Όταν ήμουνα φοιτητής, δυο κάψες είχαμε τα αγοράκια της εποχής. Πρώτον να κρεβατωθούμε και δεύτερον να δουλέψουμε «σαιζόν». Να το σκάσουμε, δηλαδή, αμέσως μετά απ’ το τέλος της εξεταστικής τον Ιούνιο (τότε δεν είχε ακόμη τον μάγο Κικίλια, που επεξέτεινε τον τουρισμό όλο το χρόνο), να πάμε στο νησί, να πιάσουμε δουλίτσα, να ξεφτιλιστούμε ως τα τέλη Οκτωβρίου (τότε δεν είχε ακόμη Κικίλια κλπ. κλπ.) και να γυρίσουμε στην Αθήνα, στη Σαλονίκη, στην Πάτρα, όπου θες γιαβρί μου, με ένα δεκαχίλιαρο σημερινό στην τσέπη. Και τη ράχη τσακισμένη, δεν λέω, αλλά η γεμάτη πορτοφόλα είναι το καλύτερο έμπλαστρο φίλε και το καλύτερο παυσίπονο…
Φαστ φόργουρντ καμιά τριανταπενταριά χρόνια αργότερα και φτάνουμε στο σωτήριον έτος 2021, όπου ξαναπήρε μπρος ο τουρισμός μετά από δύο έτη πανδημίας και παραλίγο να σπάσει τα ρεκόρ του 2019, δηλαδή στο μυαλό του Κικίλια τα ‘σπασε, αλλά έτσι είναι οι υπουργοί , άμα δεν διαφημίσουν το έργο τους, θα πέσει το έργο να τους πλακώσει. Και καλά να κατακρημνισθεί καμιά Κίμωλος, ξέρεις τι είναι να σου ‘ρθει η Μύκονoς κατακέφαλο με όλες αυτές τις καταραμένες τζιπούρες που κυκλοφορούν στα δρομάκια της; Καλύτερα να σου κλείσει το μάτι ο Πλεύρης…
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, ενώ πέρυσι σκάσανε μιλιούνια τα ξενάκια, και κανονικά θα περίμενε κανείς η προσφορά εργασίας στην τουριστική βιομηχανία να υπερβεί κατά πολύ τη ζήτηση, παρουσιάστηκαν διόλου ασήμαντα κενά. Εν ολίγοις σχεδόν μία στις τέσσερις θέσεις δεν καλύφθηκε, με αποτέλεσμα να λείπουν από το εργατικό δυναμικό γύρω στα 60.000 άτομα. Αν το θέλετε και ακριβώς, η τρύπα μέτρησε 60.225 ελλείψεις, με ποσοστό που κυμαινόταν ανά τμήμα από 21 % ως 24 %. Δεν το λέω εγώ αυτό, το λέει μελέτη από το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, που σημειώνει ότι οι κενές θέσεις φέτος θα ξεπεράσουν τις 80.000!
Και γιατί να μην τις ξεπεράσουν δηλαδή; Άμα είναι ο άλλος ή η άλλη να πάει επτάμηνο (βλέπε Κικίλιας!) στο νησί, να δουλεύει δεκαεξάωρο, να μένει στο κοντέηνερ με άλλα δέκα άτομα, να του μασουλάει το αφεντικό τα φιλοδωρήματα και να γυρνάει σπίτι με τρία και τέσσερα χιλιάρικα στην τσέπη, άντε και αντίο θα σε δω στο πλοίο που έλεγε και το άσμα. Γιατί να μην αράξει στην πατρική οικία, στο παιδικό δωμάτιο, με κάνα χαρτζιλίκι από τη μάνα και κάνα πρόστυχο μεροκάματο στη γειτονιά, σάμπως θα του γράψουν φουλ ένσημα έτσι και απασχοληθεί σε ξενοδοχείο και θα του λείψουν όταν έρθει η ώρα της σύνταξης; Δουλευόμαστε και μεταξύ μας, τώρα;
Οπότε, ποια είναι η λύση; Η λύση είναι να κηρυχθεί υποχρεωτική η κλαδική συλλογική σύμβαση από το υπουργείο Εργασίας, αλλά ο Σούπερμαν Χατζηδάκης δεν βρίσκει για την ώρα τηλεφωνικό θάλαμο για να βγάλει τα πολιτικά και να φορέσει την υπερηρωική μπέρτα. Ως εκ τούτου μας προέκυψε Κοινή Υπουργική Απόφαση για εισαγωγή σχεδόν 40.000 εργατών για την προσεχή τουριστική περίοδο. Υποθέτω Φιλιππινέζους και Φιλιππινέζες, όπως είχε κυκλοφορήσει προ καιρού, που πάνε και εκκλησία για να κάνουν το σταυρό τους, δεν τρέχουν στα τζαμιά να προσκυνάνε τον Αλλάχ. Δικά μας παιδιά ρε, του κατηχητικού, την Παναγίτσα αγαπάνε κι αυτοί και τον Χριστούλη. Άσε που αναδεικνύουν το μεγαλείο της ισχυρής Ελλάδας, που γίνεται νέα Γερμανία εισάγοντας εργατικά χέρια!
Υ.Γ. 1: Θα εισάγουμε και 10.000 αλλοδαπούς εργαζόμενους για να «ενισχυθεί ο κατασκευαστικός κλάδος». Ρε, δεν πάνε στο διάολο και οι οικοδόμοι, έχουμε τις λύσεις στους εκβιασμούς τους!
Υ.Γ. 2: Και απορείτε κυρίες και κύριοι, που τα Ελληνάκια δεν κάνουν ούτε καν σκέψη για παιδιά. Και πως θα τα θρέψουν; Με κουπόνια;
Υ.Γ. 3: Ζούμε στη χώρα της χαράς, αναμφιβόλως:
Τα τραπεζικά στελέχη, απολαμβάνουν το ακαταδίωκτο.
Τα μέλη της επιτροπής για την πανδημία, απολαμβάνουν το ακαταδίωκτο.
Τα μέλη της επιτροπής για το έγκλημα των Τεμπών, απολαμβάνουν το ακαταδίωκτο.
Τα μέλη της ΑΔΑΕ που αποκάλυψε το σκάνδαλο των υποκλοπών, θα διώκονται!
Κι ύστερα μου λες γιατί η πιτσιρικαρία είναι με το διαβατήριο στα δόντια…
Xρήστος Ξανθάκης