Δυστυχώς ως κλάδος έχουμε πιάσει πάτο. Όχι τώρα. Eδώ και πολλά χρόνια. Είναι θλιβερό να αυτο-εξευτελίζονται άνθρωποι με τα γραπτά και τα λόγια τους για χάρη ανώνυμων εταιρειών ή του οπαδισμού τους που φουντώνει λόγω και του επαγγελματικού συμφέροντος (έτσι το βλέπουν εκείνοι), λες και είναι εκπρόσωποι κάποιας Gate ή της “Φερέφωνα FC”. To φοβερό είναι πως είτε δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτο-εξευτελίζονται, είτε (ακόμα χειρότερα) δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα μ’ αυτό. Nτροπή μας, πραγματικά ντροπή! Το μόνο αισιόδοξο και κάπως παρήγορο είναι πως δεν βλέπω διάθεση για τόσο εξευτελιστική δουλοπρέπεια από τη νέα γενιά αθλητικογράφων. Κάτι είναι κι αυτό, μπας και ξεκολλήσουμε από τον πάτο κάποια στιγμή, αν και – όπως έχουμε πολλάκις τονίσει – αυτά εξαρτώνται κυρίως από τους ιδιοκτήτες των media. Ασφαλώς, όμως, και από την αξιοπρέπεια, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας ως άτομο και επαγγελματίας τη συγκειμένη λέξη».
- απόσπασμα από κείμενο (EΔΩ) του Γιάννη Σερέτη, ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού (στη Live Sport και στο gazetta.gr)