Παρασκευή βράδυ, καύσωνας τσίτα μπόμπα, ξεκινάει το κουμμούνι να πάει θερινό σινεμά.
Περιπέτεια με Τομ Κρουζ παρακαλώ, για τέτοια είμαστε εν μέσω καλοκαιριού, τα άλλα τα ευρωπαϊκά, τα προβληματισμένα δεν τ’ αντέχει πλέον ούτε ο υποψήφιος Τζουμάκας.
Και πάω στο «Άνεσις», με τον φίλο μου τον Δημητράκη.
Και βλέπουμε «Μίσιο Ιμπόσιμπολ», κλωτσίδι, μπουνίδι, ακγωνίδι, κουτουλίδι, απ’ όλα είχε.
Συν την περιβόητη «Οντότητα», ένα υπερεξελιγμένο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που έχει αλώσει τον ψηφιακό κόσμο και απειλεί να κυριαρχήσει παντού.
Τι θα κάνει ο Τομ; Τα γνωστά:
Κλωτσίδι, μπουνίδι, αγκωνίδι κλπ.κλπ.
Ό,τι μπορεί ο δόλιος απέναντι στην «Οντότητα», που επειδή κάνει κουμάντα στα μπιτς εντ μπάιτς, παίζει μεγάλη μπάλα και με την Αναγνώριση Προσώπου.
Όπου είσαι, ας πούμε, μέσα στο πλήθος σε ένα αεροδρόμιο και σε λοκάρουν οι κάμερες (πέρασα κι απ’ την Αεροπορία!) και μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ξέρει ο άλλος από την ταυτότητά σου μέχρι τι βρακί φοράς.
Επιστημονική Φαντασία και υπερβολές του σεναριογράφου;
Όχι καθόλου!
Εδώ μαζί μας είναι η συγκεκριμένη τεχνολογία, χρησιμοποιήθηκε ήδη από την βρετανική αστυνομία για να σκανάρει τα πλήθη κατά τη στέψη του Κάρολου (συγγνώμη, του Καρόλου) και οι αστυνομικές αρχές του Λονδίνου και του Κάρντιφ τη λειτουργούν σε πειραματικό στάδιο για να αναγνωρίζουν καταζητούμενους κακοποιούς που περπατούν στο δρόμο. Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση, ήδη συζητάει περιορισμούς στην χρήση της Αναγνώρισης Προσώπου στο πλαίσιο ενός γενικότερου ελέγχου της Τεχνητής Νοημοσύνης, μέσω νομικού πλαισίου που θα ψηφιστεί από το Ευρωκοινοβούλιο στα τέλη του έτους.
Καλά ως εδώ;
Όχι και τόσο καλά, αλλά πες ρε παιδί μου ότι σε κάποιες περιπτώσεις προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και ξεκάθαρου κινδύνου της πατρίδος, μπορεί να ανεχτεί κανείς και ολίγη Αναγνώριση Προσώπου. «Κάποιες» και «ολίγη» γράφω και εκεί στοχεύει και η Ε.Ε. Μη βρεθεί, δηλαδή, ο κάθε πικραμένος να χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη τεχνολογία για ιδιοτελείς σκοπούς.
Πράγμα το οποίο συμβαίνει ήδη στη Βρετανία και αντιστοιχεί ευθέως στην «αποθέωση της ρουφιανιάς» από τον σημερινό τίτλο.
Εκεί, αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, χαλάει κόσμο στα καταστήματα το πρόγραμμα Facewatch, όπου με 250 λιριά το μήνα (γύρω στα 290 ευρώπουλα), εγκαθίστανται στο μαγαζί σου κάμερες με πρόγραμμα Αναγνώρισης Προσώπου κι άμα τσουρνέψει πράγματα ο άλλος, τον τσεκάρεις, τον σημειώνεις, τον περνάς σε κεντρική βάση δεδομένων, όπου αρχειοθετείται και την επόμενη φορά που θα διαβεί την πόρτα, πέφτει ρεκογκνίσιο, σκάει συναγερμός στο κινητό και σε ειδοποιεί ότι ο σοπλίφτερ είναι εδώ. Κι εσύ με τη σειρά σου, τον έχεις από κοντά, του ζητάς να αποχωρήσει, ό,τι σου κάτσει τέλος πάντων εκείνη την ώρα.
Το σύστημα είναι νόμιμο, με απόφαση του U.K. Information Commissioner’s Office, λειτουργεί σε πάνω κάτω τετρακόσια μαγαζιά ανά το Ηνωμένο Βασίλειο και σύμφωνα με τους υποστηρικτές του γλυτώνει τους καταστηματάρχες δεκάδες χιλιάδες λίρες το χρόνο που θα πήγαιναν υπέρ πίστεως.
Οι πολέμιοί του από την άλλη (βλέπε Big Brother Watch) μιλούν για «εντελώς οργουελικές καταστάσεις» και επιμένουν ότι δεν μπορείς να επιβάλλεις στην καθημερινότητα σεκιούριτυ επιπέδου αεροδρομίων.
Άσε που γίνονται και λάθη, όπως επισημαίνουν, μιας και κανένα σύστημα, όσο κι αν αποτελεί την αιχμή της τεχνολογίας, δεν είναι απολύτως απαλλαγμένο από γκλιτσες, μπαγκζ και λοιπές αμαρτίες. Σε τέτοιες περιπτώσεις η μαμά εταιρεία του Facewatch δηλώνει ότι παραδέχεται το πρόβλημα, σβήνει τα στοιχεία που έχει στην κατοχή της και αποζημιώνει αναλόγως. Αλλά όπως λένε και στο χωριό μου, καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά να σου βγει το όνομα!
Υ.Γ.: Σκεφτείτε αυτά τα παλικάρια της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, που τα πετάξανε έξω απ’ τα κάμπουσες και ξύνονται όλη μέρα στο γραφείο, να βρεθούν με τεχνολογία Αναγνώρισης Προσώπου στη διάθεσή τους. Ακούγεται ευτράπελο, έχω όμως την εντύπωση ότι θα οδηγήσει σε εξόχως δυσάρεστες καταστάσεις…
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (17.7.2023)