Γεννήθηκε σε πολλούς τελευταία η παλιά αμφιβολία. Βρε μπας και δεν είμαστε τελικά άρτιοι Έλληνες; Κανονικοί, χωρίς ελαττωματικές ιδέες και ύποπτες συμπάθειες για εχθρικά έθνη και αντεθνικά δίκτυα; Είναι η ελληνικότητα θέμα ληξιαρχικής πράξης, ιδιότητα που την κατακτάς μετέχοντας στην ελληνική παιδεία και τα λοιπά ή απαιτείται διαπίστευση από τους ελληνοδίκες; Είμαστε Έλληνες για την Πατρίδα, όπως ο Κασιδιάρης; Πρώτα Έλληνες, όπως ο Βελόπουλος; Ελλήνων Χριστιανών, όπως ο Μάλλιος και ο Μπάμπαλης;
Και γιατί ο Μάλλιος και ο Μπάμπαλης, Θεός σχωρέσ’ τους; Μα γιατί αυτοί ζητούσαν στην εποχή τους το ίδιο: Να δηλώσεις ότι είσαι Έλληνας. Ότι δεν είσαι Βούλγαρος Ρώσος, Σοβιετικός, Σλάβος, Καυκάσιος. Αν ήσουν φον, εντάξει. Και πριν από αυτούς άλλοι έστησαν Παρθενώνες στα ξερονήσια για τον ίδιο εθνικό σκοπό. Να αναμορφώσουν τις χαμένες ψυχές, να τις επισκευάσουν, να τις στιλβώσουν ελληνικά. Με τα κατάλληλα μέσα. Μορφωτικά εξάπαντος. Σχολής Σκαλούμπακα. Πήγε η αναμόρφωση σύννεφο.
Και να που τα φαντάσματα επιστρέφουν. Ο Μητσοτάκης εμφανίζεται σε ρόλο ελληνοδίκη. Σήμερα! Απαιτεί να δηλώσει ο τάδε ότι είναι Έλληνας. Και δεν εννοεί αν είναι Έλληνας πολίτης, αυτό το ξέρει. Έχει ελληνική ταυτότητα και εκλέχτηκε βουλευτής. Όχι. Εννοεί να σκαλίσουμε την ψυχή του αν είναι ελληνική. Ή επαρκώς ελληνική. Κι ας ανοίγει έτσι την πόρτα του σκότους στη χώρα που έκανε δεκαετίες να βγει στο φως. Έλληνες και ανθέλληνες. Καλοί και κακοί Έλληνες. Πολίτες άλφα και βήτα κατηγορίας.
Προφανώς δεν αισθάνεται ντροπή για τη ζημιά που κάνει σε όσα υποτίθεται πως υπερασπίζεται. Για την καχυποψία και τον διχασμό που σπέρνει σε μια κοινωνία στην οποία υποσχέθηκε ευρωπαϊκή σταθερότητα. Για τον διαχωρισμό μας σε εθνικά αποδεκτούς και εθνικά απαράδεκτους. Σε αγνούς Έλληνες και ύποπτους συριζαίους. Διότι, τελικά, εκεί καταλήγουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ εθνικά επιλήψιμος, η Ν.Δ. εθνικά ανεπίληπτη. Να ασχολούμαστε για μια χούφτα ψήφους με την τιμή του έθνους αντί με την τιμή του ψωμιού.
Είναι εύλογη λοιπόν η απορία: Περνάμε την αξιολόγηση Μητσοτάκη; Μήπως μας καταγράφουν τίποτε κακόβουλοι της ΕΥΠ του -Εθνική ανυπερθέτως κι αυτή- ως ανθέλληνες; Κι αν δηλώσουμε ότι σιχαινόμαστε, όπως χθες έτσι και σήμερα, τους κατ’ επάγγελμα Έλληνες και ελληνοδίκες, μήπως μπλέξουμε;
Θανάσης Καρτερός