Στο στόχαστρο του Μεγάρου Μαξίμου μπαίνει και δημοσίως ο Νίκος Δένδιας μετά την τραγωδία των Τεμπών και την μεγάλη φθορά που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο «κωδικός Μαξίμου» έχει ως τίτλο «στοχοποιείστε και απαξιώστε» τον Νίκο Δένδια και ήδη γίναμε μάρτυρες δυο τέτοιων δημοσίων κινήσεων:
Με απόφαση Μαξίμου προ μηνός περίπου ακυρώθηκε οι μεταθέσεις πρέσβεων στο εξωτερικό, όπως είχε αποφασίσει το υπουργείο Εξωτερικών, γεγονός που ερμηνεύτηκε ως «μήνυμα» προς τον αρμόδιο υπουργό, γεγονός που φέρεται να προκάλεσε την έντονη δυσφορία του.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης επιτέθηκε δημοσίως σε υπουργούς «που αρνούνται να υπερασπίσουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό στις επιθέσεις που δέχονται διαφυλάσσοντας την υψηλή τους δημοτικότητα», φωτογραφίζοντας σχεδόν αποκλειστικά τον Νίκο Δένδια.
Σύμφωνα με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κινήθηκε κατά του υπουργού Εξωτερικών στο πλαίσιο ακριβώς αυτού του Κωδικού Μαξίμου «Απαξιώστε τον Νίκο Δένδια».
Στόχος ο υπουργός Εξωτερικών να βρεθεί αντιμέτωπος με μέρος της βάσης της παράταξης, πιστεύοντας ότι υπηρετεί τη δική του προσωπική στρατηγική, ενώ απλώς δεν υποστηρίζει πρακτικές, μεθόδους και ανεπάρκειες που πλήττουν στρατηγικά τη ΝΔ και ενδεχομένως την απαξιώσουν προοπτικά στην ελληνική κοινωνία, οδηγώντας την σε κρίση φυσιογνωμίας, ακόμα και σε χρόνια απαξία.
Γιατί όμως ο Νίκος Δένδιας γίνεται στόχος του Μαξίμου, αν και απέφυγε επιμελώς, ακόμα και σε βάρος του προφίλ του, να διαφοροποιηθεί δημοσίως από το Μαξίμου ακόμα και σε μείζονα θέματα που έχει τη διαφωνία του, επιλέγοντας την ενότητα και την προοπτική νίκης της ΝΔ στις κάλπες;
Ακριβώς γιατί είναι ο υπ΄ αριθμόν ένας «δελφίνος» και –κατά γενική ομολογία- το πρόσωπο που θα αναλάβει αρχηγός της ΝΔ σε περίπτωση που τεθεί θέμα ηγεσίας του νυν κυβερνώντος κόμματος.
Για αυτό ακριβώς το λόγο το Μαξίμου επιδιώκει να τον «κλαδέψει», σε ένα έργο που μόλις αρχίζει και θα περιλαμβάνει δυο πρωταγωνιστές, πολλά πρόσωπα και πολλά επεισόδια με μηχανορραφίες που ενδέχεται να κόβουν την ανάσα.
Βασίλης Σκουρής
