Σε συνθήκες πραγματικής Δημοκρατίας, θα είχε αποβληθεί ως κατά συρροήν καταχραστής της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας πολιτικός αξιωματούχος – ως κατ’ εξακολούθηση βιαστής του Συντάγματος και εκπορθητής του κοινωνικού κράτους Δικαίου πρωθυπουργός.
Ωστόσο, κ. Μητσοτάκης εξακολουθεί να ροκανίζει τον χρόνο που του απέμεινε, εργαζόμενος για τη συγκάλυψη την απάλειψη ή την αποτροπή (δια κορυφαίου εισαγγελικού… αντιπροσώπου αυτή τη φορά) νέων δημοσιογραφικών αποκαλύψεων και εκκρεμουσών μαρτυριών, που τεκμηριώνουν την αυτουργία του στη συγκρότηση και λειτουργία του παρακυβερνητικού δικτύου τηλεφωνικών υποκλοπών.
Ομιλώ για την αντ’ αυτού παρέμβαση Ντογιάκου, με στόχο το μπλοκάρισμα των ελέγχων της ΑΔΑΕ (Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών) στο σκάνδαλο των υποκλοπών, αν δεν καταλάβατε, Που αποσκοπεί στον εκφοβισμό των μαρτύρων, την παρεμπόδιση της περαιτέρω έρευνας και, κατ’ επέκταση, την ολοκλήρωση της συγκάλυψης του «MitsotakisGate».
Παρέμβαση αντισυνταγματική, φυσικά, που αντιμετώπισε την γενική νομική κατακραυγή και χαρακτηρίστηκε ως πρωτοφανής συνταγματική εκτροπή από την αφρόκρεμα των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου της χώρας, ωστόσο έδωσε το περιθώριο στον κ. Μητσοτάκη να περάσει… ποιοτικό χρόνο με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου...
Προκειμένου να αποκομίσει την προεδρική επικύρωση μιας εκ των εσχάτων απέλπιδων επιδιώξεών του, να κατέβει στις εκλογές με μια προσομοίωση, έστω, «εθνικής επιτυχίας» στο… παλμαρέ του: «εργάζομαι για τον εθνικό στόχο της επανένωσης (sic) – σ. σ.: η επιστροφή είναι ο εθνικός στόχος – των Γλυπτών του Παρθενώνα» είπε ομολογώντας την… προσομοίωση…
*******
Ακολούθως, εκών άκων, ομολόγησε την ψηφοθηρική εργαλειοποίηση της συγκεκριμένης επιδίωξής, ως εξής: «Δεν αναμένω άμεσα αποτελέσματα, αλλά πιστεύω ότι έχουμε κάνει πολύ συστηματικές κινήσεις και, εφόσον ο λαός θα μας εμπιστευτεί ξανά, πιστεύω ότι αυτό τον στόχο θα τον πετύχουμε με απόλυτο σεβασμό στις κόκκινες γραμμές που έχουν θέσει όλες οι κυβερνήσεις»
Εντάξει, στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να το επαναλάβω: «τίποτα αιφνίδιο – τίποτε πρωτόγνωρο – τίποτα τυχαίο… Δεν είναι παρά ο επικοινωνιακά ανέμελος, ο ιδεολογικά έκφυλος, ο πολιτικά διεφθαρμένος τρόπος με τον οποίο ροκάνισε και τον προηγούμενο πρωθυπουργικό χρόνο του ο κ. Μητσοτάκης: διαχειριζόμενος εξαρχής τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους μηχανισμούς της εξουσίας με τον αυταρχισμό χουντικού ταγματάρχη, κατέστειλε, διέλυσε, κατεδάφισε μεθοδικά κάθε αρμό του ανοικοδομούμενου, επί κυβερνήσεως Τσίπρα, κράτους δικαίου. Με ακροτελεύτια, ελπίζουμε, πράξη, την απόπειρα «κατεδάφισης» της ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών (ΑΔΑΕ), μέσω της αντισυνταγματικής γνωμοδότησης Ντογιάκου.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πρώτος πολιτικός ηγέτης που αντέδρασε στην παρέμβαση Ντογιάκου με την συμβολική φράση «Κύριε εισαγγελέα, σας περιμένω να με συλλάβετε», καθώς ήταν εκείνος που είχε καταθέσει (από τις 7 Δεκεμβρίου 2022) αίτημα ενώπιον της ΑΔΑΕ, προκειμένου να αναζητηθούν στοιχεία σχετικά με την άρση του απορρήτου συγκεκριμένων προσώπων με κρίσιμο ρόλο στο δημόσιο βίο – ενέργεια που, κατά το μάλλον ή ήττον, με τη γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου… διώκεται ποινικά!..
******
Πέρα από την εξαιρετική αντίδραση - πρόκληση του κ. Τσίπρα, την γενική νομική κατακραυγή και την εκκωφαντική συλλογική αντίδραση των 16+ κορυφαίων καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου στην αντισυνταγματική «γνωμοδότηση» Ντογιάκου, αξιοσημείωτη είναι η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Τα οποία ύψωσαν τείχος προστασίας των Ανεξάρτητων Αρχών – και σε προέκταση του Κράτους Δικαίου – μπλοκάροντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για έλεγχο της ΑΔΑΕ μέσω της αντικατάστασης τω μελών της, των οποίων η θητεία λήγει, με ελεγχόμενα από την ΝΔ πρόσωπα.
Αξιοσημείωτη αντίδραση, επίσης, με αρνητικό πρόσημο όμως, είναι και η σιωπή των γαλάζιων… αμνών:
● Η δημόσια σιωπή των βουλευτών της συμπολίτευσης, πλην Τζαβάρα, ας πούμε. Που, ενώ στις ιδιωτικές συζητήσεις κράζουν ασύστολα το… «υβριδικό δίδυμο Kiriakos – Doyiakos», όπως το αποκαλούν και το προφέρουν, δημοσίως ποιούν τις νήσσες με τον φόβο τις διαγραφής από τις λίστες υποψηφίων.
● Ή η πρωτοσέλιδη σιωπή των ελεγχόμενων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ΜΜΕ: που στην πλειονότητά τους έκρυβαν συστηματικά το θέμα σε μονόστηλα διψήφιου αριθμού λέξεων, σκεπασμένα από φωτορεπορτάζ Γλίξμπουργκ και άλλων εστεμμένων…
Τέλος, η ντροπιαστική στάση των τέως πρωθυπουργών Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά. Οι οποίοι, και σ’ αυτή την κομβική για τη Ελληνική Δημοκρατία, το Σύνταγμα και το Κράτος Δικαίου συγκυρία, επιμένουν να σιωπούν... Ή να κοροϊδεύουν την κοινωνία με μικροπολιτικές αιτιάσεις. Προσθέτοντας τις τελευταίες ίνες πολιτικής αξιοπιστίας που τους απέμειναν στα ξέφτια της πλέον βρώμικης, της πλέον διεφθαρμένης, της πλέον διάτρητης κυβερνητικής κουρελούς της μεταπολίτευσης: της κυβερνητικής κουρελούς του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Παρέμβαση αντισυνταγματική, φυσικά, που αντιμετώπισε την γενική νομική κατακραυγή και χαρακτηρίστηκε ως πρωτοφανής συνταγματική εκτροπή από την αφρόκρεμα των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου της χώρας, ωστόσο έδωσε το περιθώριο στον κ. Μητσοτάκη να περάσει… ποιοτικό χρόνο με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου...
Προκειμένου να αποκομίσει την προεδρική επικύρωση μιας εκ των εσχάτων απέλπιδων επιδιώξεών του, να κατέβει στις εκλογές με μια προσομοίωση, έστω, «εθνικής επιτυχίας» στο… παλμαρέ του: «εργάζομαι για τον εθνικό στόχο της επανένωσης (sic) – σ. σ.: η επιστροφή είναι ο εθνικός στόχος – των Γλυπτών του Παρθενώνα» είπε ομολογώντας την… προσομοίωση…
*******
Ακολούθως, εκών άκων, ομολόγησε την ψηφοθηρική εργαλειοποίηση της συγκεκριμένης επιδίωξής, ως εξής: «Δεν αναμένω άμεσα αποτελέσματα, αλλά πιστεύω ότι έχουμε κάνει πολύ συστηματικές κινήσεις και, εφόσον ο λαός θα μας εμπιστευτεί ξανά, πιστεύω ότι αυτό τον στόχο θα τον πετύχουμε με απόλυτο σεβασμό στις κόκκινες γραμμές που έχουν θέσει όλες οι κυβερνήσεις»
Εντάξει, στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να το επαναλάβω: «τίποτα αιφνίδιο – τίποτε πρωτόγνωρο – τίποτα τυχαίο… Δεν είναι παρά ο επικοινωνιακά ανέμελος, ο ιδεολογικά έκφυλος, ο πολιτικά διεφθαρμένος τρόπος με τον οποίο ροκάνισε και τον προηγούμενο πρωθυπουργικό χρόνο του ο κ. Μητσοτάκης: διαχειριζόμενος εξαρχής τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους μηχανισμούς της εξουσίας με τον αυταρχισμό χουντικού ταγματάρχη, κατέστειλε, διέλυσε, κατεδάφισε μεθοδικά κάθε αρμό του ανοικοδομούμενου, επί κυβερνήσεως Τσίπρα, κράτους δικαίου. Με ακροτελεύτια, ελπίζουμε, πράξη, την απόπειρα «κατεδάφισης» της ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών (ΑΔΑΕ), μέσω της αντισυνταγματικής γνωμοδότησης Ντογιάκου.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πρώτος πολιτικός ηγέτης που αντέδρασε στην παρέμβαση Ντογιάκου με την συμβολική φράση «Κύριε εισαγγελέα, σας περιμένω να με συλλάβετε», καθώς ήταν εκείνος που είχε καταθέσει (από τις 7 Δεκεμβρίου 2022) αίτημα ενώπιον της ΑΔΑΕ, προκειμένου να αναζητηθούν στοιχεία σχετικά με την άρση του απορρήτου συγκεκριμένων προσώπων με κρίσιμο ρόλο στο δημόσιο βίο – ενέργεια που, κατά το μάλλον ή ήττον, με τη γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου… διώκεται ποινικά!..
******
Πέρα από την εξαιρετική αντίδραση - πρόκληση του κ. Τσίπρα, την γενική νομική κατακραυγή και την εκκωφαντική συλλογική αντίδραση των 16+ κορυφαίων καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου στην αντισυνταγματική «γνωμοδότηση» Ντογιάκου, αξιοσημείωτη είναι η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Τα οποία ύψωσαν τείχος προστασίας των Ανεξάρτητων Αρχών – και σε προέκταση του Κράτους Δικαίου – μπλοκάροντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για έλεγχο της ΑΔΑΕ μέσω της αντικατάστασης τω μελών της, των οποίων η θητεία λήγει, με ελεγχόμενα από την ΝΔ πρόσωπα.
Αξιοσημείωτη αντίδραση, επίσης, με αρνητικό πρόσημο όμως, είναι και η σιωπή των γαλάζιων… αμνών:
● Η δημόσια σιωπή των βουλευτών της συμπολίτευσης, πλην Τζαβάρα, ας πούμε. Που, ενώ στις ιδιωτικές συζητήσεις κράζουν ασύστολα το… «υβριδικό δίδυμο Kiriakos – Doyiakos», όπως το αποκαλούν και το προφέρουν, δημοσίως ποιούν τις νήσσες με τον φόβο τις διαγραφής από τις λίστες υποψηφίων.
● Ή η πρωτοσέλιδη σιωπή των ελεγχόμενων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ΜΜΕ: που στην πλειονότητά τους έκρυβαν συστηματικά το θέμα σε μονόστηλα διψήφιου αριθμού λέξεων, σκεπασμένα από φωτορεπορτάζ Γλίξμπουργκ και άλλων εστεμμένων…
Τέλος, η ντροπιαστική στάση των τέως πρωθυπουργών Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά. Οι οποίοι, και σ’ αυτή την κομβική για τη Ελληνική Δημοκρατία, το Σύνταγμα και το Κράτος Δικαίου συγκυρία, επιμένουν να σιωπούν... Ή να κοροϊδεύουν την κοινωνία με μικροπολιτικές αιτιάσεις. Προσθέτοντας τις τελευταίες ίνες πολιτικής αξιοπιστίας που τους απέμειναν στα ξέφτια της πλέον βρώμικης, της πλέον διεφθαρμένης, της πλέον διάτρητης κυβερνητικής κουρελούς της μεταπολίτευσης: της κυβερνητικής κουρελούς του Κυριάκου Μητσοτάκη.
**το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ Τα Ρέστα
