Κι όταν έχει προηγηθεί ενάμισης μήνας πύρινου ολέθρου, με 1,7 εκατ. στρέμματα στάχτη – σχεδόν το 1,5% της ελληνικής επικράτειας!– και τις πυρκαγιές να μπαίνουν ανεξέλεγκτες ακόμη και στις πόλεις, αναρωτιέται κανείς με τον πιο κοινότοπο τρόπο:
Υπάρχει κράτος σε αυτή τη χώρα; Υπάρχει κεντρική κυβέρνηση; Υπάρχουν περιφερειάρχες και δήμαρχοι, που σε έναν μήνα από τώρα θα διεκδικήσουν ανανέωση της θητείας τους;
Ακόμη κι αν πράγματι η βροχόπτωση που έπεσε στη Θεσσαλία είναι πρωτοφανής, ακόμη κι αν η κλιματική κρίση έχει προκαλέσει ακραία φαινόμενα, πολύ πιο ακραία είναι η ανικανότητα της κυβέρνησης και όλων των αρμών της εξουσίας και του κρατικού μηχανισμού, που ελέγχει με (επίσης πρωτοφανή) πολιτική υπεροπλία η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, ακόμη και να καταγράψει την έκταση της καταστροφής.
Απορροφημένος στην προετοιμασία του επικοινωνιακού σόου της ΔΕΘ, όπου ο πρωθυπουργός ετοιμαζόταν να ξαναπουλήσει το παραμύθι ότι, παρά το φλογερό καλοκαίρι, «η οικονομία πάει καλά» και «έρχεται η επενδυτική βαθμίδα», ο κυβερνητικός θίασος στέκεται κυριολεκτικά παραλυμένος μπροστά στην καταστροφή. Η μετάθεση του σόου της Θεσσαλονίκης είναι μόνο το πρώτο σύμπτωμα του πολιτικού και διαχειριστικού αδιεξόδου της.
Το κόστος της αποκατάστασης των υποδομών, των περιουσιών, της παραγωγικής δραστηριότητας σε μια ολόκληρη περιφέρεια είναι τεράστιο και ακυρώνει εντελώς τον κυβερνητικό σχεδιασμό για έναν «υγιεινό περίπατο» με σημαία την οικονομία. Ολα πρέπει να σχεδιαστούν από την αρχή. Προϋπολογισμός, δημόσιες επενδύσεις, Ταμείο Ανάκαμψης, μηχανισμός πολιτικής προστασίας, στήριξη της κατεστραμμένης αγροτικής παραγωγής. Αλλά αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση της λάσπης, είναι διαπιστωμένα ανίκανη και ακατάλληλη γι’ αυτόν τον ανασχεδιασμό.
Το βεβαιώνουν οι χιλιάδες άνθρωποι που βρέθηκαν εντελώς μόνοι, ανήμποροι, απροστάτευτοι, ουρλιάζοντας για βοήθεια.
Ακόμη κι αν πράγματι η βροχόπτωση που έπεσε στη Θεσσαλία είναι πρωτοφανής, ακόμη κι αν η κλιματική κρίση έχει προκαλέσει ακραία φαινόμενα, πολύ πιο ακραία είναι η ανικανότητα της κυβέρνησης και όλων των αρμών της εξουσίας και του κρατικού μηχανισμού, που ελέγχει με (επίσης πρωτοφανή) πολιτική υπεροπλία η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, ακόμη και να καταγράψει την έκταση της καταστροφής.
Απορροφημένος στην προετοιμασία του επικοινωνιακού σόου της ΔΕΘ, όπου ο πρωθυπουργός ετοιμαζόταν να ξαναπουλήσει το παραμύθι ότι, παρά το φλογερό καλοκαίρι, «η οικονομία πάει καλά» και «έρχεται η επενδυτική βαθμίδα», ο κυβερνητικός θίασος στέκεται κυριολεκτικά παραλυμένος μπροστά στην καταστροφή. Η μετάθεση του σόου της Θεσσαλονίκης είναι μόνο το πρώτο σύμπτωμα του πολιτικού και διαχειριστικού αδιεξόδου της.
Το κόστος της αποκατάστασης των υποδομών, των περιουσιών, της παραγωγικής δραστηριότητας σε μια ολόκληρη περιφέρεια είναι τεράστιο και ακυρώνει εντελώς τον κυβερνητικό σχεδιασμό για έναν «υγιεινό περίπατο» με σημαία την οικονομία. Ολα πρέπει να σχεδιαστούν από την αρχή. Προϋπολογισμός, δημόσιες επενδύσεις, Ταμείο Ανάκαμψης, μηχανισμός πολιτικής προστασίας, στήριξη της κατεστραμμένης αγροτικής παραγωγής. Αλλά αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση της λάσπης, είναι διαπιστωμένα ανίκανη και ακατάλληλη γι’ αυτόν τον ανασχεδιασμό.
Το βεβαιώνουν οι χιλιάδες άνθρωποι που βρέθηκαν εντελώς μόνοι, ανήμποροι, απροστάτευτοι, ουρλιάζοντας για βοήθεια.