Στην αρχή ήταν μόνο οι ιερωμένοι και οι πνευματικοί. Μετά ήρθαν οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι και τους πήραν τη δουλειά. Ευτυχώς. Γιατί την έκαναν σε επιστημονική βάση. Και δεν σε έβαζαν να ζητήσεις συγχώρεση από τον Θεό, αλλά να καταλάβεις τον εαυτό σου. Οι άνθρωποι πάντα θα χρειάζονται κάποιον για να μιλούν, να ανοίγουν τη ψυχή τους. Και επειδή αυτή η ανάγκη γίνεται όλο και πιο έντονη, δίπλα της αναπτύσσεται μια ολόκληρη αγορά. Εντελώς ανεξέλεγκτη. Και ανοιχτή για όλους.
Μόλις τελειώσετε την ανάγνωση αυτού του άρθρου, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον λογιστή σας και να του ζητήσετε να κάνει, εκ μέρους σας, έναρξη επαγγέλματος ως Ψυχοθεραπευτής ή Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας. Και αύριο, με το καλό, μπορείτε να ανοίξετε γραφείο και να αρχίσετε τις αναρτήσεις στα social. Καμία αρμόδια υπηρεσία δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί σας.
Οι κωδικοί του Ψυχοθεραπευτή και του Συμβούλου Ψυχικής Υγείας δεν ορίζονται από ΦΕΚ που περιγράφει τους απαραίτητους τίτλους σπουδών κ.λπ. Στην Ελλάδα αυτά τα επαγγέλματα δεν είναι νομικώς προσδιορισμένα. Και μπορεί να τα ασκήσει όποιος θέλει. Θα παρακολουθήσουν κανένα σεμινάριο, θα διαβάσουν και πέντε βιβλία αυτοβελτίωσης και μετά θα βάλουν την πινακίδα στο μπαλκόνι τους.
Ε, και; Τι σημαίνει αυτό; Τους καθιστά ικανούς να ασχολούνται με θέματα ψυχικής υγείας; Και οι βοσκοί γιατρεύουν μόνοι τους τις εξαρθρώσεις στα πρόβατα, αλλά αυτό δεν τους καθιστά κτηνιάτρους. Είναι σαν να επιτρέπεις να υπάρχουν ερασιτέχνες καρδιολόγοι. Και κάπως έτσι, οι ψυχοθεραπευτές και οι σύμβουλοι ψυχικής υγείας είναι περισσότεροι από τους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους.
- περισσότερα στο κείμενο που υπογράφει ο Κώστας Γιαννακίδης στο Protagon ΕΔΩ
