Όταν έγινε το περιστατικό σε εκλογικό κέντρο της Λαμίας όπου έδωσαν στον Δημήτρη Κουτσούμπα το πακέτο με τα ψηφοδέλτια ανάμεσα στα οποία δεν υπήρχε εκείνο του ΚΚΕ, ο Μανώλης Γρηγοράκης είχε γράψει ότι ήταν σαν να έδιναν στον Ανδρέα Λοβέρδο ψηφοδέλτια χωρίς αυτό της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γρηγοράκης σχολίασε με το ευφυές χιούμορ του αυτό που έμοιαζε με πανελλαδικό μυστικό: ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος κινείται δεξιά τού κεντρώου ΠΑΣΟΚ που κάποτε λειτουργούσε, εκφραζόταν και πορευόταν σαν (ή ως) σοσιαλιστικό.
Ώσπου η φούσκα της χώρας έσκασε στα χέρια του και ήρθαν τα μνημόνια μαζί με την ισοπέδωση των ιδεών, των χρωμάτων, των κομματικών σημαιών που έγιναν αξεδιάλυτη σούπα. Τα κόμματα χτυπήθηκαν στο μίξερ των Βρυξελλών και βγήκαν σε ενιαίο πολτό. Όλα έμοιαζαν μεταξύ τους. Εκεί άρχισαν στο ΠΑΣΟΚ οι διαρροές, οι μετακινήσεις, οι μετεγγραφές.
Η πολιτική, εντός και εκτός Βουλής, γέμισε με μια νέα κατηγορία: με τους «Πρώην ΠΑΣΟΚ». Άλλοι πήγαν προς τα Αριστερά, άλλοι προς τα Δεξιά. Ο Λοβέρδος ήταν ο μόνος (;) που είχε γίνει «Πρώην ΠΑΣΟΚ» παραμένοντας εντός κόμματος –ιδιαίτερα μετά τις εσωκομματικές εκλογές οπότε γνώρισε μια ακόμα ήττα στην πολιτική του καριέρα. Τότε, στην προεκλογική του εκστρατεία, είχε δηλώσει ότι μιλάει «για το ΠΑΣΟΚ του 21ου αιώνα». Εννοούσε αυτό που θα ήταν χωρίς τον εαυτό του.
- από το HardDog
