ΕΝΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σαββάτου στην τοποθεσία «Μικρό Στάλινγκραντ», όπως θα έγραφε το κινητό αν υπήρχαν διαδίκτυο και εφαρμογές τα χρόνια που το ονόμασαν έτσι. Στον δήμο όπου ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, παρότι ηττημένος στο σύνολο της χώρας, διατήρησε ηχηρή πρωτιά. Καισαριανή, μερικές εβδομάδες πριν από τις εκλογές.
Οι φίλες και οι φίλοι γύρω μου, πέντε στον αριθμό, δεν έχουν εκλογικά διλήμματα, δεν ταλαντεύονται, δεν κάνουν δεύτερες σκέψεις για την 21η Μαΐου. Έχουν μόνο απόλυτες βεβαιότητες. Όλοι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και από τις κουβέντες καταλαβαίνω εύκολα ότι δεν υπάρχει η ελάχιστη πιθανότητα να αλλάξουν πολιτική συμπεριφορά.
Στη διάρκεια αυτής της συνύπαρξης που βοήθησαν η φιλία και η ρακή ώστε να έχει διάρκεια, προσπαθώ να καταλάβω γιατί άνθρωποι χωρίς καμία απολύτως ιδιοτέλεια ή σκοπιμότητα, ούτε και όφελος στην περίπτωση που το κόμμα τους κερδίσει την εξουσία, είναι τόσο σίγουροι για την επιλογή τους. Μόνο εγώ είμαι συνεχώς μετέωρος πολιτικά; Έτσι φαίνεται, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
- απόσπασμα από κείμενο του Γιάννη Παντελάκη στη LiFΟ (ολόκληρο ΕΔΩ)