Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Να ξεκινήσω πρώτα από τα δικά μου τα τρικαλινά, από τις μετονομασίες των χωριών ανά τον νομό για να ξεχαστεί ολωσδιόλου το παρελθόν τους και να αναβαπτισθούν στα νάματα της φυλής. Οπότε η Τζούρτζια έγινε Αγία Παρασκευή, το Κούρσοβο έγινε Ελληνόκαστρο, η Κουτσούφλιανη έγινε Παναγία και, φυσικά, η Τύρνα (την ξέρετε όλοι και όλες αυτή) έγινε Ελάτη.
Αντερστένταμπολ που λένε και στο Χάρβαρντ, άλλωστε το καλό σφουγγάρισμα κάνει το καλό νοικοκυριό. Έλα όμως που η ιστορία έχει μια τάση διαολεμένη να επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Βλέπε και τις ομορφιές που διάβασα στην «Αυγή», στην στήλη του πάντοτε καλά ενημερωμένοι Γιάννη Σχίζα. Κι έγραφε εκεί για τις μετονομασίες τοπωνυμίων της Κω λόγω τουρισμού, όπου ο Ψηλός Αγκρεμός έγινε Sunny Beach, ο Αμμούσακας έγινε Paradise Beach, ο Ξηρόκαμπος έγινε Exotic Beach και η Κρομμυδιά έγινε Magic Beach!
Για να καταλάβετε, δηλαδή, ότι οι αμαρτίες πληρώνονται, έστω κι αν το κάρμα έχει την κακιά συνήθεια να ενεργοποιείται με χρονοκαθυστέρηση…
Ας αφήσουμε, όμως, τα ευτράπελα της τουριστικής χιονοστιβάδας και ας δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ότι θα πάμε και φέτος σε μια χρονιά από τη μία πλούσια από αφίξεις (αν και το ρεπορτάζ της προχθεσινής «Εστίας», κάνει λόγο για οριακές μειώσεις σε σχέση με πέρυσι όσον αφορά στις αεροπορικές κρατήσεις για Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο) και από την άλλη ξανά προβληματική στον τομέα τον εργασιακό. Γιατί υπεγράφη, μετά κόπων και βασάνων η νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Ξενοδοχοϋπαλλήλων, αλλά απαιτείται επέκτασή της για να γίνει υποχρεωτική σε όλο τον κλάδο, ενώ την ίδια ώρα οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί:
Μην μας παίρνει, ωστόσο, από κάτω. Όπως δήλωσε και η υπηρεσιακή υπουργός Τουρισμού Ιωάννα Δρέττα, «ο ελληνικός τουρισμός βελτιώνει τις υπηρεσίες του, εμπλουτίζει το προϊόν του, κερδίζει σε ανταγωνιστικότητα» κλπ. κλπ. Φρόντισε, πάντως, να προσθέσει ότι:
«Η βιώσιμη ανάπτυξη θα πρέπει να αποτελέσει κεντρική προτεραιότητα, ενώ οφείλουμε να επανατοποθετήσουμε το προϊόν γύρω από την βιωσιμότητα και πως θα προσφέρουμε με βάση τις αρχές της αειφορίας στην οικονομία και την κοινωνία».
Τώρα πως γίνεται να κερδίζει κανείς σε ανταγωνιστικότητα αλλά να σέβεται και την βιωσιμότητα, τι να σας πω, ακόμη κι ο γίγαντας ο Γκρίνμπεργκ θα δυσκολευόταν να πουλήσει τέτοιο κροκόδειλο. Άλλωστε ο καυγάς που έχει προκύψει εδώ και κάποιον καιρό δεν αφορά σε καμία βιωσιμότητα και ουδεμία αειφορία, αφορά στο πως όσοι και όσες πρόλαβαν και καβατζώθηκαν στα νησιά των Κυκλάδων και στα λοιπά τουριστικά θέρετρα υψηλού κύρους θα κρατήσουν μακριά τους φρέσκους εισβολείς που δεν σέβονται τίποτα.
Καλά κάναμε εμείς, εν ολίγοις, και τις χτίσαμε τις βιλάρες μας, καλά κάναμε και τις σκάψαμε τις πισινάρες μας, αλλά δεν είναι ανάγκη να γεμίσει ο τόπος όλος βιλάρες και πισινάρες και να μην έχουμε κάπου να ξεκουράσουμε τη ματιά μας. Ελιτισμός τρίτης κατηγορίας, θυμίζει κάπως αυτή τη δόλια την υπουργό Σουέλα στη Βρετανία που οι γονείς της ήταν μετανάστες αλλά η ίδια όπου δει μετανάστη βγάζει φλουμπέτες…
Προσωπικώς, και μιας και τα πάντα είναι επικοινωνία, θα προτιμούσα να δίνουν οι τουρίστες έναν «όρκο», κάπως σαν εκείνο που τους παρακαλεί η Ισλανδία να δώσουν πριν εισέλθουν στην επικράτειά της. Ορίστε μερικές από τις παραγράφους του «Όρκου Τουριστικής Υπευθυνότητας»:
Υ.Γ.: Μιας και μιλάμε για Κω, μαθαίνω ότι 63χρονη ξεψύχησε σε καρότσα αγροτικού γιατί δεν υπήρχε ασθενοφόρο να την πάει στο νοσοκομείο. Είναι προφανές ότι εκτός από την ανάπτυξη, πηγαίνει βζιιιιιιν και η υγεία…
Αντερστένταμπολ που λένε και στο Χάρβαρντ, άλλωστε το καλό σφουγγάρισμα κάνει το καλό νοικοκυριό. Έλα όμως που η ιστορία έχει μια τάση διαολεμένη να επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Βλέπε και τις ομορφιές που διάβασα στην «Αυγή», στην στήλη του πάντοτε καλά ενημερωμένοι Γιάννη Σχίζα. Κι έγραφε εκεί για τις μετονομασίες τοπωνυμίων της Κω λόγω τουρισμού, όπου ο Ψηλός Αγκρεμός έγινε Sunny Beach, ο Αμμούσακας έγινε Paradise Beach, ο Ξηρόκαμπος έγινε Exotic Beach και η Κρομμυδιά έγινε Magic Beach!
Για να καταλάβετε, δηλαδή, ότι οι αμαρτίες πληρώνονται, έστω κι αν το κάρμα έχει την κακιά συνήθεια να ενεργοποιείται με χρονοκαθυστέρηση…
Ας αφήσουμε, όμως, τα ευτράπελα της τουριστικής χιονοστιβάδας και ας δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ότι θα πάμε και φέτος σε μια χρονιά από τη μία πλούσια από αφίξεις (αν και το ρεπορτάζ της προχθεσινής «Εστίας», κάνει λόγο για οριακές μειώσεις σε σχέση με πέρυσι όσον αφορά στις αεροπορικές κρατήσεις για Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο) και από την άλλη ξανά προβληματική στον τομέα τον εργασιακό. Γιατί υπεγράφη, μετά κόπων και βασάνων η νέα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Ξενοδοχοϋπαλλήλων, αλλά απαιτείται επέκτασή της για να γίνει υποχρεωτική σε όλο τον κλάδο, ενώ την ίδια ώρα οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί:
- Α κατηγορία ξενοδοχείου: 911,34 ευρώ
- Β κατηγορία ξενοδοχείου: 892,12 ευρώ
- Γ κατηγορία ξενοδοχείου: 874,46 ευρώ και
- Δ κατηγορία ξενοδοχείου: 835,64 ευρώ.
Μην μας παίρνει, ωστόσο, από κάτω. Όπως δήλωσε και η υπηρεσιακή υπουργός Τουρισμού Ιωάννα Δρέττα, «ο ελληνικός τουρισμός βελτιώνει τις υπηρεσίες του, εμπλουτίζει το προϊόν του, κερδίζει σε ανταγωνιστικότητα» κλπ. κλπ. Φρόντισε, πάντως, να προσθέσει ότι:
«Η βιώσιμη ανάπτυξη θα πρέπει να αποτελέσει κεντρική προτεραιότητα, ενώ οφείλουμε να επανατοποθετήσουμε το προϊόν γύρω από την βιωσιμότητα και πως θα προσφέρουμε με βάση τις αρχές της αειφορίας στην οικονομία και την κοινωνία».
Τώρα πως γίνεται να κερδίζει κανείς σε ανταγωνιστικότητα αλλά να σέβεται και την βιωσιμότητα, τι να σας πω, ακόμη κι ο γίγαντας ο Γκρίνμπεργκ θα δυσκολευόταν να πουλήσει τέτοιο κροκόδειλο. Άλλωστε ο καυγάς που έχει προκύψει εδώ και κάποιον καιρό δεν αφορά σε καμία βιωσιμότητα και ουδεμία αειφορία, αφορά στο πως όσοι και όσες πρόλαβαν και καβατζώθηκαν στα νησιά των Κυκλάδων και στα λοιπά τουριστικά θέρετρα υψηλού κύρους θα κρατήσουν μακριά τους φρέσκους εισβολείς που δεν σέβονται τίποτα.
Καλά κάναμε εμείς, εν ολίγοις, και τις χτίσαμε τις βιλάρες μας, καλά κάναμε και τις σκάψαμε τις πισινάρες μας, αλλά δεν είναι ανάγκη να γεμίσει ο τόπος όλος βιλάρες και πισινάρες και να μην έχουμε κάπου να ξεκουράσουμε τη ματιά μας. Ελιτισμός τρίτης κατηγορίας, θυμίζει κάπως αυτή τη δόλια την υπουργό Σουέλα στη Βρετανία που οι γονείς της ήταν μετανάστες αλλά η ίδια όπου δει μετανάστη βγάζει φλουμπέτες…
Προσωπικώς, και μιας και τα πάντα είναι επικοινωνία, θα προτιμούσα να δίνουν οι τουρίστες έναν «όρκο», κάπως σαν εκείνο που τους παρακαλεί η Ισλανδία να δώσουν πριν εισέλθουν στην επικράτειά της. Ορίστε μερικές από τις παραγράφους του «Όρκου Τουριστικής Υπευθυνότητας»:
- Όταν εξερευνώ καινούρια μέρη, θα τ’ αφήνω όπως τα βρήκα.
- Θα παρκάρω μόνο όπου επιτρέπεται το πάρκινγκ.
- Όταν κοιμάμαι κάτω απ’ τ’ αστέρια, θα φροντίζω να είμαι σε κάμπινγκ.
- Όταν χρειάζεται να κάνω την ανάγκη μου, δεν θα κάνω την ανάγκη μου στη φύση.
Υ.Γ.: Μιας και μιλάμε για Κω, μαθαίνω ότι 63χρονη ξεψύχησε σε καρότσα αγροτικού γιατί δεν υπήρχε ασθενοφόρο να την πάει στο νοσοκομείο. Είναι προφανές ότι εκτός από την ανάπτυξη, πηγαίνει βζιιιιιιν και η υγεία…
* το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη ειναι από το Newpost (6.6.2023)