Σ’ αυτή την πάλη που υποχώρησε με την άνοδο και την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ αυτή την αναγκαία πάλη που υπονομεύτηκε 4 χρόνια τώρα από τη στάση προσαρμογής του ΚΚΕ και του ΜέΡΑ25.
Το ζήτημα της επιβολής ή όχι αυτής της πολιτικής δεν θα κριθεί στη Bουλή. Θα κριθεί στο δρόμο του αγώνα. Με αυτή τη σκέψη πρέπει ο καθένας να μπει στο εκλογικό παραβάν. Η ψήφος πρέπει να ενισχύει το κίνημα την επόμενη μέρα. Αυτό έχει σημασία και όχι το πόσο διαφορετικές λέξεις χρησιμοποιούν στο κοινοβούλιο για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής ή ακόμη και για την προσαρμογή απέναντι σε αυτήν.
Η εγκληματική πολιτική που κατάφερε να επιβάλει η ΝΔ έχει και την υπογραφή των δυνάμεων που από τη θέση τους, νομιμοποίησαν, εξωράισαν ή πρόσφεραν ανοχή με την προσαρμογή τους. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να επιβληθεί. Με αυτή τη σκέψη πρέπει ο καθένας να απαντήσει σε κάλπικα διλήμματα. Η ψήφος που αποδυναμώνει το κίνημα και στηρίζει όσους δικαιώνουν, εξωραΐζουν, όσους προσφέρουν με κάθε τρόπο στήριξη σε αυτή την πολιτική, είναι επιζήμια για το λαό.
Χαμένη είναι κάθε ψήφος σε αυτούς που μιλούν για «χαμένες» ψήφους. Σε αυτούς που εγκλωβίζουν τη σκέψη του λαού σε στιγμές και σε έδρες.
Για την ακρίβεια δεν είναι χαμένη. Κυοφορεί νέες αυταπάτες και για αυτό είναι επικίνδυνη.
Μακριά από κάθε υπονομευτικό εκβιασμό, να σταθούμε στην κάλπη απαντώντας στην ανάγκη των καιρών.
Να ενισχυθούν οι δυνάμεις της αντίστασης και του αγώνα. Οι δυνάμεις της πραγματικής αριστεράς. Αυτές που μιλούν για την επόμενη μέρα. Αυτό και μόνο μπορεί να είναι το δίλημμα της 21ης Μάη.
*****
Γι΄ αυτούς που έχουν το θράσος να παριστάνουν τους σωτήρες
Μια κακόγουστη παράσταση των δυο «μονομάχων» και των «θιάσων» τους, με εξυπνακισμούς και φτηνιάρικες ατάκες, μπόλικη αλαζονεία και κυνισμό, προβάλλεται στις οθόνες και περιοδεύει στην Ελλάδα. Έχουν το θράσος να παριστάνουν τους σωτήρες και να ξεστομίζουν μεγάλα λόγια, όταν έχουν καταδικάσει ένα λαό να ζει σε συνθήκες γενικευμένης ανασφάλειας και δραματικής υποβάθμισης των όρων και των συνθηκών ζωής και εργασίας και όταν έχουν παραδώσει την Ελλάδα αλυσοδεμένη σε δανειστές και δυνάστες. Και να μιλούν για την Παιδεία και την Υγεία αυτοί που τις ξεθεμελίωσαν. Και για τη λαϊκή κατοικία αυτοί που την παρέδωσαν στα funds.
Και δεν λέει κανένας τους κουβέντα για το ότι η Ελλάδα, μετά τις εκλογές, επιστρέφει στο καθεστώς της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ότι ο στόχος του πλεονάσματος, που υπαγορεύεται από την ΕΕ, το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης συνοδεύονται από δρακόντειους όρους και δεσμεύσεις, αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και σκληρά αντιλαϊκά προγράμματα. Απαρέγκλιτη εφαρμογή, δηλαδή, της γνωστής νεοφιλελεύθερης πολιτικής που «εγγυάται» την «ανθεκτικότητα» των οικονομιών με μόνιμους αδυσώπητους μηχανισμούς ελέγχου από την ΕΕ.
Δεν λέει, επίσης, κανένας τους κουβέντα για το ότι, επίσης μετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία, δρομολογούνται από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, μεθοδεύσεις που θα «προτρέπουν» την όποια ελληνική κυβέρνηση σε έναν ταπεινωτικό διάλογο με την Τουρκία. Ότι εκβιάζονται «λύσεις» που θα οδηγούν στον περιβόητο «επώδυνο συμβιβασμό», ακρωτηριάζοντας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και αμφισβητώντας ευθέως την ελληνική εθνική κυριαρχία. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Δύσης και του ΝΑΤΟ, ο σφοδρός ανταγωνισμός τους με τη Ρωσία και την Κίνα απαιτούν τη διαφύλαξη της συνοχής του ΝΑΤΟ και την Τουρκία μέσα σε αυτό.
Σιωπή καλύπτει και τα δυο ολόκληρα χρόνια εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας με τα μαύρα ρεκόρ, τον ακραίο εκφοβισμό, τον αυταρχισμό, τις φασιστικές απαγορεύσεις και τη βίαιη καταστολή. Τα Τέμπη ξεχάστηκαν, οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες επίσης.
Σε όλα αυτά, που τα σκεπάζει ένα βαρύ πέπλο σιωπής, και τα τρία κόμματα -ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ- ομονοούν και ταυτίζονται επί της ουσίας. Καλύπτουν τον εαυτό τους και το ένα καλύπτει το άλλο. Γι’ αυτό είναι έξω από την προεκλογική συζήτηση και «αντιπαράθεση», γι’ αυτό δεν λένε κουβέντα…
Το ζητούμενο, για το λαό, δεν είναι η ανατροπή του ενός κόμματος για να επικρατήσει το άλλο. Δεν είναι η μια μορφή κυβέρνησης συνεργασίας ή η άλλη. Όλα αυτά είναι ψεύτικα διλήμματα που αποβλέπουν στον εγκλωβισμό του λαού στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της οικονομικής ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Χρόνια κρατάει αυτή η ιστορία… Η συνταγή έχει δοκιμαστεί σε πολλές εκδοχές. Και τα πράγματα δεν αλλάζουν. Διαφορετικά πρόσωπα, διαφορετικά κόμματα, διαφορετικοί συνδυασμοί, αλλά συνεχίζεται η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, με διαφοροποιήσεις που δεν αλλάζουν την ουσία. Και το σημαντικότερο, δεν δημιουργούν προϋποθέσεις λαϊκής χειραφέτησης. Δεν δημιουργούν όρους για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη Ελλάδα, με εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία, ειρήνη, λαϊκή ευημερία.
Καλούμε τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα τη νέα γενιά:
- Να αποδοκιμάσουν τα κόμματα της ολιγαρχίας και τα δεκανίκια τους
- Ούτε Νέα Δημοκρατία, Ούτε ΣΥΡΙΖΑ
- Να καταδικάσουν την πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας, των ιδιωτικοποιήσεων, της ξένης εξάρτησης και της εμπλοκής στον πόλεμο
- Να απομονώσουν τα μαύρα κόμματα της ακροδεξιάς και του φασισμού, που γεννάει και τρέφει η πολιτική τους και που αποτελούν εφεδρεία του συστήματος.
- από το Γραφείο Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ
