Η απρόσμενου εύρους εκλογική νίκη της Δεξιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη απέσπασε το ενδιαφέρον από όσα εκτυλίχθηκαν δεξιότερα της Δεξιάς στις 21 Μαΐου. Στις κάλπες μετρήθηκαν πάνω από 900.000 ψήφοι υπέρ ακροδεξιών σχημάτων εντός και εκτός Βουλής. Πρακτικά μιλάμε για ένα ποσοστό περί το 9%.
Αν και προεκλογικά το ενδιαφέρον συγκεντρώθηκε στα υποκατάστατα των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, στον Κασιδιάρη και στους επίδοξους εκπροσώπους του, τη διαφορά την έκαναν αφενός το κόμμα Βελόπουλου με τα αξιοσημείωτα κέρδη του σε σχέση με το 2019, αφετέρου η πρωτοεμφανιζόμενη Νίκη που έφτασε μια ανάσα από το κατώφλι της Βουλής.
Οι πιο παρατηρητικοί περιηγητές του Διαδικτύου ίσως είχαν εντοπίσει την καταιγιστική συχνότητα των διαφημιστικών μηνυμάτων του άγνωστου στους πολλούς σχήματος, που δεν δικαιολογούνται με τα ισχνά ποσά τα οποία επισήμως φέρεται να κατέβαλε για προβολή μέσω Google, Facebook και άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Και πολύ περισσότερο αυτή η καμπάνια δεν εξηγεί το εύρος της επιρροής που αθόρυβα γοήτευσε πάνω από 172.000 πολίτες. Προφανώς λειτούργησαν και άλλοι δίαυλοι επικοινωνίας, άλλα δίκτυα διάχυσης του μηνύματος του νεοσύστατου κόμματος. Το οποίο ναι μεν πατάει στο παραδοσιακό μοτίβο «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια», αλλά ταυτόχρονα οικειοποιείται επιδέξια το σοκ αμφιβολίας που γέννησε η πανδημία και η περιπέτεια του εμβολιασμού του πληθυσμού.
Φαίνεται λοιπόν ότι αν και υπήρξαν δυο-τρία σχήματα που επιδίωξαν να εκφράσουν το αντιεμβολιαστικό ρεύμα, ήταν η Νίκη που μεταβόλισε σε πολιτική έκφραση το μεγαλύτερο τμήμα του.
Με ποιων τη διαμεσολάβηση; Η δημοσιογραφική έρευνα φέρνει στο προσκήνιο τον ρόλο ορισμένων μοναστικών κοινοτήτων του Αγίου Ορους που, με διαβαθμίσεις και αποχρώσεις, πριμοδότησαν το νέο ακροδεξιό μόρφωμα, το οποίο έχει προκαλέσει την ενόχληση της επίσημης Εκκλησίας και την ανησυχία της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που παραθρησκευτικοί μηχανισμοί καταφέρνουν να χειραγωγήσουν ιδεολογικά και πολιτικά πολίτες εκμεταλλευόμενοι την πίστη και τις μεταφυσικές ανησυχίες τους. Αλλωστε ακόμη και εκπρόσωποι της επίσημης Εκκλησίας, που σήμερα διατυμπανίζει ένα «ώς εδώ» απέναντι στα σενάρια εμπλοκής της στην προεκλογική διαπάλη, δεν διστάζουν καθόλου κάθε Κυριακή από άμβωνος να αποκηρύσσουν αμιγώς πολιτικές-κοσμικές αποφάσεις: από το δικαίωμα στην άμβλωση και τον γάμο των ομοφυλοφίλων μέχρι την αποτέφρωση και τα εμβόλια.
Επομένως η πρώτη νίκη της Νίκης πατάει στο εύφορο έδαφος μιας μακράς, σκοτεινής σχέσης των εκκλησιαστικών μηχανισμών με την... ακροδεξιά του Κυρίου.
ΕΦ.ΣΥΝ./Aποψη