Σας γράφαμε χθες για τον «αρχισυντάκτη του Μαξίμου» και τον τρόπο που εκτέθηκε. Θα ήταν παράλειψη μας όμως αν ξεχνούσαμε πως τέτοιου είδους πρακτικές χρειάζονται και πρόθυμες ντουντούκες. Από αυτές που διατίθενται για την παροχή τέτοιων «υπηρεσιών», ενώ τον τελευταίο καιρό διατίθενται… γενικώς.
Μια εξ’ αυτών, με χρόνια έφεση στην… κοπτοραπτική, μοιάζει να νοιώθει «ασφαλής, στην τοποθεσία Μέγαρο Μαξίμου». Στηριζόμενη δηλαδή σε γαλάζιες «πλάτες». Ξεχνώντας ίσως πως οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται. Όπως και ότι στο μεσοδιάστημα πρέπει να μπορεί να σταθεί μόνη. Πράγμα που είναι εξαιρετικά αμφίβολο στην περίπτωσή της, όπως καλά γνωρίζει και καλά γνωρίζουμε.
Μία άλλη πάλι, αναπαράγει άκριτα λεπτομέρειες για εικαζόμενα δυνητικά ιδιοκτησιακά σχήματα από το παρελθόν, ξεχνώντας (;) το σημερινό και πολύ πραγματικό δικό της μεταβαλλόμενο ιδιοκτησιακό σχήμα.
Το όλο «συστηματάκι», στην καλύτερη των περιπτώσεων, έχει κλείσει τον κύκλο του και θα ήταν φρόνιμο να μην υπάρξουν άλλες αφορμές ενασχόλησης με αυτό.