Η απόφαση Μενδώνη για ανάκληση της παραχώρησης του κτιρίου, όπου στεγάζεται ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), δεν είναι μόνο μνημείο αυταρχισμού. Είναι και κάτι παραπάνω. Είναι απόδειξη ενοχής, είναι απόδειξη διαπλοκής και καθεστωτικής νοοτροπίας. Η ιστορία γνωστή: στο κτίριο γίνεται εκδήλωση για τα μεγάλα ερωτήματα που προκύπτουν από το ναυάγιο της Πύλου και για τους χειρισμούς του Λιμενικού.
Μια εφημερίδα γράφει πως αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα και αμέσως μετά η κυβέρνηση επιλέγει τη στάση που θα κρατήσει. Μπορούσε να διαψεύσει τους διοργανωτές της εκδήλωσης, μπορούσε να τους καταγγείλει δημοσίως ότι λένε ψέματα. Μπορούσε ακόμα και στα δικαστήρια να τους στείλει. Επέλεξε να τους φιμώσει. Στην ουσία επέλεξε να απαγορεύσει τη λειτουργία του φορέα που διοργάνωσε την εκδήλωση. Μόνο η χούντα των συνταγματαρχών έπραξε κάτι αντίστοιχο εναντίον του ΣΕΑ. Του ΣΕΑ και της Δέσποινας Κουτσούμπα προσωπικά, που ενοχλούν πολύ την κυβέρνηση και όχι μόνο στα θέματα που άπτονται των υπηρεσιακών του ΥΠΠΟ.
Δυστυχώς όμως εκτός από την υποστήριξη των καθεστωτικών ΜΜΕ, η Λίνα Μενδώνη και ο Μητσοτάκης έχουν πολλούς, ακόμα πιο σημαντικούς συμμάχους. «Βουβούς» αλλά καίριους. Εκείνους τους «δεν ασχολούμαι», τους «έλα μωρέ τώρα, με τους αρχαιολόγους που όλο φασαρία κάνουν και δεν μας αφήνουν και να χτίσουμε», εκείνους τους «κοίτα τη δουλίτσα σου» και τους «ας μην ερχόντουσαν κι αυτοί για να μην πνιγούν στην Πύλο». Και δυστυχώς αυτοί δεν είναι μόνο 41%.
Εμείς, όσοι απομένουμε, σταθερά απέναντι. Με το δίκιο και με την αλήθεια. Στην προκειμένη περίπτωση με τον ΣΕΑ και με την Κουτσούμπα.
Μάριος Διονέλλης
Εφημερίδα των Συντακτών (18.8.2023)