Στη χώρα έχουν συμβεί πολλά κατά την τελευταία τετραετία. Πολλά και γενικά οδυνηρά, ώστε να δικαιούται κανείς να διαπιστώσει ότι "έχει φτάσει πλέον ο κόμπος στο χτένι". Ο λαός είναι μεν
χειραγωγήσιμος σε κάποιο βαθμό, ιδιαίτερα με τις δυνατότητες που υπάρχουν με τα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά αν εξαιρέσουμε όσους ανήκουν σε σκληρούς κομματικούς κύκλους, ο καθένας μας κοιτάει αν η απερχόμενη κυβέρνηση έχει θίξει ή προωθήσει τα συμφέροντα του. Υπό αυτό το πρίσμα, και δεδομένου ότι ο Σύριζα σοφά υπόσχεται και το τεκμηριώνει ‘δικαιοσύνη παντού’, φαίνεται ότι η ΝΔ δεν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, διότι αφ’ ενός πολλές κοινωνικές τάξεις έχουν υποστεί βλάβη από την Κυβέρνηση, και αφ’ ετέρου όσοι καρπώθηκαν τα οφέλη είναι υπερβολικά λίγοι για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της κάλπης.- Καταρχάς, το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών δεν το λογαριάζουμε, γιατί η μνήμη που βασίζεται στο θυμικό φαίνεται ότι ξεθωριάζει εύκολα, μπορεί όμως να κάνουμε και λάθος.
- Ας ξεκινήσουμε με τους 173.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς των τριών βαθμίδων και τους 32.000 αναπληρωτές που όλοι είναι σφόδρα δυσαρεστημένοι με την αξιολόγηση και με τη εκβιαστική μη μονιμοποίηση τους αντίστοιχα. Ας λάβουμε υπόψη δε, ότι αυτοί μοχλεύουν άνω του μισού εκατομμυρίων ψήφους.
- Ας προχωρήσουμε στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ, 80.991 άτομα, που έχουν υποφέρει κατά την πανδημία, δεν έχουν δεί οικονομικού τύπου αναγνώριση και πιέζονται λόγω των ελλείψεων που ανέρχονται σε 19.000 άτομα. Υπάρχει μάλιστα καταγεγραμμένο κύμα αποχωρήσεων προσωπικού στο ΕΣΥ εξ ού και οι ‘εφημερίες τομέα’ δηλαδή ανεξάρτητες από ειδικότητα.
- Ας σκεφτούμε και τους ανθρώπους της τέχνης οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους κατά την πανδημία και στη συνέχεια μια μερίδα τους, αυτή του θεάματος, απαξιώθηκε εντελώς. Μοχλεύουν επίσης εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους λόγω και της ειδικής σχέσης τους με το γενικό κοινό.
- Ας δούμε τους νέους ανθρώπους, 735.000 φοιτητές και 90.000 μαθητές. Αυτοί μπορεί να μην πάνε να ψηφίσουν σε μεγάλο ποσοστό, αλλά είναι σαφές ότι όλοι έχουν αλλεργία με την Κυβέρνηση. Ιδιαίτερα, οι 20.000 που μένουν κάθε χρόνο έξω από τα δημόσια πανεπιστήμια λόγω ελάχιστης βάσης εισαγωγής, θα πάνε να ψηφίσουν, όπως και οι γονείς τους…
- Να εστιάσουμε και στη ‘μεσαία τάξη’ των 367.000 ελεύθερων επαγγελματιών που μπορεί να μοχλεύουν 750.000 ως 1.000.000 ψήφους. Αυτοί ουδέποτε αναγνώρισαν μεν ότι οι μειώσεις που τους έγιναν από την κυβέρνηση Σύριζα (μιας και, κατά τεκμήριο, αυτή η τάξη φοροδιαφεύγει και άρα μπορούσε να συνεισφέρει περισσότερο στη σωτηρία της χώρας) ήταν απαραίτητες για να ‘μείνουμε Ευρώπη’. Όμως, δεν έχουν απολαύσει και αυτά που θεωρούσαν ότι τους είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση προεκλογικά, μάλιστα οι περισσότεροι δηλώνουν ότι τα πράγματα είναι μόνο οριακά καλύτερα από πριν, ενώ ο Σύριζα παραδέχεται ότι τους χρωστάει και θα τους αποκαταστήσει μιας και πρώτη φορά θα κυβερνήσει με το δικό του πρόγραμμα και όχι με αυτό της τρόικα.
- Να σκεφτούμε και τους έως και 300.000, σύμφωνα με τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια του 2018-19, ‘Μακεδονομάχους’. Τεράστια απογοήτευση… το φυσάνε και δεν κρυώνει. Πλήρης αποδοχή της Β. Μακεδονίας από την Κυβέρνηση και αγαστή συνεργασία μαζί της αντί της ακύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών. Σίγουρες είναι, λοιπόν, σοβαρές μετατοπίσεις προς κόμματα στα δεξιά της ΝΔ.
Φάνηκε περίτρανα από το debate ότι θα παίξει ρόλο, αφ’ ενός σβήνοντας και τις τελευταίες ελπίδες συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά, αφ’ ετέρου θυμίζοντας στους δημοκρατικούς πολίτες, ένθεν και ένθεν, αυτά που το σχέδιο έκθεσης της επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ρητά αναφέρει, για παράδειγμα ότι «το κατασκοπευτικό λογισμικό… χρησιμοποιείται ως εργαλείο πολιτικής εξουσίας και ελέγχου στα χέρια της ανώτατης πολιτικής ηγεσίας της χώρας». Το πόσες ψήφους μοχλεύει αυτό το θέμα θα φανεί στις 21 Μαΐου, αμελητέες πάντως δεν είναι.
Γεωργάκης Ολύμπιος Β’
