Γράφει ο Τάσος Παππάς
«Κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή χωρίς παζάρια για υπουργικές θέσεις» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Είναι κάτι καινούργιο; Οχι. Σταθερά ο κ. Ανδρουλάκης υποστηρίζει αυτή την άποψη. Σίγουρα στο ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν δεύτερες εκλογές γιατί ξέρουν ότι η πόλωση που θα επικρατήσει θα τους πλήξει. Δεν θα είναι πολύ εύκολο να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις φιλίας που θα εξαπολύσουν η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ για να επηρεάσουν τμήματα του εκλογικού ακροατηρίου του. Αυτή είναι η... μοίρα των κομμάτων-μπαλαντέρ. Είναι πολύφερνες νύφες τις οποίες τα κόμματα εξουσίας θέλουν να παντρευτούν. Είναι όμως και οι χώροι που προσφέρονται για λεηλασία. Πρέπει να αποδεικνύουν ότι είναι χρήσιμοι παίκτες που μπορούν να δώσουν λύσεις. Αρκεί βεβαίως να έχουν την εκλογική δύναμη που θα τους επιτρέψει να βάλουν τους όρους τους.
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα βρίσκεται στη θέση που ήταν η κομμουνιστική Αριστερά την εποχή της παντοδυναμίας του. Καλούσε τους ψηφοφόρους της να το υποστηρίξουν, να εγκαταλείψουν τα κόμματά της για να φύγει ή για να μην ξανάρθει η Δεξιά. Μιλούσε συνεχώς για τη δημοκρατική παράταξη τοποθετώντας τον εαυτό του σε ρόλο πρωταγωνιστή και βάζοντας τα κόμματά της στην οπισθοφυλακή (λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις κατά την ταπεινωτική για την Αριστερά ορολογία εκείνης της περιόδου), συμπορευόταν με την Αριστερά στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ποτέ όμως δεν επεδίωξε συνεργασία με τα κόμματά της στο κυβερνητικό επίπεδο. Σήμερα σε αμυντική θέση είναι το ΠΑΣΟΚ κι ας μην αρέσει στην ηγεσία του, η οποία φαντασιώνεται πως μπορεί να εκβιάσει το παρόν επικαλούμενη το ένδοξο παρελθόν. Το παρελθόν του όμως δεν έχει μόνο ένδοξες στιγμές, έχει και αρκετές κακόφημες πλευρές.
Η Νέα Δημοκρατία το πλαγιοκοπεί από τα δεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά. Εξηγείται έτσι ο διμέτωπος που έχει υιοθετήσει η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη. Επιτίθεται στους δύο μονομάχους και αφήνει ανοικτούς όλους τους δρόμους. Η φράση όμως «κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή χωρίς παζάρια για υπουργικές θέσεις» είναι κολοβή. Λείπουν οι προϋποθέσεις που είχε βάλει ο κ. Ανδρουλάκης για να συμμετάσχει το ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας. Ποιες είναι; Ενίσχυση της κοινοβουλευτικής δύναμης του κόμματος, πρόγραμμα με σοσιαλδημοκρατικό προσανατολισμό, ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας επικεφαλής στο κυβερνητικό σχήμα. Αποσύρθηκαν; Οχι. Πέρασαν σε δεύτερο πλάνο; Ισως. Ωστόσο γεννάται το ερώτημα: Είναι δυνατόν το σημερινό ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί με τη σημερινή Νέα Δημοκρατία;
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ που αντικαθιστά τον πρόεδρο του κόμματος στη Βουλή, Μιχάλης Κατρίνης, στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας είπε ότι «υπάρχει επιτελικό παρακράτος με έδρα του Μαξίμου». Περιέγραψε δηλαδή με λίγες λέξεις το «σύστημα Μητσοτάκη» με το οποίο προφανώς το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται να συνεννοηθεί. Εκτός αν το θύμα ερωτευθεί τον θύτη. Ας πούμε λοιπόν ότι αυτό αποκλείεται. Ομως το «σύστημα Μητσοτάκη» είναι εκτεταμένο, δεν πρόκειται για μειοψηφική φράξια που συνωμοτεί για να κερδίσει διά του εισοδισμού πόστα εξουσίας. Το «σύστημα Μητσοτάκη» δεν είναι μόνο ο Μητσοτάκης και μερικοί παρατρεχάμενοι αυλοκόλακες που λιβανίζουν νυχθημερόν τον αρχηγό. Το «σύστημα Μητσοτάκη» είναι και μεγάλο μέρος του κόμματος. Το «σύστημα Μητσοτάκη» είναι και σημαντικό κομμάτι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. Το «σύστημα Μητσοτάκη» είναι το μισό και βάλε υπουργικό συμβούλιο. Το «σύστημα Μητσοτάκη» έχει ερείσματα στην επιχειρηματική τάξη. Το «σύστημα Μητσοτάκη» έχει αιμομικτικές σχέσεις με τις μιντιακές ελίτ. Με το «σύστημα Μητσοτάκη» μπορεί να συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ, ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο Μητσοτάκης θα παραμερίσει για λίγο και δεν θα επιμείνει να είναι αυτός πρωθυπουργός, στην περίπτωση που η Ν.Δ. τερματίσει πρώτη;
** το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών με τον τίτλο "Το ΠΑΣΟΚ και το «σύστημα Μητσοτάκη»" (1.2.2023)
