Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Είμαι Καμένα Βούρλα την Κυριακή το πρωί, κάνω στάση στο ταξίδι της επιστροφής απ’ τη μαμά. Πάω παίρνω εφημερίδες ένα σκασμό, κάθομαι στο καφέ «Ημίωρο» του φίλου μου του Λάζαρου, ήλιο είχε, αεράκι γλυκό, αρχίζω το ξεφύλλισμα. Πρώτα την «Εστία» γιατί έχω και δεσμούς αγαπητικούς με το στέμμα, ακολούθως τη Forza γιατί είμαι σπλήνα Παναθηναϊκός αλλά εδώ και καιρό την καλή μπάλα την παίζει ο ΠΑΟΚ, ύστερα το «Βήμα» για να δω αν θα τσιγάριζε και αυτή την εβδομάδα τον Θεοδωρικάκο (δεν…), πήρε σειρά η «δημοκρατία» γιατί είχε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο η παλιά μου διευθύντρια Κύρα Αδάμ και το σφύριξε ο Χαρλαβάνης με την «Αυγή» που είναι πολύ καλή εφημερίδα τις καθημερινές, αλλά τις Κυριακές είναι εφημεριδάρα!
Κι όπως διαβάζω την «Αυγή», πέφτει το μάτι μου σε καυτό δισέλιδο για τα θέματα ψυχικής υγείας εν Ελλάδι. Όπου βλέπω και μου κόβεται η χολή:
«Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Υγείας, οι ψυχικές διαταραχές αυξήθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια, καθώς από το περίπου 5 % στο γενικό πληθυσμό που ήταν προ πανδημίας, πλέον το 22,8 % των πολιτών, περίπου ένας στους τέσσερις, αντιμετωπίζει κάποιο θέμα ψυχικής υγείας».Τα αντίκρισα τα ανωτέρω και το αίμα μου πάγωσε, τι να σε πω. Δεν είναι αστείο ποσοστό το 22,8 % παλικάρια μου, βουνό ολόκληρο είναι και δείχνει ντελαπάρισμα συμπαντικών διαστάσεων. Οπότε τι να κάνω κι εγώ, πήρα ατάκα κι επί τόπου τον κολλητό μου τον Βασίλη που είναι μάχιμος ψυχίατρος και επιστήμων με γνώσεις και κατανόηση, όχι από εκείνους που συνταγογραφούν τις χάπες με το κιλό. Για να τον ρωτήσω:
– Αδερφέ, πήραν τόσο επάνω τους οι ψυχικές ασθένειες με την πανδημία;
– Ρεπόρτερ, μη σε ξεγελούν τα ποσοστά. Από τη δεκαετία του ενενήντα κιόλας ξέραμε, υπήρχαν επίσημες ανακοινώσεις σε συνέδρια, ότι θα αναπτυχθούν εκρηκτικά οι ψυχικές ασθένειες εντός εικοσαετίας. Όπερ και εγένετο δηλαδή.
– Δεν είναι θέμα πανδημίας δηλαδή;
– Θα σου πω τι ακριβώς έκανε η πανδημία:
Δεν διόγκωσε αλλά αποκάλυψε το τρομακτικό πρόβλημα. Το κρύβαμε κάτω απ’ το χαλί, όπως τα γατιά σου, και τώρα δεν κρύβεται πια, δεν μπορεί να κρυφτεί. Οπότε βρήκαν αφορμή διάφοροι επιτήδειοι και πλημμύρισαν τον κόσμο στα φάρμακα…
Πραγματικά να σου πέφτει το μαλλί. Συνυπολογίστε και τα προβλήματα του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών (ΕΚΕΨΥΕ), του οποίου οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε πανελλαδικές απεργιακές συγκεντρώσεις πριν από ένα οκταήμερο (δεν τις μάθατε, τα κανάλια ασχολούνταν με την αποδημία του Κοκού εις Κύριον) και σκοτεινιάζει απότομα ο ουρανός. Ιδίως όσον αφορά στην πιτσιρικάδα, που βίωσε επώδυνα την καραντίνα και τις παραφυάδες της. Τρεις λεπτομέρειες από το ρεπορτάζ της «Αυγής»:
- Με απόλυτους αριθμούς, η μονάδα Παίδων και Εφήβων Αθήνας του ΕΚΕΨΥΕ οριακά λειτουργεί αυτή τη στιγμή.
- Στη Λιβαδειά, μοναδική δομή σε όλη τη Στερεά Ελλάδα δεν υπάρχει παιδοψυχίατρος και οι κενές οργανικές θέσεις είναι επτά.
- Από τις 245 οργανικές θέσεις του ΕΚΕΨΥΕ, οι 128 είναι κενές. Από περίπου τριακόσιους εργαζόμενους πριν από 10 χρόνια, σήμερα δεν εργάζονται ούτε οι μισοί.
Y.Γ: Μη λησμονήσω και τον τίτλο φωτιά από το προπερασμένο φύλο του «Βήματος»:
«Κραχ σε υγεία και νοσοκομεία. Αυξάνεται η πίεση στο ΕΣΥ από το εκρηκτικό κοκτέιλ της έξαρσης των ιώσεων και της αποχώρησης των γιατρών. Μεγάλες αναμονές στις εφημερίες, καθυστερήσεις στα χειρουργεία, προβληματική κατανομή των ΜΕΘ για ανηλίκους». Και να σκεφτεί κανείς ότι η εφημερίδα διακρίνεται για τα τρυφερά αισθήματά της προς τον υπουργό Πλεύρη…
** το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το Newpost (24.1.2023)