Κι ενώ τα έργα του Μεγάλου Περιπάτου συνεχίζονται για τρίτη συνεχή χρονιά (αδύνατον να πιείς τον καφέ σου και ν’ ακούσεις τα καντσόνε σου στο “Clemente”, λόγω κομπρεσέρια…), για μια ακόμη φορά βρισκόμαστε μπροστά στο μεγάλο ερώτημα:
Ποια είναι και που πάει η πρωτεύουσα;
Δεν μ’ έχει φάει ο τοπικισμός για ν’ αναφέρομαι διαρκώς στην Αθήνα, τι να κάνω, από τ’ άλλα που κατέχω το Τρίκαλο δεν σας νοιάζει, τα Χανιά ούτε μπόμπα δεν τα καταστρέφει και για τη Θεσσαλονίκη γράφει ο Τούλας που είναι πρύτανης του τοπικού ρεπορτάζ, εγώ τι δουλειά έχω να παριστάνω τον γνώστη;
Οπότε Αθήνα εν έτει 2023 και θα ήθελα εδώ να καταθέσω δυο-τρία πραγματάκια που έπεσαν στην αντίληψή μου τις τελευταίες μερούλες.
➤Το πρώτο έχει να κάνει με το θρυλικό κατάστημα «Νότα», αυτό με τα βρακόπανα, γωνία Βουκουρεστίου και Ακαδημίας, ακριβώς απέναντι από την ΕΣΗΕΑ. Όπως βόλταρα χτες από εκεί, την είδα την επιγραφή:
«Ξεπούλημα, λόγω Αλλαγής Χρήσης».
Εντάξει, νομίζω ότι έγραφε «Clearance» αντί για «Ξεπούλημα», αλλά καταλαβαινόμαστε τώρα. Και κάπως έτσι αποχωρεί από το προσκήνιο άλλο ένα τοπόσημο του κλεινού άστεως και στη θέση του θα προστεθεί ακόμη ένας ναός των χίπστερς, των φασαίων και των τουριστών. Μπορεί και των τριών, εδώ που τα λέμε, μιας και η μεγάλη μάζα του κόσμου που περιηγείται αυτή την εποχή εντός του Δακτυλίου, ανήκει σε περισσότερες από μία ομάδες. Μπορεί και των τριών…
➤Δεύτερο πραγματάκι; Ένα κόμικς της δημιουργού lussy_tzo (κατά κόσμον Λουκίας Τζωρτζοπούλου), που το δημοσίευσε στο Instagram και, όπως σημείωσε και η ίδια, «αφορά στη ζωή τώρα τελευταία». Στη ζωή εντός του άστεως, με δυο λόγια που όλο και πλημμυρίζει από τουριστάκια και airbnb και όλο γίνεται αβίωτος ο βίος των κατοίκων του.
Συμπέρασμα της lussy_tzo στο τελευταίο καρέ του στόρι:
«Μην παρεξηγηθώ, κανένα από αυτά τα κατά τ’ άλλα συμπαθητικά άτομα δεν ευθύνεται για τα φρέσκα αντι-αποικιακά vibes μου. Ίσα-ίσα μακάρι να μπορούσα να έκανα κι εγώ δέκα τέτοια ταξίδια το χρόνο, προφανώς.
Απλά είναι αυτή η μίζερη ζήλια και η ύπουλη συνειδητοποίηση ότι πολύ σύντομα θα μένουμε όλοι δυο ώρες μακριά απ’ το κέντρο και θα κατεβαίνουμε μόνο για να τους σερβίρουμε, να τους ταΐσουμε, να τους ποτίσουμε, να τους ξεναγήσουμε και να τους κουβαλήσουμε τα μπαγκάζια.
Επειδή αυτές θα είναι οι μόνες μας επιλογές».
Κόντρα στις διαπιστώσεις και προβλέψεις της lussy-tzo; Η Βίβλος του χιπστερισμού, του φασαιϊσμού και των απανταχού πλουσίων περιηγητών που φέρει το όνομα “Monocle”. To γνωστό ανά την υφήλιο περιοδικό που στη φετινή παγκόσμια λίστα του για την Αστική Ποιότητα Ζωής περιέλαβε και την Αθήνα! Τη βρίσκουμε στη θέση νούμερο 17 του σχετικού καταλόγου με τις Νικήτριες Πόλεις (20 όλες μαζί) και μαθαίνουμε ότι η πρωτεύουσα είναι «κορυφαίος προορισμός» τόσο για τουρίστες όσο και για τους «ψηφιακούς νομάδες», ότι αποτελεί κυψέλη δημιουργών, ότι άνοιξαν πολλές νέες γκαλερί (αναφέρει, μεταξύ άλλων, και την Gagosian Athens, που υπάρχει από το 2009…), ότι διέρχονται φάση αναγέννησης τα ξενοδοχεία της και τα καταστήματά της (βλέπε «Νότα»;) και ότι είναι ακόμη φτηνά τα διαμερίσματα και οι επαγγελματικοί χώροι.
Φέρτε νερό σε όσους και όσες λιποθύμησαν και το ξαναγράφω για να το ξαναδούν:
Είναι ακόμη φτηνά τα διαμερίσματα και οι επαγγελματικοί χώροι!
Τι εννοεί ο ποιητής;
Το μαθαίνουμε λίγο πιο κάτω, όπου καταγράφονται οι φόβοι των κατοίκων για τζεντριφικέσιο τύπου Βερολίνου και σημειώνεται ότι οι τιμές στο ρίαλ εστέητ είναι φτηνές με βάση τα στάνταρντ της Βόρειας Ευρώπης.
Ποια στάνταρντ ακριβώς; Ορίστε κυρίες και κύριοι:
- Μέσος μηνιαίος μισθός στη Δανία: 3.100 ευρώ.
- Μέσος μηνιαίος μισθός στη Σουηδία: 2.900 ευρώ.
- Μέσος μηνιαίος μισθός στη Νορβηγία: 3.950 ευρώ.
- Μέσος μηνιαίος μισθός στη Φινλανδία: 2.850 ευρώ.
Υ.Γ.: Το πιο αστείο απ’ όλα είναι ότι στο ίδιο τεύχος του “Monocle”, στη λίστα “Local Heroes”, προτείνεται από Αθήνα το “Au Revoir”, ένα από τα ελάχιστα γαλατικά χωριά που επιμένουν να αντιστέκονται στο τζεντριφικέσιο…
Χρήστος Ξανθάκης