Ο τίτλος της "Απογευματινής" ξαναπήρε ζωή με την επανέκδοσή της, αλλά δεν ξέρουμε ποιας υποδοχής έτυχε από το κοινό –περιορισμένο πια– που εξακολουθεί να αγοράζει εφημερίδες. Οι εκδόσεις Κουρτάκη επέλεξαν και αυτές να κρατήσουν κρυφές τις πωλήσεις τής νέας Απογευματινής ακολουθώντας την τακτική που εφαρμόζεται από τις Καθημερινή, Δημοκρατία, Κόντρα, Real News, Documento, το νεότερο manifesto και άλλες. Ο ίδιος εκδοτικός Όμιλος, στον οποίο ανήκει η Απογευματινή, επιτρέπει την ανακοίνωση της κυκλοφορίας των Παραπολιτικών, που είναι η βασική του έκδοση, αλλά κρύβει εκείνη του On Time. Τα Παραπολιτικά συγκαταλέγονται από το πρακτορείο διανομής Τύπου στα εβδομαδιαία περιοδικά, αντίθετα με άλλες εβδομαδιαίες εφημερίδες, όπως το Θέμα και το Βήμα, οι πωλήσεις των οποίων ανακοινώνονται μαζί με εκείνες των ημερήσιων εφημερίδων.
Οι «μυστικές κυκλοφορίες» σε προηγούμενες, πολύ παλιές, δεκαετίες, ήταν καθιερωμένη κατάσταση για όλο τον Τύπο και δεν μάθαιναν τα φύλλα που πουλήθηκαν ούτε καν οι εργαζόμενοι στις ίδιες εφημερίδες, παρά μόνον τα στελέχη. Τη μυστικότητα άρχισε να σπάει το Ποντίκι επί των ημερών του αείμνηστου Κώστα Παπαϊωάννου που δημοσίευε κάθε εβδομάδα, μαζί με άλλα μιντιακά θέματα, τις κυκλοφορίες. Αργότερα η δημοσίευσή τους έγινε και από άλλα έντυπα σε καθημερινή συχνότητα, όπως από την παλιά Sportime των μεγάλων πωλήσεων.
Πριν από αρκετά χρόνια κάποιες εφημερίδες απαγόρευσαν την ανακοίνωση των κυκλοφοριών τους. Απέδωσαν την απόφασή τους (τουλάχιστον ορισμένοι) στα «καπέλα» που φαίνεται να έβαζαν κάποιοι εκδότες, καθώς και στη στη διάσταση με την ιδιοκτησία του Άργους (Μαρινάκης) που μετά το κλείσιμο της Ευρώπης είναι το μοναδικό πρακτορείο διανομής Τύπου. Και αν αυτό θα μπορούσε να επικαλεστεί η Καθημερινή του Αλαφούζου ή οι Δημοκρατία, Espresso, Live Sport του Φιλιππάκη, και, ακόμα, το Documento του Βαξεβάνη, δεν είναι δυνατόν το ίδιο να ισχυριστούν η Real News του Χατζηνικολάου, το manifesto του Παυλίδη ή, πολύ περισσότερο, η On Time και τώρα η Απογευματινή του Κουρτάκη. Συνεπώς, η μυστικοπάθεια οφείλεται στις προσπάθειες εκδοτών –και όχι μόνο αυτών που αναφέρθηκαν προηγουμένως– να κρύψουν τις κυκλοφοριακές επιδόσεις τους. Και αυτό όταν άλλες εφημερίδες με χαμηλές ή μέτριες κυκλοφορίες, δεν έχουν πρόβλημα να γίνεται γνωστό πόσα φύλλα πουλάνε, όπως η Αυγή, ο Ριζοσπάστης, ο Ελεύθερος Τύπος, η Εφημερίδα των Συντακτών κ.ά.Στα παράδοξα του Άργους είναι ότι η Κόντρα τού Κουρή επιτρέπει να γίνεται γνωστή η κυκλοφορία της κυριακάτικης έκδοσης αλλά όχι και της ημερήσιας.
- από το Harddog