...και χαμογελάει, πατέρα
Κυριακή βράδυ, το δελτίο του ΣΚΑΪ ολοκληρώνεται με μια είδηση «θετική», τουλάχιστον κατά την άποψη των συντακτών του. Τον βασικό τίτλο του θέματος «Αλλάζουν όψη και χρήση ιστορικά κτίρια της πρωτεύουσας», διαδέχεται ο επόμενος «Δεύτερη ζωή σε εμβληματικά κτίρια της Αθήνας», καθώς η αλέγρα φωνή της ρεπόρτερ αφηγείται πώς θα πραγματοποιηθεί διαγωνισμός για το Μπάγκειον, με στόχο τη μακροχρόνια εκμίσθωσή του.
Πώς το Μέγαρο Σλήμαν-Μελά, που «κάποτε στέγαζε μαγαζάκια, εστιατόρια και κινηματογράφους» και «βρίσκεται στο χαρτοφυλάκιο του e-ΕΦΚΑ», τώρα πια «έχει βρει νέο ιδιοκτήτη» και «θα μετατραπεί σε νέο πολυτελέστατο ξενοδοχείο». Και πώς «ακριβώς απέναντι, μένουν τα τυπικά για να λάβει η Στοά Βιβλίου ή Στοά Αρσακείου νέα πνοή: Τα μικρά καταστήματα που στεγάζονταν εκεί, έχουν μεταφερθεί και η Στοά είναι έτοιμη να μετατραπεί σε Foodhall, κέντρο γευσιγνωσίας στα πρότυπα των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών».
Αισιόδοξη κι ενδεχομένως αφελής (ή ίσως πάλι όχι) η ρεπόρτερ καταλήγει: «Σε όλο το ιστορικό κέντρο, τα αρχοντικά κτίρια βρίσκουν νέους ιδιοκτήτες που έχουν μεγαλόπνοα σχέδια και θα αναβαθμίσουν την περιοχή».
Μα είναι «αναβάθμιση» η απόλυτη «εξορία» των πολιτιστικών χρήσεων και νέα σχέδια που έχουν αποκλειστικά τουριστική αποστολή; Κι αυτή η κοπέλα γιατί θριαμβολογεί για τον διωγμό του πολιτισμού;
Μα είναι «αναβάθμιση» η απόλυτη «εξορία» των πολιτιστικών χρήσεων και νέα σχέδια που έχουν αποκλειστικά τουριστική αποστολή; Κι αυτή η κοπέλα γιατί θριαμβολογεί για τον διωγμό του πολιτισμού;
Να έχει δει άραγε ποτέ ταινία στο «Ιντεάλ»;
Να έχει ακούσει για τις σπουδαίες κινηματογραφικές εκδηλώσεις εκεί; Να έχει δει παράσταση στο Μπάγκειον; Να έχει περιηγηθεί στις εκδόσεις και τα βιβλιοπωλεία της Στοάς;
Να έφτιαξε δερματόδετο το πολυτιμότερό της βιβλίο στο αγαπημένο στέκι βιβλιοδεσίας του Μάνου Ελευθερίου; Να πήγε ποτέ σε εκδήλωση στην «Αίθουσα Λόγου»;
Σκέφτομαι ότι στο «αναβαθμισμένο» κέντρο της πόλης θα κυκλοφορούν κυρίως εύποροι τουρίστες, που θα κοιμούνται στο «Ιντεάλ» και θα καταβροχθίζουν στο Foodhall, ερήμην τους, τη μνήμη μας, τα πολιτιστικά μας ραντεβού, τις κουβέντες, το ύφος, την προσωπικότητα και την «ψυχή» της πόλης. Και καταλήγω να λυπάμαι αυτή τη νέα ρεπόρτερ που της είπαν να χαρεί.
Σκέφτομαι ότι στο «αναβαθμισμένο» κέντρο της πόλης θα κυκλοφορούν κυρίως εύποροι τουρίστες, που θα κοιμούνται στο «Ιντεάλ» και θα καταβροχθίζουν στο Foodhall, ερήμην τους, τη μνήμη μας, τα πολιτιστικά μας ραντεβού, τις κουβέντες, το ύφος, την προσωπικότητα και την «ψυχή» της πόλης. Και καταλήγω να λυπάμαι αυτή τη νέα ρεπόρτερ που της είπαν να χαρεί.
- από το editorial της Ναταλί Χατζηαντωνίου στις Νησίδες τής έντυπης έκδοσης της Εφημερίδας των Συντακτών