Μια παλιά διαφήμιση ελαφρά παραλλαγμένη θυμίζει η επιχείρηση προσέλκυσης ακροδεξιών ψηφοφόρων στην οποία επιδίδεται από μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης: «Είναι κεφάτος, ψωνίζει στον Βελόπουλο». Οι επιτελείς του Μαξίμου αναζητούν εκλογική πελατεία ψαρεύοντας στα θολά νερά της πολυδιασπασμένης Ακροδεξιάς και την ίδια ώρα κατηγορούν για αντιπερισπασμό τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «κλείνει το μάτι στους φασίστες».
Οι διαδοχικές νομοθετικές πρωτοβουλίες για τον εκλογικό αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη συνοδεύονται από επαναφορά της θεωρίας των δύο άκρων και με τον τρόπο που εκδηλώνονται θέτουν σε κίνδυνο τους ίδιους τους θεσμούς της δημοκρατίας, ενώ συνοδεύονται και από συμπτώματα σοβαρής κρίσης στη σχέση μεταξύ της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας.
Δεν είναι πρώτη φορά που βρίσκεται η Ν.Δ. σε παρόμοια θέση και κάθε φορά επιλέγει την εύκολη λύση, να λειτουργήσει δηλαδή ως ιδιοκτήτρια του μονοκομματικού κράτους της Δεξιάς. Το αποτέλεσμα είναι να απομακρύνονται οι πολίτες από τις πολιτικές διεργασίες και στο τέλος να βγαίνουν κερδισμένοι εκείνοι που υποτίθεται ότι είναι οι εξοβελιστέοι του πολιτικού συστήματος.
Το ζήσαμε την περίοδο της αρχηγίας Σαμαρά, με την προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ. να αντιγράφει το σύνολο της ακροδεξιάς ατζέντας, νομιμοποιώντας μ' αυτόν τον τρόπο τη γιγάντωση της Χρυσής Αυγής. Το διαπιστώσαμε και πριν από τις εκλογές του 2019, με τον αυτοπροβαλλόμενο ως «φιλελεύθερο» Μητσοτάκη να σέρνεται πίσω από το άρμα των μισαλλόδοξων και ανιστόρητων «Μακεδονομάχων», δίπλα στις ομάδες του Λαγού και του Κασιδιάρη.
Είμαστε καθώς φαίνεται καταδικασμένοι να ξανασυναντήσουμε κάτι ανάλογο και σ' αυτή την προεκλογική περίοδο που ήδη κηρύχθηκε και επισήμως, με τη μεταλλαγμένη Ν.Δ. των Μητσοτάκη, Γεωργιάδη, Βορίδη και Πλεύρη να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στον χώρο της Ακροδεξιάς.
Ολα δείχνουν ότι ο κ. Μητσοτάκης πολιτεύεται θεωρώντας ότι έχει εξασφαλίσει τη μιντιακή παντοκρατορία ενός Μπερλουσκόνι, την οικονομική επιφάνεια ενός Τραμπ και την αντικομμουνιστική λαϊκή υποστήριξη ενός Ορμπαν. Μόνο που δεν είναι κανένας απ' αυτούς.
Και όπως συνέβη με πολλούς πρώην πανίσχυρους συνεργάτες του που ο ίδιος υποχρεώθηκε να στείλει πίσω από τις κουίντες του Μαξίμου, κινδυνεύει κι αυτός να πνιγεί κάτω από τον ακροδεξιό εσμό που θεωρεί ότι θα τον βγάλει στον αφρό.
ΕΦ.ΣΥΝ. / Αποψη (24.4.2023)