρχηγός, ο οποίος πάντα έχει δίκιο, δεν γίνεται να φταίνε ούτε αυτοί. Μήπως φταίνε οι τοπικοί βουλευτές του κόμματος που δεν αγωνίστηκαν όσο έπρεπε για τη νίκη; Μπορεί. Θα γίνουν έρευνες. Μήπως φταίνε οι ίδιοι οι υποψήφιοι γιατί δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων; Πλησιάζουμε στον πυρήνα της αλήθειας. Αυτό άρχισαν να τσαμπουνάνε διάφοροι υπουργοί, πρώην και νυν, στοχεύοντας κυρίως τους υποψηφίους για τους δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Ναι, αλλά αυτούς τους υποψηφίους ποιος τους επέλεξε; Το κόμμα. Ποιος τους έδωσε το χρίσμα; Είπαμε, το κόμμα. Μήπως δώσαμε μεγάλο βάρος στο Κέντρο και αδιαφορήσαμε για τις προτιμήσεις της λαϊκής Δεξιάς; Το ψάχνουμε. Ποιος αποφάσισε τη συγκεκριμένη γραμμή; Το κόμμα φυσικά. Μάλιστα. Ποιος είναι ο αρχηγός του κόμματος; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οπότε δεν πρέπει να χρεωθεί μέρος της ευθύνης; Βέβηλη προσέγγιση. Ο πολυχρονεμένος δεν φέρει καμιά ευθύνη. Μην τον αγγίζετε. Είναι τόσο μεγάλος που δεν δίστασε να πει ότι δεν ήταν μια καλή μέρα για τη Νέα Δημοκρατία. Αλαλα τα χείλη των ασεβών.
Τάσος Παππάς
Εφημερίδα των Συντακτών (19.10.2023)
