Η αλαζονεία είναι κακός σύμβουλος. Μπορεί να σε παρασύρει σε λάθη και μάλιστα χοντρά, μπορεί να σε οδηγήσει σε επιλογές καταστροφικές, μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις ότι επιτρέπονται τα πάντα και μάλιστα χωρίς συνέπειες.
Τη φοβάται την αλαζονεία ο Κυριάκος Μητσοτάκης και καλεί τα στελέχη του κόμματός του και τους συνεργάτες του να είναι σεμνοί και ταπεινοί γιατί οι κάλπες είναι άδειες και η μάχη, όπως λέει, τώρα αρχίζει. Στην πράξη όμως και αυτός και οι πιο κοντινοί άνθρωποί του δεν αποφεύγουν τις υπερβολές και τις ακρότητες. Είναι πρώτοι μακράν, νιώθουν σιγουριά και δεν το κρύβουν για το αποτέλεσμα της κάλπης στις 25 Ιουνίου.
Ο κ. Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα δεχθεί τηλεοπτική αναμέτρηση με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα. Μετά το αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών άλλαξε γνώμη. Υποστήριξε ότι δεν χρειάζεται μια τέτοια συζήτηση αφού το ποιος θα είναι πρώτος έχει κριθεί. Το ίδιο λέει και στις εμφανίσεις του σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Εχει λόγο να μη θέλει μια αναμέτρηση με τον Τσίπρα; Κανονικά δεν θα έπρεπε. Ακόμη κι αν χάσει στο πεδίο των εντυπώσεων, δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν οι συσχετισμοί τόσο ώστε να απειλήσουν αυτόν και το κόμμα του. Το πολύ πολύ να τσαλακωθεί ο ίδιος. Κάτι όμως που δεν θα του στοιχίσει αφού θα φροντίσουν τα στρατευμένα μέσα ενημέρωσης να δώσουν άλλη εικόνα. Θα μετατρέψουν την ήττα σε θρίαμβο. Παρ’ όλα αυτά, αρνείται. Αν έχεις συνηθίσει να σε αποθεώνουν κι αν έχεις εξορίσει από το λεξιλόγιό σου τη λέξη αυτοκριτική, δεν ανέχεσαι ούτε μια μικρή γρατζουνιά. Το πρόσωπο και το σώμα του ηγέτη πρέπει να μείνουν ανέπαφα.
Αλαζονεία έβγαζε και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό η τοποθέτηση του Αδωνη Γεωργιάδη ότι ο στόχος της Ν.Δ. στις νέες εκλογές είναι οι 180 έδρες προκειμένου να έχει το πάνω χέρι στη διαδικασία για τη συνταγματική αναθεώρηση. Είναι φλύαρος ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης, είναι αμετροεπής, είναι συγκρουσιακός, δεν κάνει όμως του κεφαλιού του.
Γνωρίζει από πρώτο χέρι τι συζητείται στο κόμμα του, τι απασχολεί τον αρχηγό του, ποιες μεθόδους χειραγώγησης προτείνουν οι ακριβοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι - ντόπιοι και ξένοι. Βρίσκεται στο κέντρο λήψης των αποφάσεων και αναλαμβάνει συχνά να παίξει τον ρόλο του λαγού. Για να προετοιμάσει το έδαφος γι’ αυτό που έρχεται. Αλαζονεία βγάζουν και όχι ασχετοσύνη οι αναφορές των Σκέρτσου, Θεοχάρη στους έμμεσους φόρους.
Στοιχειώδη οικονομικά γνωρίζουν και οι δύο και ξέρουν πολύ καλά ότι αυτά που είπαν για τους έμμεσους φόρους, ότι δηλαδή πλήττουν κυρίως τους έχοντες και ευνοούν τους μη έχοντες και γι’ αυτό το κόμμα τους τάσσεται εναντίον της μείωσής τους, είναι μεγαλοπρεπείς μπούρδες που δεν αντέχουν στην κριτική και σαρώνονται μόλις έρθουν σε επαφή με την πραγματικότητα. Βγάζουν αλαζονεία γιατί έχουν μάθει να κινούνται σε ασφαλές γι’ αυτούς περιβάλλον.
Ο,τι κι αν πουν, ό,τι κι αν κάνουν, δεν πρόκειται να εκτεθούν, δεν πρόκειται να τους ζητήσουν να ανακαλέσουν. Το τείχος που τους προστατεύει δεν έχει κερκόπορτες. Μοιάζει απόρθητο. Οι ανοησίες και οι γκάφες των στελεχών των κομμάτων της αντιπολίτευσης γίνονται πρώτο θέμα και με τη βοήθεια των ιμάντων της Δεξιάς στην περιοχή της ενημέρωσης μένουν στην επικαιρότητα για μεγάλο διάστημα. Τις μαθαίνουν οι πάντες. Οι ανοησίες και οι γκάφες των παραγόντων της Δεξιάς εξαφανίζονται από τη δημόσια συζήτηση. Ελάχιστοι τις μαθαίνουν.
