Μόνο μια δυναμική μετεκλογική παρέμβαση Τσίπρα μπορεί να εμποδίσει τη διάσπαση
Αν επικρατήσει το φαβορί, αν δηλαδή o νικητής του Β’ γύρου των εκλογών της Κυριακής για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο αναμενόμενος, τότε θα έχει νικήσει «η ανάγκη για μία μεγάλη προοδευτική παράταξη», όπως ανέφερε ο Νίκος Παππάς στη δήλωση υποστήριξης του κ. Κασσελάκη, ή «η μεταπολιτική - η έμφαση στο πρόσωπο και την εικόνα», όπως ανέφερε στη δήλωση υποστήριξης της κ. Αχτσιόγλου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος… Τότε, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας «θα πορεύεται στα θολά νερά των εύκολων λύσεων», όπως είπε η κ. Αχτσιόγλου μετά την ήττα της (με 9 μονάδες διαφορά) από τον κ. Κασσελάκη στον Α’ γύρο…
Το διπλά ακανθώδες ερώτημα που, σ’ αυτή την περίπτωση, εγείρεται για τους (δυνητικά, βέβαια) ηττημένους των εκλογών Αχτσιόγλου και Τσακαλώτο, είναι το αν και πώς και πόσο και γιατί θα καταδεχτούν να στηρίξουν τον Στέφανο Κασσελάκη, τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο του κόμματος μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που «θα πορεύεται στα θολά νερά των εύκολων λύσεων», έναν πρόεδρο «προϊόν της μεταπολιτικής – της έμφασης στο πρόσωπο και την εικόνα»…
Πρώτα απ’ όλα, ωστόσο, πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα γιατί έπρεπε να προηγηθεί αυτός ο άγριος εσωκομματικός – όμως δημόσιος, λόγω των social media – εμφύλιος, αυτή η απίστευτη εκατέρωθεν βαρβαρότητα (τόση λάσπη, τόση τοξικότητα, τόσες ύβρεις, τόσο ξεκατίνιασμα – στην κυριολεξία!..) για την εκλογή νέου ηγέτη ενός κόμματος αριστερών, υποτίθεται, πολιτικών ηθών…
******
Την πληρέστερη απάντηση, υπό τύπον ειρηνευτικής παραίνεσης προς τις προεκλογικά αλληλοσπαρασσόμενες πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε ο ομότιμος καθηγητής νεότερης ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνης Λιάκος:
«Λοιπόν, κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το αλληλοξέσκισμα που είναι αγαπημένο σπορ στον συνολικό ΣΥΡΙΖΑ, κάτι σαν χρόνια έξη, είναι συνταγή αποτυχίας και έκφραση αποτυχίας. Ένα κόλλημα στην αποτυχία…
»Δεν είναι η πρώτη φορά τώρα. Από το 2019 σούρνεται, πριν από το συνέδριο γινόταν επίσης το έλα να δεις. Ποιος δεν θυμάται τις εικόνες ντροπής στο κλείσιμο του συνεδρίου; Ο καθένας θεωρεί ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και δεν είναι διατεθειμένος να δει την αλήθεια του άλλου…
»Κάθε παράταξη κατηγορεί την αντίπαλη για επιθετικότητα και δεν βλέπει το καρφί στο μάτι της. Δεν φταίει μόνο ο διαδικτυακός όχλος. Αυτός δημιουργείται . Να μαζέψουν τα μεγαλοστελέχη τους θερμοκέφαλους, και να σταματήσουν οι διανοούμενοι του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργούν εικόνα αρμαγεδδώνος με οτιδήποτε βρίσκεται πέραν από τις προσλαμβάνουσες τους…
»Αρκετά ως τώρα αυτό το παιχνίδι του αυτοκαταστροφικού ναρκισσισμού. Έχει μια μοναδική ευκαιρία ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει από τη μιζέρια, και πρέπει να νοιαστούμε για την ενότητα. (Από τη Σωτηρία με χαιρετισμούς και να προσέχετε*).
*******
Λοιπόν, τι λέτε; Θα νοιαστούν για την ενότητα οι δυό αντιμαχόμενες για την προεδρική καρέκλα «παρατάξεις»; Ιδιαίτερα αν ακουστεί το… And the winner is Στέφανος Κασσελάκης, οι (δυνητικά, προς στιγμήν) ηττημένοι των εκλογών Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος, θα δεχτούν το εκλογικό αποτέλεσμα, θα υποταχθούν στην πλειοψηφική ετυμηγορία των μελών; Θα καταδεχτούν – το σημαντικότερο – να στηρίξουν τον Στέφανο Κασσελάκη, τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο του κόμματος μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που… «θα πορεύεται στα θολά νερά των εύκολων λύσεων», έναν πρόεδρο… «προϊόν της μεταπολιτικής με έμφαση στο πρόσωπο και την εικόνα», όπως προεκλογικά φθέγγονταν;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ναι, θα αναγκαστούν να κάνουν… κολοτούμπα και να στηρίξουν τον Κασσελάκη: «όχι, δεν θα αποβάλλουν, αίφνης, τον ναρκισσισμό του γεννημένου αριστερού που τους ταλαιπωρεί, δεν είναι, ωστόσο, οι παλαιοί ανιδιοτελείς αγωνιστές, έγιναν πια (σ. σ: στην κυβερνητική φάση του ΣΥΡΙΖΑ) επαγγελματίες πολιτικοί», λένε: «θα επικρατήσει το ένστικτο της επαγγελματικής επιβίωσης και θα τον στηρίξουν»…
«Όχι, «η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος και εκατοντάδες ακόμα σύντροφοι – ακόλουθοί τους, τον έχουν ήδη αποκηρύξει τόσο κατηγορηματικά, που μοιάζει απίθανο να ανεχθούν τη συγκατοίκηση μαζί του την επόμενη ημέρα», λένε κάποιοι άλλοι: «η διάσπαση, μικρή ή μεγάλη, είναι αναπόφευκτη», καταλήγουν…
Προσωπικά, κλίνω προς την δεύτερη εκδοχή: αν νικήσει το «φαβορί» και ηττηθεί το «αουτσάιντερ», πιστεύω ότι – αν όχι η διάσπαση – η οικειοθελής αποχώρηση μιας (μικρής ή μεγάλης, θα δείξει) μερίδας στελεχών της «Ομπρέλας», κυρίως όμως της τάσης των «53+», είναι αναπόφευκτη… Και ότι μόνο μια δυναμική μετεκλογική παρέμβαση Τσίπρα μπορεί να την αποτρέψει…
ΥΓ: «Αν δεν συμβεί το αναμενόμενο, αν γίνει η ανατροπή και εκλεγεί το «αουτσάϊντερ», θα σημάνει την επιστροφή στην… συστημική συριζέϊκη κατάσταση. Μιζέρια: όπου «ο καθένας (εκ των εσωκομματικών ηγετίσκων) θα συνεχίσει να θεωρεί ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και δεν θα είναι διατεθειμένος να δει την αλήθεια του άλλου…», ενώ η ανασυγκρότηση του κόμματος – πυλώνα της δημοκρατικής παράταξης (ώστε να καταστεί και πάλι μια αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση που θα γοητεύσει την “πνιγμένη χώρα”, θα βγάλει απ’ τη λάσπη τους “πνιγμένους ανθρώπους” και θα τους αποτρέψει από το να ψηφίζουν και να ξαναψηφίζουν “όσους μας ρημάζουν”) θα αιωρείται στην Πλατεία Κουμουνδούρου, ως έωλη εκκρεμότητα…
»Αρκετά ως τώρα αυτό το παιχνίδι του αυτοκαταστροφικού ναρκισσισμού. Έχει μια μοναδική ευκαιρία ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει από τη μιζέρια, και πρέπει να νοιαστούμε για την ενότητα. (Από τη Σωτηρία με χαιρετισμούς και να προσέχετε*).
*******
Λοιπόν, τι λέτε; Θα νοιαστούν για την ενότητα οι δυό αντιμαχόμενες για την προεδρική καρέκλα «παρατάξεις»; Ιδιαίτερα αν ακουστεί το… And the winner is Στέφανος Κασσελάκης, οι (δυνητικά, προς στιγμήν) ηττημένοι των εκλογών Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος, θα δεχτούν το εκλογικό αποτέλεσμα, θα υποταχθούν στην πλειοψηφική ετυμηγορία των μελών; Θα καταδεχτούν – το σημαντικότερο – να στηρίξουν τον Στέφανο Κασσελάκη, τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο του κόμματος μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που… «θα πορεύεται στα θολά νερά των εύκολων λύσεων», έναν πρόεδρο… «προϊόν της μεταπολιτικής με έμφαση στο πρόσωπο και την εικόνα», όπως προεκλογικά φθέγγονταν;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ναι, θα αναγκαστούν να κάνουν… κολοτούμπα και να στηρίξουν τον Κασσελάκη: «όχι, δεν θα αποβάλλουν, αίφνης, τον ναρκισσισμό του γεννημένου αριστερού που τους ταλαιπωρεί, δεν είναι, ωστόσο, οι παλαιοί ανιδιοτελείς αγωνιστές, έγιναν πια (σ. σ: στην κυβερνητική φάση του ΣΥΡΙΖΑ) επαγγελματίες πολιτικοί», λένε: «θα επικρατήσει το ένστικτο της επαγγελματικής επιβίωσης και θα τον στηρίξουν»…
«Όχι, «η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος και εκατοντάδες ακόμα σύντροφοι – ακόλουθοί τους, τον έχουν ήδη αποκηρύξει τόσο κατηγορηματικά, που μοιάζει απίθανο να ανεχθούν τη συγκατοίκηση μαζί του την επόμενη ημέρα», λένε κάποιοι άλλοι: «η διάσπαση, μικρή ή μεγάλη, είναι αναπόφευκτη», καταλήγουν…
Προσωπικά, κλίνω προς την δεύτερη εκδοχή: αν νικήσει το «φαβορί» και ηττηθεί το «αουτσάιντερ», πιστεύω ότι – αν όχι η διάσπαση – η οικειοθελής αποχώρηση μιας (μικρής ή μεγάλης, θα δείξει) μερίδας στελεχών της «Ομπρέλας», κυρίως όμως της τάσης των «53+», είναι αναπόφευκτη… Και ότι μόνο μια δυναμική μετεκλογική παρέμβαση Τσίπρα μπορεί να την αποτρέψει…
ΥΓ: «Αν δεν συμβεί το αναμενόμενο, αν γίνει η ανατροπή και εκλεγεί το «αουτσάϊντερ», θα σημάνει την επιστροφή στην… συστημική συριζέϊκη κατάσταση. Μιζέρια: όπου «ο καθένας (εκ των εσωκομματικών ηγετίσκων) θα συνεχίσει να θεωρεί ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και δεν θα είναι διατεθειμένος να δει την αλήθεια του άλλου…», ενώ η ανασυγκρότηση του κόμματος – πυλώνα της δημοκρατικής παράταξης (ώστε να καταστεί και πάλι μια αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση που θα γοητεύσει την “πνιγμένη χώρα”, θα βγάλει απ’ τη λάσπη τους “πνιγμένους ανθρώπους” και θα τους αποτρέψει από το να ψηφίζουν και να ξαναψηφίζουν “όσους μας ρημάζουν”) θα αιωρείται στην Πλατεία Κουμουνδούρου, ως έωλη εκκρεμότητα…
* Ανάρτησή του στο fb ανεβασμένη από το νοσοκομείο «Σωτηρία» όπου νοσηλευόταν με covid-19
- το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ «Τα Ρέστα»