Η ώρα είναι 1 παρά, η Αλκηστις πίνει ένα τζιν με τόνικ και βγάζει από την τσάντα της το πακέτο με τις μικρές ράβδους που μπαίνουν στη συσκευή ατμίσματος. Λίγα μέτρα μακριά, μια άλλη νεαρή γυναίκα καπνίζει στριφτό τσιγάρο, έχοντας μπροστά της ένα τασάκι.
«Κοίτα, μου αρέσει να καπνίζω, αλλά με τους δικούς μου όρους» λέει και επισημαίνει ότι, ως χωρισμένη μητέρα με ένα παιδί, δεν βγαίνει για διασκέδαση όσο συχνά θα ήθελε: «Βγαίνω μια φορά την εβδομάδα, δεν θέλω να είμαι άκαπνη. Θέλω να πιω το ποτό μου και να καπνίσω, το συνδυάζω, πάντα αυτό έκανα». Τη ρωτάω αν γνωρίζει ότι εκείνη τη στιγμή παραβιάζει τον νόμο. «Δεν θα μου άρεσε να δεχθώ πρόστιμο, αλλά σκέψου ότι χωρίς κάπνισμα τα μαγαζιά θα κλείσουν».
Η ίδια δηλώνει ότι σέβεται όσους δεν θέλουν να υφίστανται τον καπνό στην έξοδό τους. «Κάποια στιγμή, στο ίδιο μπαρ, μια κυρία δεν ανεχόταν το τσιγάρο. Το σεβαστήκαμε και δεν κάπνισε κανείς. Μόλις εκείνη έφυγε, ο ιδιοκτήτης έκανε νόημα ότι είναι οκ να καπνίσω…».
Από το οδοιπορικό στη νυχτερινή Αθήνα και με ερωτήσεις σε ανθρώπους διαφορετικής γενιάς που διασκέδασαν σε διαφορετικές περιοχές και είδος νυχτερινού κέντρου, σε γενικές γραμμές προκύπτει η εικόνα ότι στα μικρά μπαρ συνήθως τηρείται η απαγόρευση του καπνίσματος, ενώ σε πιο μεγάλα μαγαζιά, μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, μαζί με την αλλαγή της ημέρας εμφανίζονται… τασάκια. Η τήρηση του νόμου αδυνατίζει βάσει του δείκτη του ρολογιού.
** Από το θέμα Λουκά Βελιδάκη στην Καθημερινή
Από το οδοιπορικό στη νυχτερινή Αθήνα και με ερωτήσεις σε ανθρώπους διαφορετικής γενιάς που διασκέδασαν σε διαφορετικές περιοχές και είδος νυχτερινού κέντρου, σε γενικές γραμμές προκύπτει η εικόνα ότι στα μικρά μπαρ συνήθως τηρείται η απαγόρευση του καπνίσματος, ενώ σε πιο μεγάλα μαγαζιά, μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, μαζί με την αλλαγή της ημέρας εμφανίζονται… τασάκια. Η τήρηση του νόμου αδυνατίζει βάσει του δείκτη του ρολογιού.
** Από το θέμα Λουκά Βελιδάκη στην Καθημερινή