Ο εκλεκτός Παντελής Μπουκάλας...
Το καλό κείμενο σμιλεύεται. Αρχίζει με μια σύλληψη στο μυαλό και περνάει –σταδιακά ή καταρρακτωδώς– στο χαρτί. Γράφεται, σβήνεται, ξαναγράφεται, διορθώνεται, αλλάζει, παίρνει την τελική μορφή πριν βγει στο κοινό ή, ακόμα, πριν πέσει στο συρτάρι για να έρθει στο φως, εάν και όποτε. Δεν παιδεύουν όλοι οι γραφιάδες εξαντλητικά το χαρτί και την οθόνη, το στιλό και το πληκτρολόγιο. Αυτοί που το κάνουν είναι οι εκλεκτοί. Ανάμεσά τους ο πολύ εκλεκτός Παντελής Μπουκάλας που στο αποχαιρεστήριο άρθρο του για την αποχώρησή του απο την ημερήσια παρουσία του στην Καθημερινή αποκαλύπτεται:
«Σαράντα χρόνια, μα με στυλό έγραφα μα σε γραφομηχανή ή κομπιούτερ, πρωτάκι ένιωθα. Που έδινε κάθε μέρα εξετάσεις στον Δήμο και στη Γραφή».
Εξετάσεις στις οποίες καθημερινά αρίστευε, αλλά συνέχιζε να νιώθει σαν να ήταν στηναφετηρία μιας καριέρας δεκαετιών. Σαράντα χρόνια πρωτάκι...
Θα μας λείψει η καθημερινή ανάγνωση των κειμένων τού Παντελή Μπουκάλα –τόσο δουλεμένων, τόσο καλογραμμένων, τόσο σμιλευμένων. Και μας παρηγορεί ότι θα υπάρχει στην Καθημερινή κάθε Τρίτη και κάθε Κυριακή.
Η Δημοσιογραφία, ο Λόγος, η ΣυγΓραφή και η Ποίηση τον ευχαριστούν.