Στις Βρυξέλλες, οι τεχνοκράτες εκπονούν σχέδια για να βρεθεί ένας σοβαρός, συστημικός, κοινός ευρωπαϊκός κανόνας ώστε όταν πρέπει να κλείσει μια μικρή ευρωπαϊκή τράπεζα, να μη ζημιώνεται ούτε ο καταθέτης αλλ΄ ούτε και ο Ευρωπαίος φορολογούμενος πολίτης.
Θέλουν δηλαδή να δημιουργήσουν ένα απόθεμα MREL κεφαλαίων σε κάθε τράπεζα από τα οποία, σε περίπτωση εκκαθάρισης, θα καλύπτονται οι κεφαλαιακές ανάγκες χωρίς να πληρώνει τη ζημιά ο καταθέτης που απλώς θα μεταφέρει τις αποταμιεύσεις του σε μία άλλη, υγιέστερη τράπεζα.
Το πρόβλημα που έχουν αυτά τα τεχνοκρατικά σχέδια των Βρυξελλών είναι ότι δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις περιβόητες Sparkassen, τις μικρές τράπεζες των Γερμανών.
Τα γερμανικά ταμιευτήρια (Sparkassen) λειτουργούν κάτω από ένα πολύ ιδιαίτερο, πολύ σκοτεινό, προστατευτικό καθεστώς αλλά τώρα πρέπει να προβούν σε τεράστιες αναπροσαρμογές της αξίας των δικών τους επενδύσεων λόγω της ραγδαίας αύξησης των επιτοκίων.
Οι Γερμανοί ούτε που θέλουν να ακούσουν για αλλαγές στο μικρό αποταμιευτικό τους οικοδόμημα, από το οποίο με σιδηρά πυγμή (από την εποχή Σόιμπλε και όχι μόνον) φρόντισαν να κρατήσουν μακριά τις Βρυξέλλες.
DarkRoom/Newmoney
