Οι παρενέργειες της ήττας

Από το αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών δεν θα κριθεί μόνο το ποια κυβέρνηση θα έχουμε -αν θα έχουμε- αλλά και το αν θα υπάρξουν αναταραχές στο εσωτερικό των κομμάτων. Μια κακή επίδοση στις κάλπες σίγουρα θα προκαλέσει εσωκομματικές τριβές, ενδεχομένως και συζητήσεις για αλλαγή ηγεσίας.
Το τελευταίο δεν θα τεθεί στο τραπέζι μετά τις πρώτες εκλογές στην περίπτωση που οδηγηθούμε σε δεύτερη αναμέτρηση. Από την έκβαση της οποίας θα φανεί ποια πρόσωπα θα διαχειριστούν την επόμενη μέρα. Ας αρχίσουμε από τον τρίτο πόλο του πολιτικού συστήματος.

Οταν ρωτήθηκε ο κ. Ανδρουλάκης τι θα γίνει αν το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καλό αποτέλεσμα απάντησε ότι θα βάλει τον εαυτό του στη διαδικασία αξιολόγησης. 

Ποιο δεν θα είναι καλό αποτέλεσμα για το ΠΑΣΟΚ; 

Φυσικά ένα ποσοστό χαμηλότερο απ’ αυτό που πήρε στις προηγούμενες εκλογές και βεβαίως ένα ποσοστό που δεν θα είναι διψήφιο ή θα είναι οριακά διψήφιο. Τότε δεν θα έχει άλλο δρόμο ο κ. Ανδρουλάκης εκτός απ’ αυτόν της παραίτησης. Το πιθανότερο είναι ότι θα διεκδικήσει ξανά την αρχηγία και θα είναι το φαβορί.

Στα συλλογικά όργανα του κόμματος παρέπεμψε ο Αλέξης Τσίπρας όταν ρωτήθηκε τι θα κάνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει το αποτέλεσμα που προσδοκά. 

Τι θα θεωρηθεί αποτυχία για τον ΣΥΡΙΖΑ; 

Μια νίκη της Νέας Δημοκρατίας με σημαντική διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα της δώσει τη δυνατότητα στις δεύτερες εκλογές να χτυπήσει την αυτοδυναμία ή να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με αυτήν κόμμα-κορμό και την προσθήκη είτε άλλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, Ελληνική Λύση) είτε βουλευτών από τα παραπάνω κόμματα που θα υποκύψουν στις δελεαστικές προτάσεις του κ. Μητσοτάκη.

• Υπάρχει τούτη τη στιγμή κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που φλερτάρει με την ιδέα να διαδεχτεί τον Αλέξη Τσίπρα; Δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
•  Αποκλείεται να εμφανιστεί; Οχι. Ισως να κερδίσουν έδαφος και οι απόψεις για συλλογική ηγεσία, οπότε το πρόσωπο που θα καταλάβει τη δεσπόζουσα θέση θα είναι υπό επιτροπεία. 
• Ο Αλ. Τσίπρας θα αποχωρήσει από τη μαχόμενη πολιτική ή θα θέσει ξανά υποψηφιότητα; Ουδείς το ξέρει. Ούτε ο ίδιος.

 Αυτό που παραδέχονται σχεδόν όλοι στην Κουμουνδούρου, είναι ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μεν ένα κλασικό αρχηγικό κόμμα, ωστόσο το μεγάλο κομμάτι του στελεχικού και κομματικού δυναμικού, κυρίως όμως το ευρύτερο εκλογικό ακροατήριό του, έχει ως σημείο αναφοράς τον Αλ. Τσίπρα.

Τι θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης αν οι κάλπες δεν του κάνουν τα χατίρια; 

Αν δηλαδή η Νέα Δημοκρατία δεν έρθει πρώτο κόμμα ή, στην καλύτερη περίπτωση γι’ αυτήν, τερματίσει πρώτη αλλά το ποσοστό της είναι κάτω από το 30%, οπότε δεν θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων ο αρχηγός της; Ηττα δύσκολα διαχειρίσιμη. 

Στο παρελθόν, οι αρχηγοί της Δεξιάς που έχαναν εκλογές αποσύρονταν αξιοπρεπώς από την πρώτη γραμμή. Το ίδιο έπραξε και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ακολουθήσει το παράδειγμά τους; Πάντως ο πατέρας του μάλλον το είχε μετανιώσει, αν κρίνουμε από τη δήλωση που έκανε πολλά χρόνια αργότερα ότι αν ήταν ξανά υποψήφιος μετά την ήττα του το 1993 θα κέρδιζε την εσωκομματική μάχη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει λόγους να μη θέλει να αποχωρήσει με το καλό.

Τον ανησυχούν οι μαύρες τρύπες που υπάρχουν (διαχείριση δημόσιου χρήματος, σκάνδαλο υποκλοπών) και ενδεχομένως να τον καταπιούν αν οι πολιτικοί αντίπαλοί του αποφασίσουν να τις ψάξουν. Με το στανιό; Θα φανεί από τις διαθέσεις των δελφίνων του. Μέχρι τώρα έχουμε σίγουρα έναν που θα διεκδικήσει τη θέση: τον Νίκο Δένδια. Θα προκύψουν και άλλοι; Οπωσδήποτε ο Αδωνης Γεωργιάδης. Και βλέπουμε.

Τάσος Παππάς

Eφημερίδα των Συντακτών (18.4.2023)