Τα τελευταία χρόνια έμπαινα, ομολογώ, κάποιες φορές στο Protagon, όχι για να πάρω την γραμμή Μαξίμου (υπάρχουν ασφαλέστερα μέσα για αυτή τη δουλειά), αλλά για να δω πόσοι haters του Τσίπρα μπορούν να χωρέσουν σε ένα… σάιτ.
Και με έκπληξη διαπίστωνα ότι ο στρατός των… αγανακτισμένων αρθογράφων με το καταγγελτικό ύφος όλο και μεγάλωνε. Όπως και αυτός των νεοφώτιστων ευαγγελιστών του Κυριάκου. Αν και τις περισσότερες φορές τα άρθρα ήταν «δύο σε ένα»…
Μερικοί από τους νεόκοπους αρθογράφους, οι πιο φλογεροί κατά του Τσίπρα φαίνονταν μεγαλούτσικοι σε ηλικία. Της δικής μου κοπής. Αλλά όσο κι αν κοιτούσα τις φωτογραφίες και παρότι έχω μια αίσθηση της πιάτσας ως πρώην διευθυντής εφημερίδας, δεν τους αναγνώριζα.
Θα είναι τίποτα παλαβωμένοι ανανήψαντες αριστεροί που βρήκαν την Ιθάκη τους στο Κυριάκο, όπως ένας ασπρομάλλης που αρθρογραφεί τα τελευταία χρόνια στην Καθημερινή, σκέφτηκα. Ούτε αυτόν τον είχα ξαναδεί μέχρι να αναλάβει ρόλο…
Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι οι αρθρογράφοι του Protagon μπορεί να μην… υπάρχουν. Να μην υφίστανται ως φυσικά πρόσωπα. [...]
Ομολογουμένως λοιπόν έπεσα από τα σύννεφα όταν διαπιστώθηκε ότι προβεβλημένοι και…πύρινοι αρθρογράφοι του Protagon όπως ο μεγάλος Ανδρέας Στασινός, για παράδειγμα, ήταν απλά τρόλ με δανεικές φωτογραφίες!
Θέλετε να σας πω τους τίτλους από τα τελευταία άρθρα του συγκεκριμένου σχολιαστή-φάντασμα; Κρατηθείτε: «Η τελευταία παράσταση του Τσίπρα», «Ο Σύριζα, οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και η εποχή της καφρίλας», «Ροδόπη: Είναι εγκληματικό ότι δεν συμφέρει τον Σύριζα;», «Η Λινού ο Σύριζα και η ηττημένη υποκρισία», «Ο Φίλης, Οι Τούρκοι και ο Σύριζα».
Θέλετε να σας πω τους τίτλους από τα τελευταία άρθρα του συγκεκριμένου σχολιαστή-φάντασμα; Κρατηθείτε: «Η τελευταία παράσταση του Τσίπρα», «Ο Σύριζα, οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και η εποχή της καφρίλας», «Ροδόπη: Είναι εγκληματικό ότι δεν συμφέρει τον Σύριζα;», «Η Λινού ο Σύριζα και η ηττημένη υποκρισία», «Ο Φίλης, Οι Τούρκοι και ο Σύριζα».
- απόσπασμα από κείμενο του Γιώργου Χαρβαλιά στο HellasJournal (ολόκληρο ΕΔΩ)