Τις τελευταίες μέρες αφού οι πάντες είχαν προεξοφλήσει την άνετη νίκη της Νέας Δημοκρατίας και την αυτοδυναμία της, δύο ήταν τα θέματα που απασχόλησαν όσους δρουν στο παρασκήνιο και αυτούς που γράφουν με το πραγματικό όνομά τους ή με ψευδώνυμο και μαϊμού φωτογραφίες.
Το ένα ήταν η στελέχωση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Θα είναι μικρό και επιτελικό σχήμα ή μια κυβέρνηση-γίγας; Και πριν από τις εκλογές του 2019 ο κ. Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί ότι θα φτιάξει μια κυβέρνηση μικρή και ευέλικτη. Δεν το έκανε. Δεν ήταν η πρώτη φορά που διέψευσε τον εαυτό του. Ακολούθησαν κι άλλες διαψεύσεις, ωστόσο δεν του στοίχισαν αν κρίνουμε από τα ποσοστά που πήρε στις 21 Μαΐου και στις 25 Ιουνίου.
Θα χρησιμοποιήσει εξωκοινοβουλευτικά στελέχη με τεχνοκρατικό προφίλ που έχουν ως βασικό προσόν τη στενή σχέση τους με το σύστημα Μητσοτάκη; Θα αξιοποιήσει πολιτικούς που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ οι οποίοι τα τελευταία χρόνια υποστήριξαν δημοσίως τον Κυριάκο Μητσοτάκη γλείφοντας συστηματικά εκεί που έφτυναν; Και δεν αναφέρομαι στους πασοκογενείς που είναι ήδη στη Δεξιά, αλλά σ’ αυτούς που περιμένουν ένα νεύμα από τον αρχηγό της για να τρέξουν να βοηθήσουν.
Θα σεβαστεί τις εσωκομματικές ισορροπίες ή θα συμπεριφερθεί σαν απόλυτος άρχοντας; Η αποκαραμανλοποίηση θα συνεχιστεί; Η μητσοτακοποίηση της κυβέρνησης και του κόμματος θα γνωρίσει νέες δόξες; Θα μείνουν εκτός κυβέρνησης παράγοντες που έβαλαν πλάτη στα δύσκολα, λειτούργησαν σαν ασπίδες προστασίας όταν ο αρχηγός τους βαλλόταν πανταχόθεν για τις επονείδιστες πράξεις του και τις εγκληματικές παραλείψεις του, αλλά μερικές φορές ο υπερβάλλων ζήλος τους προκάλεσε προβλήματα και σε κάποιες φάσεις με την πρακτική τους και τις άστοχες παρεμβάσεις τους ξεπέρασαν τα όρια και εξέθεσαν τον πρόεδρό τους;
Αν ο πρωθυπουργός αποφασίσει να τους παραμερίσει ή να τους υποβαθμίσει δεν υπάρχει κίνδυνος να στραφούν εναντίον του; Θα το ανεχτεί; Η δήλωσή του ότι πρέπει εμείς, δηλαδή η Ν.Δ., να κάνουμε αντιπολίτευση στον εαυτό μας αφού οι άλλοι θα έχουν πολλά προβλήματα ήταν μια κουβέντα για να περνάει η ώρα ή την εννοούσε; Αν την εννοούσε, οφείλουν τα στρατευμένα μέσα ενημέρωσης να επινοήσουν νέες μεθόδους χειραγώγησης των πολιτών. Ποιον θα υποστηρίζουν; Την κυβέρνηση Μητσοτάκη ή την αντιπολίτευση Μητσοτάκη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη; Πονοκέφαλος για τις διευθυντικές ελίτ των… ανεξάρτητων δικτύων.
Οι ενοχλητικοί για το σύστημα Μητσοτάκη που την τετραετία 2019-2023 κράτησαν αποστάσεις σε διάφορα θέματα και δεν ήταν στη λογική «πετάει ο γάιδαρος» επειδή το λέει ο αρχηγός (κορυφαίο παράδειγμα ο Νίκος Δένδιας) θα παραμείνουν στις θέσεις τους ή θα κληθούν να υπηρετήσουν την κυβέρνηση και το κόμμα από άλλα πόστα λιγότερο σημαντικά; Η άρνησή τους να ανταποκριθούν θα έχει συνέπειες γι’ αυτούς και τους κομματικούς φίλους τους;
Σε λίγες ώρες θα έχουμε απαντήσεις για ορισμένα από τα παραπάνω ερωτήματα. Για κάποια άλλα, πρέπει να περιμένουμε. Το άλλο θέμα που απασχόλησε ήταν τι θα γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα διχαστεί; Θα υπάρξουν φυγόκεντρες τάσεις; Η διάσπαση είναι προ των πυλών; Ο Τσίπρας τι θα κάνει; Θα μείνει; Θα φύγει; Θα αποχωρήσει εκούσια; Θα υποχρεωθεί από το ρεύμα αμφισβήτησης που ενδεχομένως θα αναπτυχθεί; Υπάρχει διάδοχη λύση;
Το σύστημα σε όλες τις εκδοχές του (πολιτικές, επιχειρηματικές, μιντιακές) δεν έχει ξεχάσει την περιπέτεια που πέρασε το 2015 με την πρώτη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβήθηκε πολύ. Τρόμαξε. Ενιωσε να απειλείται. Δεν ικανοποιήθηκε με τον συμβιβασμό του τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου. Θέλει να τον πετάξει στα αζήτητα για να στείλει και ένα μήνυμα στους επίδοξους μιμητές του στο μέλλον. Προτιμά για αντίπαλο δέος τον πειθαρχημένο Ανδρουλάκη. Το ΚΚΕ λόγω ποσοστών και μοναχικής πορείας δεν το θεωρεί επικίνδυνο.
Τάσος Παππάς
Εφημερίδα των Συντακτών (26.6.2023)
