Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ερώτηση για τη μάχη διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ: «Προσβλέπω σε μια αξιωματική αντιπολίτευση η οποία θα έχει μάθει από τα λάθη της και θα δίνει βάση στην ουσία και όχι στην επικοινωνία και στον ποιοτικό λόγο και όχι στην τοξικότητα».
Προσβλέπει δηλαδή σε μια αξιωματική αντιπολίτευση που δεν θα κάνει ό,τι έκανε αυτός όταν ήταν στην αντιπολίτευση και που συνεχίζει να κάνει τώρα που είναι στην κυβέρνηση. Η αντιπολίτευση που θέλει ο κύριος Μητσοτάκης πρέπει να μαθαίνει από τα λάθη της. Αυτός και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κυρίως όμως ως πρωθυπουργός παθαίνει αλλά δεν μαθαίνει. Επαθε από τις φωτιές στην Εύβοια αλλά δεν έμαθε.
Φέτος καιγόταν επί μέρες η Ρόδος και ο κρατικός μηχανισμός παρακολουθούσε και προσευχόταν να φτάσει η φωτιά στη θάλασσα για να σβήσει. Και μετά χωρίς ίχνος ντροπής δήλωσε ότι οι ζημιές δεν ήταν τόσες όσες φοβόμασταν.
Επαθε από τον «Ιανό» στη Θεσσαλία, υποσχέθηκε από την Καρδίτσα όπου πήγε για να συμπαρασταθεί και να εξαγγείλει μέτρα ότι αυτό δεν θα επιτρέψει να συμβεί ξανά. Ηρθε ο «Daniel» να σαρώσει τα πάντα, κυρίως τις δικές του βαρύγδουπες δεσμεύσεις που έμειναν στα χαρτιά (έργα μισοτελειωμένα, έργα που δεν είχαν ξεκινήσει, έργα προβληματικά). Και πάλι χωρίς ίχνος ντροπής δήλωσε ότι οι δορυφόροι έδειξαν πως οι καταστροφές ήταν λιγότερες απ’ αυτές που περιμέναμε.
Πέρσι το δάσος της Δαδιάς γλίτωσε στο παρά ένα. Ο πρωθυπουργός, που ισχυρίζεται ότι μαθαίνει από τα παθήματά του, είχε δηλώσει ότι θα κάνουμε τα πάντα για να το προστατεύσουμε. Φέτος κάηκε το 50% του δάσους της Δαδιάς. Τούτη τη φορά δεν παρέπεμψε στους δορυφόρους. Για όλες τις περιπτώσεις ενοχοποίησε την κλιματική κρίση την οποία ανακάλυψε το 2019, ύστερα όμως από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι για την οποία είχε αποκλειστική ευθύνη, όπως διατυμπάνιζαν αυτός και οι συνεργάτες του, η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και βεβαίως δεν ξέχασε να βάλει στο κάδρο των υπόπτων τους εξωτερικούς εχθρούς (μετανάστες, πρόσφυγες, Τούρκους πράκτορες), για να έχουμε την πλήρη εικόνα μιας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού που χρεώνουν σε άλλους τα δικά τους λάθη, τις δικές τους αδυναμίες, τις δικές τους εγκληματικές παραλείψεις.
Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι αυτός προτιμά την ουσία από την επικοινωνία και τον ποιοτικό λόγο από την τοξικότητα. Τόσα ψέματα μέσα σε λίγες λέξεις. Ηταν ποιοτικός ο λόγος του την περίοδο που βρισκόταν στην αντιπολίτευση; Καταστροφολογούσε και κινδυνολογούσε ασυστόλως. Μας έλεγε το 2018 ότι δεν βγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά ότι υπογράψαμε τέταρτο μνημόνιο. Το μνημόνιο εξαφανίστηκε με το που ανέλαβε πρωθυπουργός έναν χρόνο μετά. Ηταν αυτό ποιοτικός λόγος;
Μήπως ήταν ποιοτική η κριτική που άσκησε στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συμφωνία των Πρεσπών; Ηταν ποιοτικό επιχείρημα ότι ο Τσίπρας πούλησε τη Μακεδονία για να πάρει τις συντάξεις; Και αποδείξεις δεν έφερε και τη συμφωνία δεν άλλαξε, όπως διαλαλούσε.
Ηταν ποιοτική στάση να ανέχεσαι στενούς συνεργάτες σου που είναι σήμερα υπουργοί να χαρακτηρίζουν τους Τσίπρα, Κοτζιά προδότες και να τους τάζουν Ειδικά Δικαστήρια; Είναι ποιοτικός και όχι τοξικός λόγος να αποκαλείς τους πολιτικούς αντιπάλους σου «εσωτερικούς εχθρούς» και να τους κατηγορείς ότι συκοφαντούν τη χώρα; Είναι ποιοτική πρακτική η παρακολούθηση από την ΕΥΠ, που εσύ διοικείς, υπουργών, αρχηγού κόμματος, στρατηγών, δημοσιογράφων και όταν σε πιάνουν στα πράσα να καμώνεσαι τον ανήξερο; Αχαλίνωτα τοξικός. Αδίστακτος πλήρους απασχόλησης.
Τάσος Παππάς
Εφημερίδα των Συντακτών (20.9.2023)