Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Τώρα που πέρασε ο Δεκαπενταύγουστος και ενεργοποιήθηκε ξανά η κυβέρνηση και τακτοποιήθηκαν όλα τα προβλήματα και επιστρέψαμε ξανά στην κανονικότητα (τι ωραία λέξη!), δεν μείνανε και πολλά για εμάς τους δημοσιογράφους να ασχολούμαστε.
Λίγο το εσωκομματικό μαλλιοτράβηγμα στον ΣΥΡΙΖΑ (βαριέμαι…), λίγο η νέα διαφήμιση του Trukaegean στη “Monde” (αλλά δεν είναι υπουργός Εξωτερικών ο Δένδιας, για να του το φορτώσουν…), λίγο το παλικαράκι από την Κρήτη που έφαγε μπιστολιά από εποχούμενο μαγκίτη (ευτυχώς συνέρχεται, λένε οι γιατροί…), ψιλοπράγματα παιδιά, από Δευτέρα ξαναρχίζει σιγά σιγά το πάρτυ, μη σου πω πάρα πολύ σιγά, κανονικά θα δούμε ρίαλ άξιο από τις 28 του μηνός. Ως τότε, ρέγκλα, ξάπλα, ακρογιαλιές και κορμιά στο Ίνσταγκραμ!
Σόου φακ ιτ που λένε και στο Χάρβαρντ, αφήνουμε τα δικά μας τα ταπεινά και πάμε να δούμε τι γίνεται στην φαντασμαγορία του έξω κόσμου. Πάμε στο Στέητς, στους Αμερικάνους, που αυτή την εποχή είναι εξόχως απασχολημένοι με τα καουμποϊλίκια του Τραμπ και την αδιανόητη πυρκαγιά στη Χαβάη (Συνολάκης alert!), αλλά βρίσκουν χρόνο να ασχοληθούν και με άλλα πράγματα που σήμερα μπορεί να μοιάζουν ασήμαντα αλλά στο μέλλον ενδέχεται να αποτελούν ουσιαστικό τμήμα της καθημερινότητας. Βλέπε αυτό το στόρι με την Τεχνητή Νοημοσύνη και πως για την ώρα εφαρμόζεται από τις δυνάμεις του νόμου και της τάξεως στην Αναγνώριση Προσώπων.
Πάμε, λοιπόν, στην υπόθεση της 32χρονης Πόρτσα Γούντραφ, που ένα πρωινό Πέμπτης τον περασμένο Φεβρουάριο ετοίμασε τα δυο κορίτσια της για το σχολείο και πήγε να βγει από την οικία της στο Ντιτρόϊτ. Κι αντί να δει μπροστά της τον γαλατά, αντίκρισε έξι πάνοπλους αστυνομικούς που την ενημέρωσαν ότι συλλαμβάνεται για ληστεία και κλοπή αυτοκινήτου. Για να της φορέσουν «βραχιολάκια», να την φορτώσουν στο περιπολικό, να την ξεφορτώσουν στο Detroit Detention Center, να την περάσουν από ανάκριση, να την κρατήσουν σε ένα κελί επί 11 συνεχείς ώρες και να την αφήσουν τελικά ελεύθερη μετά από την καταβολή 100.000 δολαρίων υπό την μορφή εγγυήσεως. Ένα μήνα αργότερα, ο εισαγγελέας της Wayne County απέσυρε κάθε κατηγορία εναντίον της…Τι είχε συμβεί; Είχε συμβεί ότι κάνα εικοσαήμερο πριν σκάσουν μύτη οι δυνάμεις της τάξεως στην πόρτα της Γούντραφ, ένας τύπος είχε φορτώσει στο αμάξι του μια τύπα, το ρίξανε στο πιοτί, κάνανε σεξ σε ένα πρατήριο, πήγε να την αφήσει κάπου παραδίπλα και εκεί εμφανίσθηκε ένας κουμπουροφόρος που του πήρε πορτοφόλι, κινητό και αυτοκίνητο. Έγινε καταγγελία, κινητοποιήθηκε η αστυνομία, εξετάστηκε το βίντεο από το πρατήριο, εντοπίσθηκε η φάτσα της τύπας. Κι εδώ αρχίζουν τα ωραία:
Το αστυνομικό τμήμα του Ντιτρόϊτ πέρασε από Αναγνώριση Προσώπου την εν λόγω φάτσα και βρέθηκαν ομοιότητες με την φωτογραφία της Γούντραφ που είχε συλληφθεί το 2015 για ληγμένο δίπλωμα αυτοκινήτου. Ύστερα κλήθηκε ο παθών να «αναγνωρίσει» την κυρία που τον ταλαιπώρησε, «αναγνώρισε» την Γούντραφ, εκδόθηκε το ένταλμα, άντε γεια σας. Και τα προβλήματα της Πόρτσα θα ήταν μεγάλα, πολύ μεγάλα, αν δεν υπήρχε μια όχι και τόσο ασήμαντη λεπτομέρεια που χάλασε το σενάριο:
Τη στιγμή της σύλληψής της, ήταν οκτώ μηνών έγκυος!
Κάτι που διόλου δεν ταίριαζε με την περιγραφή του περιστατικού και έβαλε στον πάγο τα σχέδια των αρχών. Και τώρα η Γούντραφ τους τρέχει στα δικαστήρια και άνευ απροόπτου θα βγάλει ένα σωρό λεφτά από αυτή την παλιοϊστορία.
Δεύτερη όχι και τόσο ασήμαντη λεπτομέρεια:
Κάθε χρόνο, το Detroit Police Department διεξάγει περί τις 125 Αναγνωρίσεις Προσώπων μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης και όλες (τι τύχη!) αφορούν σε μαύρους πολίτες. Έως τώρα έχουν καταγγελθεί έξι περιπτώσεις λάθος Aναγνώρισης, που οδήγησαν σε απαγγελία τσίγκινων κατηγοριών. Ω της εκπλήξεως και οι έξι περιπτώσεις αφορούσαν σε μαύρους πολίτες. Βάλτε στη θέση τους οποιαδήποτε μειονότητα σας γουστάρει και έχετε μια εικόνα από το ζοφερό μέλλον που έρχεται με ταχύτητα…
Υ.Γ.: Έγραψα προχτές για τις προοδευτικές υποψηφιότητες στο δήμο Αθηναίων και παρέλειψα να αναφερθώ σε εκείνη του Νίκου Σοφιανού που υποστηρίζεται από το ΚΚΕ. Κακώς. Κακώς και διορθώνω γιατί είναι ανήρ σκεπτόμενος, σοβαρός και συγκροτημένος και για την πρωτεύουσα έχει κάνει δουλειά. Θα τον προτιμούσα, όπως και τους Ζαχαριάδη και Δούκα, σε ευρέως «ενωτικό» ψηφοδέλτιο, αλλά αυτά, ως γνωστόν, δεν τα αποφασίζω εγώ, τα αποφασίζουν οι ηγεσίες των κομμάτων.
- το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη είναι από το Newpost (18.8.2023)
