Κρυφακούγοντας τους Τσίπρα - Παπανδρέου

Γράφει ο Τάσος Παππάς

Οσο κι αν προσπάθησαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιώργος Παπανδρέου να κρύψουν τη συνάντησή τους, η αλήθεια έλαμψε. Πράγματι οι δύο πρώην πρωθυπουργοί τα είπαν πριν από λίγους μήνες, όχι τον Δεκέμβριο, αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία (λάθη γίνονται) και θα τα ξαναπούν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις.

Υπάρχει σχέδιο; Κάτι μαγειρεύεται στο παρασκήνιο. Οι συνεργάτες τους, που δεν ήταν παρόντες στο ραντεβού, δηλώνουν αισιόδοξοι. Το εντυπωσιακό είναι ότι η συνάντηση δεν ήταν προγραμματισμένη. Βρέθηκαν τυχαία σ’ ένα σπίτι, αλλά με τις πρώτες κουβέντες που αντάλλαξαν κατάλαβαν ότι τα χνώτα τους ταιριάζουν. Συμφώνησαν ότι πρέπει να παραμερίσουν τις διαφορές τους, να ξεχάσουν ό,τι τους έφερε σε σύγκρουση την περίοδο του πρώτου Μνημονίου, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να αγωνιστούν για να απαλλαγεί η χώρα από τον Μητσοτάκη και το παρακράτος του και να βάλουν επιτέλους τη Δεξιά εκεί που απέτυχε να τη βάλει ο Ανδρέας Παπανδρέου, δηλαδή στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Αυτό που δεν ξέρουν οι δύο άντρες είναι ότι δεν ήταν μόνοι τους στη συνάντηση. Υπήρχαν και οι κοριοί. Τσίπρας και Παπανδρέου είχαν πάρει τα μέτρα τους για να μη διαρρεύσει κάτι από τη στιχομυθία τους ή έτσι νόμιζαν. Είχαν αποσπαστεί από την υπόλοιπη μεγάλη παρέα (καμιά τριανταριά άτομα), ήταν σε απόσταση τόση που ουδείς θα μπορούσε να κρυφακούσει και ως παλιοί συνωμότες είχαν γυρίσει τις πλάτες τους για να μην καταφέρει κάποιος να διαβάσει τα χείλη τους. Δεν είχαν υπολογίσει όμως τους προστάτες της νομιμότητας.

Αυτοί, καλοί νοικοκυραίοι από τα γεννοφάσκια τους, δημοκράτες με περικεφαλαία και πατριώτες με τη βούλα, υποψιάζονταν από καιρό ότι κάτι ετοιμάζουν οι ακροαριστεροί λαϊκιστές, κάποια συνωμοσία εναντίον της λαοπρόβλητης κυβέρνησης είναι σε εξέλιξη. Φρόντισαν λοιπόν να πράξουν τα δέοντα. Υπέθεσαν ότι οι δύο πολιτικοί δεν θα άφηναν τα κινητά τους μακριά. Δικαιώθηκαν. Τα είχαν πάνω τους. Οι ιδιοκτήτες της χώρας τα είχαν παγιδέψει μ’ ένα λογισμικό άγνωστο μέχρι τώρα και άκουσαν ένα μέρος της συζήτησης. Δυστυχώς κάποιο τεχνικό πρόβλημα παρουσιάστηκε και δεν έπιασαν την κατάληξη της σύντομης κουβέντας. Αυτά που κατέγραψαν πάντως τους έκαναν να ανατριχιάσουν.

Ακουσαν τον Γιώργο Παπανδρέου να εκφράζει τη λύπη του επειδή ο Τσίπρας ήταν πολύ μαχητικός την εποχή του πρώτου Μνημονίου, ότι ενθάρρυνε το κίνημα των Αγανακτισμένων και πρωτοστατούσε στον αντιμνημονιακό αγώνα. 

Ακουσαν τον Αλέξη Τσίπρα να απαντά ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν και να λέει ότι σήμερα η δημοκρατία είναι σε κίνδυνο, ότι οφείλουν οι προοδευτικές δυνάμεις να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους και επιβάλλεται να συμπράξουν για να φύγουν ο Μητσοτάκης και η παρέα του.

Ακουσαν τον Γιώργο Παπανδρέου να συμφωνεί ότι αυτό πρέπει να επιδιώξουν, να μιλάει με σκληρά λόγια για την οικογένεια Μητσοτάκη, να θυμίζει την Αποστασία του πατέρα τού πρωθυπουργού, να λέει στον Τσίπρα ότι θα κάνει τα πάντα για πετύχουν τον στόχο τους και τον άκουσαν να ρωτάει τον συνομιλητή του: «Πώς θα φτάσουμε εκεί που θέλουμε; Τι προτείνεις, Αλέξη;».

Στο κρίσιμο αυτό σημείο δημιουργήθηκε το τεχνικό πρόβλημα, η σύνδεση διακόπηκε, επανήλθε και μπόρεσαν να «συλλάβουν» μερικές σκόρπιες λέξεις. Αυτά που ξεστόμισε ο Τσίπρας ήταν φοβερά και τρομερά: «νοθεία», «εξέγερση», «Τσάβες», «Βελουχιώτης», «τρίτος γύρος». Τα παράσιτα δεν τους επέτρεψαν να βγάλουν νόημα. Ωστόσο τους ζώσανε τα φίδια. Τρόμαξαν. Τι έχει στο μυαλό του αυτός ο άθλιος ραδιούργος; Θα γίνει συνεργός ο Γιώργος; Αυτός που ήθελε να κάνει την Ελλάδα τη Δανία των Βαλκανίων είναι δυνατόν να συμφωνεί με τον άνθρωπο που θαυμάζει τον Κάστρο και άλλους τριτοκοσμικούς δικτάτορες; Δεν άκουσαν την ολοκληρωμένη απάντηση του Παπανδρέου, έπιασαν όμως τη φράση του: «Δεν είναι κακή ιδέα, σύντροφε». Εμειναν κάγκελο.

- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών