Η ιστορία με το protagon αποκαλύπτει με χαρακτηριστικό τρόπο μια μεγάλη παθογένεια του κλάδου των ΜΜΕ, ειναι η ίδια παθογένεια ενός κομματιού της κοινωνίας που του αρέσει να ταμπουρώνεται πίσω απο τις δικές του αλήθειες και ειναι ικανό να κάνει τα πάντα γι αυτό, ακόμα και να διαστρεβλώσει γεγονότα, αρκεί να μη θιγεί ένα Μέσο, ένας δημοσιογράφος, ενα κόμμα.
Απο το τελευταίο αρχίζει και το μεγάλο πρόβλημα του χώρου μας, βλέπουμε τη δική μας πλευρά και τους απέναντι παρ οτι εμείς ιδιαίτερα εχουμε υποχρέωση, η δουλειά μας το επιβάλει να μην ανήκουμε σε κομματικά στρατόπεδα γιατί ετσι πρέπει, διαφορετικά δεν ειναι δημοσιογραφία αυτό που κάνουμε, πουθενά δεν γίνεται στον κόσμο, εκτός απο την Μπουργκίνα Φάσο ισως.
Δεν γίνεται οι αγγελιαφόροι των πληροφοριών να αλλάζουν το περιεχόμενο των μηνυμάτων που μεταφέρουν μια αλήθεια αλλα που δεν μας αρέσει γιατί δεν εξυπηρετεί τα Μέσα, τα αφεντικά μας, το κόμμα μας και δεν αρέσει και στους αποδέκτες τους που εχουμε εκπαιδεύσει να είναι ανθρωποι που ακολουθούν την γραμμή που εχουν χαράξει άλλοι.
Εχουμε χωριστεί σε αυτούς και στους άλλους, αντί να περιγράφουμε γεγονότα λέμε μεχρι και ψέματα, οχι απο αγνοια αλλα σκόπιμα, για να δικαιολογήσουμε τους δικούς μας.
Εχουμε χωριστεί σε αυτούς και στους άλλους, αντί να περιγράφουμε γεγονότα λέμε μεχρι και ψέματα, οχι απο αγνοια αλλα σκόπιμα, για να δικαιολογήσουμε τους δικούς μας.
Εδω και δυο ημέρες, βλέπω δημοσιογράφους, και είναι θλιβερό αυτό, να γράφουν και να λένε οτι και αυτοί εβαλαν σε κείμενά τους ψευδώνυμα, αρα ποιό ειναι το θέμα με το protagon αφου το ίδιο έκανε και αυτό;
Γνωρίζουμε καλά οτι δεν εκανε καθόλου το ίδιο, το site κατασκεύασε αρθρογράφους με ψεύτικα ονόματα και ψεύτικες φωτογραφίες αγορασμένες απο Τράπεζες φωτογραφιών του εξωτερικού και δημιούργησε ανθρωπότυπους ομοιώματα εκείνων των στρατευμένων δημοσιογράφων που μισούν τους απέναντι και μαζί μισούν την αλήθεια. Γιατί, η λογική τους λέει πως αν μια αλήθεια μπορεί να ενοχλήσει αυτό ειναι πρόβλημα της αλήθειας οχι δικό τους.
Η διάκριση μεταξύ υπογραφής ενός κειμένου με ψευδώνυμο που είναι παλιά τακτική και ακολουθείται ως μοναδικός τρόπος για να μεταφερθεί ενα γεγονός (π.χ. απο εναν δικαστικό που θα γράψει με ψευδώνυμο γιατί δεν μπορεί να υπογράψει μια πληροφορία που εχει σημασία για το δημόσιο συμφέρον) και κατασκευής αρθρογράφων που δεν αντιστοιχούν σε πραγματικά πρόσωπα ειναι τεράστια,δεν εχει καμία σχέση το ενα με το άλλο.
Ας το δούμε ανάποδα, για φανταστείτε μια πραγματικότητα οπου κατασκευασμένοι δημοσιογράφοι απο εναν μεγάλο αδελφό που είναι κάποιο αφεντικό μας, την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης γράφουν μια αποψη βασισμένη σε fake γεγονότα και αυτή η αποψη με παραλλαγές δημοσιοποιείται σε πολλά Μέσα γιατί καθε μεγάλος μιντιάρχης εχει πολλά Μέσα στη χώρα.
Ομως, δεν μας απασχολεί αυτό, οτι η συγκέντρωση πολλών ισχυρών Μέσων σε μια χούφτα ανθρώπων περιορίζει την διάχυση των πληροφοριών στην κοινωνία, μεταφέρει διαστρεβλωμένες και ψεύτικες πληροφορίες και ενισχύει αυτούς που θέλουν διαμορφωμένες απόψεις οχι απο τους πολίτες που θα εχουν ολα τα αντικειμενικά γεγονότα μπροστά τους και θα κρίνουν, αλλα απο τους ίδιους τους μιντιάρχες, μας απασχολεί μη θιγεί αυτός που μας ταίζει και μας δίνει και κατι παραπάνω και θα πιούμε και μερικά ποτά σε ενα γιώτ με αυτόν ή εναν κομματικό μας φίλο.
Για τον μεγάλο διχασμό της κοινωνίας εμείς κυρίως οι δημοσιογράφοι εχουμε ευθύνη, οχι κάποιοι άλλοι. Εχουμε συμβάλει καθοριστικά στην διαμόρφωση ενός μέρους της κοινωνίας που δεν σκέφτεται αλλα με τη βοήθεια των σοσιαλ μίντια απλά πολεμάει τους απέναντι εχθρούς ακόμα και αν αυτοί δεν υπάρχουν.
Η διάκριση μεταξύ υπογραφής ενός κειμένου με ψευδώνυμο που είναι παλιά τακτική και ακολουθείται ως μοναδικός τρόπος για να μεταφερθεί ενα γεγονός (π.χ. απο εναν δικαστικό που θα γράψει με ψευδώνυμο γιατί δεν μπορεί να υπογράψει μια πληροφορία που εχει σημασία για το δημόσιο συμφέρον) και κατασκευής αρθρογράφων που δεν αντιστοιχούν σε πραγματικά πρόσωπα ειναι τεράστια,δεν εχει καμία σχέση το ενα με το άλλο.
Ας το δούμε ανάποδα, για φανταστείτε μια πραγματικότητα οπου κατασκευασμένοι δημοσιογράφοι απο εναν μεγάλο αδελφό που είναι κάποιο αφεντικό μας, την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης γράφουν μια αποψη βασισμένη σε fake γεγονότα και αυτή η αποψη με παραλλαγές δημοσιοποιείται σε πολλά Μέσα γιατί καθε μεγάλος μιντιάρχης εχει πολλά Μέσα στη χώρα.
Ομως, δεν μας απασχολεί αυτό, οτι η συγκέντρωση πολλών ισχυρών Μέσων σε μια χούφτα ανθρώπων περιορίζει την διάχυση των πληροφοριών στην κοινωνία, μεταφέρει διαστρεβλωμένες και ψεύτικες πληροφορίες και ενισχύει αυτούς που θέλουν διαμορφωμένες απόψεις οχι απο τους πολίτες που θα εχουν ολα τα αντικειμενικά γεγονότα μπροστά τους και θα κρίνουν, αλλα απο τους ίδιους τους μιντιάρχες, μας απασχολεί μη θιγεί αυτός που μας ταίζει και μας δίνει και κατι παραπάνω και θα πιούμε και μερικά ποτά σε ενα γιώτ με αυτόν ή εναν κομματικό μας φίλο.
Για τον μεγάλο διχασμό της κοινωνίας εμείς κυρίως οι δημοσιογράφοι εχουμε ευθύνη, οχι κάποιοι άλλοι. Εχουμε συμβάλει καθοριστικά στην διαμόρφωση ενός μέρους της κοινωνίας που δεν σκέφτεται αλλα με τη βοήθεια των σοσιαλ μίντια απλά πολεμάει τους απέναντι εχθρούς ακόμα και αν αυτοί δεν υπάρχουν.
Η τοξικότητα που κυριαρχεί οδηγεί άλλοτε λογικούς ανθρώπους να γράφουν παράλογα πράγματα, ενας απο αυτούς μου εστειλε ενα μηνυμα χθες βράδυ οτι αφου βγάζω τα βιβλία μου στο Θεμέλιο, κατάλαβε οτι ειμαι Συριζα!
Δεν το εχει καταλάβει το Θεμέλιο οτι ειναι εκδοτικός οίκος του Συριζα, δεν το εχω καταλάβει εγω, δεν εχω καταλάβει καν οτι ειμαι Συριζα, αλλά αυτός ειναι σίγουρος.
Φοβάμαι οτι ειμαστε μια αρρωστη κοινωνία που ευτυχώς εχει ενα, μεγάλο ελπίζω, κομμάτι της που είναι εκείνο που οταν το ρωτάνε για την αξιοπιστία των ΜΜΕ στην Ελλάδα απαντάει με απέχθεια και τα στέλνει στην θέση 107 στον παγκόσμιο χάρτη.
Φοβάμαι οτι ειμαστε μια αρρωστη κοινωνία που ευτυχώς εχει ενα, μεγάλο ελπίζω, κομμάτι της που είναι εκείνο που οταν το ρωτάνε για την αξιοπιστία των ΜΜΕ στην Ελλάδα απαντάει με απέχθεια και τα στέλνει στην θέση 107 στον παγκόσμιο χάρτη.
- από ανάρτηση του δημοσιογράφου-συγγραφέα Γιάννη Παντελάκη στο fb
