Η αναφορά του πρωθυπουργού στη "θυσία" των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη έδειξε ότι ο πρώτος που χρησιμοποίησε αυτή τη λέξη για να περιγράψει την τραγωδία, ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ Άρης Πορτοσάλτε, δεν έκανε λάθος εν τη ρύμη του λόγου, αλλά εξέφρασε την κυβερνητική θέση.
Ετσι, χρεώθηκε... άδικα όλη την κατακραυγή γιατί δεν πρόκειται για μια προσωπική του ανάγνωση του φοβερού γεγονότος αλλά για το επικοινωνιακό αφήγημα που φτιάχτηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, πριν ακόμη γίνουν οι κηδείες, προκειμένου να μετριαστεί η συμφορά και να παρουσιαστεί ως αναγκαία για τον εκσυγχρονισμό του ΟΣΕ.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για να αποδείξει ότι δεν πρόκειται για θυσία, αφού κανένα από τα θύματα δεν ήθελε να δώσει τη ζωή του για έναν ανώτερο σκοπό αλλά και οι 57 σκοτώθηκαν λόγω εγκληματικών λαθών και παραλείψεων στη λειτουργία της σιδηροδρομικής γραμμής, με δεδομένη την ευθύνη της κυβέρνησης.
Αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι η αλαζονεία με την οποία ο Κ. Μητσοτάκης διατυπώνει έναν απαράδεκτο και προκλητικό ισχυρισμό γνωρίζοντας ότι προσβάλλει τους ανθρώπους που πενθούν αγαπημένα τους πρόσωπο. Και το γνωρίζει γιατί είχαν εκδηλωθεί θυελλώδεις αντιδράσεις, ακόμη και από συγγενείς θυμάτων, όταν ο Α. Πορτοσάλτε έκανε την αρχή.
Δείχνει αναλγησία, θράσος, κυνισμό και έλλειψη αρχών και δισταγμών. Εκτός αν δεν κατάλαβε τι σημαίνει αυτό που είπε - χωρίς να είναι σαφές αν είναι χειρότερο να είχε επίγνωση ή να μην είχε.
- από το TVXS
