Σέβεται ο απερχόμενος πρωθυπουργός το Σύνταγμα; Στα λόγια. Στην πράξη κάνει ό,τι μπορεί για να το παραβιάσει, ενίοτε χωρίς να κρατάει ούτε τα προσχήματα. Ας αφήσουμε το σκάνδαλο των υποκλοπών, γιατί εκεί έχουμε βιασμό του Συντάγματος και του το είπαν καθαρά συνταγματολόγοι που δεν ανήκουν στις ταξιαρχίες των ακροαριστερών λαϊκιστών. Για παράδειγμα: Ποιος είναι ο εθνικός λόγος που επικαλέστηκε για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές; Οχι η Τουρκία, όχι το Κυπριακό, όχι κάτι άλλο σοβαρό, αλλά η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, δηλαδή της βαθμίδας που είχε υποσχεθεί τουλάχιστον τρεις φορές ότι θα πάρει ή μάλλον θα του δώσουν οι οίκοι ενοχής (αξιολόγησης) για να επιβραβεύσουν αυτόν και την Ανώνυμη Εταιρεία που υποδύεται την κυβέρνηση.
Πρόκειται για τους οίκους που έναν χρόνο πριν από τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας τα έβλεπαν όλα ρόδινα. Πρόκειται για τους οίκους που λίγες εβδομάδες πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers τη βαθμολογούσαν με άριστα. Τόση αξιοπιστία. Δεν τα κατάφερε ο κ. Μητσοτάκης να πάρει τη βαθμίδα, αν και δούλεψε αυτός και οι φίλοι του πολύ στο παρασκήνιο, και τώρα την εμφανίζει ως εθνικό λόγο, αφήνοντας ενεούς πολιτικούς, νομικούς και συνταγματολόγους. Οπως σωστά έγραψε ο Γ. Κιμπουρόπουλος στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (24/4/2023) ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει ότι «μπορεί αδάπανα να εξαπατήσει τους ιθαγενείς ψηφοφόρους με χάντρες και καθρεφτάκια περί επενδυτικής βαθμίδας». Τυπικά εφάρμοσε το Σύνταγμα. Επί της ουσίας το χλεύασε. Ατιμωρητί.
Με χειρότερο τρόπο πολιτεύεται και σ’ ένα άλλο ζήτημα που κι αυτό έχει αναφορά στο Σύνταγμα. Μιλάει συνεχώς για κυβέρνηση ηττημένων που θα προκαλέσουν συμφορές και καταστροφές στη χώρα, γυρίζει το ρολόι πίσω (στο πρώτο πεντάμηνο του 2015), προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους πολίτες λέγοντάς τους ότι αν κερδίσουν οι άλλοι τις εκλογές και φτιάξουν κυβέρνηση η Ελλάδα θα μπει ξανά σε μνημόνια, στα οποία, όπως μας ενημέρωσε όλους εμάς που ήρθαμε στην Ελλάδα σήμερα, μας έβαλε η Αριστερά. Και σε κάθε παρέμβασή του υποστηρίζει πως αν συμβεί αυτό που φοβάται και τρέμει δεν θα έχουμε μια κανονική κυβέρνηση (σαν αυτή που μόνο το δικό του κόμμα μπορεί να σχηματίσει) αλλά μια τερατογένεση.
Μας λέει δηλαδή, με άλλα λόγια, ότι το Σύνταγμα επιτρέπει τη δημιουργία κυβερνήσεων τεράτων ή εν πάση περιπτώσει δεν τις απαγορεύει όπως θα έπρεπε. Με βάση το σκεπτικό του κακώς δίνεται η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο δεύτερο και στο τρίτο κόμμα, αν το πρώτο κόμμα αποτύχει. Γιατί; Μα είναι φανερό. Αν μπορέσουν τα άλλα κόμματα να φτιάξουν κυβέρνηση που θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή γιατί θα έχει την πλειοψηφία (και στο εκλογικό σώμα αν αθροίσουμε τα ποσοστά τους), θα μπούμε σε περιπέτειες, θα απειληθεί η πολιτική σταθερότητα, θα κινδυνεύσει η δημοκρατία, θα κλονιστεί η οικονομία, θα ξεσαλώσουν οι Τούρκοι και γενικώς θα μας συμβούν όλα τα κακά.
Μας προειδοποιεί να μην παίξουμε με τη φωτιά, να μην αφήσουμε τον θυμό να μας κυριεύσει για όσα αποτρόπαια διέπραξε η κυβέρνησή του και για όσα υποσχέθηκε πως θα κάνει, αλλά δεν τα έκανε και δεσμεύεται ότι θα τα υλοποιήσει αν του δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Μας θέλει απελπισμένους και φοβισμένους. Αν η απελπισία συνοδεύεται από τον φόβο δεν τον ανησυχεί. Αυτό που ξορκίζει είναι να του προκύψει ένας συνδυασμός απελπισίας και οργής που θα σαρώσει τα ψευτοδιλήμματα που βάζει.
Τάσος Παππάς
